چکیده :
ترجمه ماشینی :
این کتاب بررسی رابطه درونی بین نماینده ترین نویسندگان و متفکران آلمانی قرن هجدهم، نوزدهم و بیستم: گوته، نیچه و توماس مان است که محتوای اندیشه آنها را که در نگرش آنها نسبت به هنر منعکس می شود بررسی می کند.
، جامعه و سیاست زمان خود.
در نتیجه، از یک سو، یک مطالعه تلفیقی است، زیرا زمینه تاریخی این سه قرن محوری و اهمیت استراتژیک آنها را برای توسعه فرهنگی و اجتماعی آلمان مدرن و به طور کلی اروپا در نظر می گیرد.
از سوی دیگر، تحلیل مفصلی از جنبههای کلیدی در اندیشه گوته، نیچه و توماس مان ارائه میکند که به شکلگیری مضامین و مفاهیم مشترک در آثار آنها و در نتیجه به پیام متمایز آنها منجر شد.
هدف اصلی پژوهش اثبات این موضوع است که این مضامین مشترک، وضعیت و نقش هنرمند در جامعه، انحصار نبودن هنر به عنوان مرتبط با سیاست، لزوم فراتر رفتن از سیاست های نابسامان ناسیونالیستی و...
در واقع از ویژگی های خاص آن است.
میراث مستقیم گوته در اندیشه نیچه و مان.
این واقعیت دو نتیجه ضمنی دارد.
نخست، پیام آنها برای جامعه اخلاقی و رویایی بود که نشان دهنده هدف تولیدات ادبی - فلسفی آنها بود.
همه آنها در جستجوی معنای رویدادهای داخلی و خارجی زندگی خود و عقاید آشکار نسبت به نقاط عطف سیاسی مانند انقلاب فرانسه، فرهنگ بیسمارک یا دو جنگ جهانی بودند.
ثانیاً، اعتقادات اخلاقی آنها به امروز مربوط است، زیرا تعداد فزایندهای از مورخان و منتقدان ادبی سعی میکنند در آثار گوته، نیچه و توماس مان آنچه را میتوان به عنوان پاسخی به پرسشهای کنونی که مشابه آنها هستند، تعریف کرد.
در گذشته.
بالاخره هنر نویسندگی هنری است با پیام.
this book is a survey of the inner relationship between the most representative german writers and thinkers of the eighteenth, nineteenth, and twentieth century: goethe, nietzsche, and thomas mann, which examines the content of their thought as reflected in their attitude towards the arts, society, and politics of their times.
consequently, it is, on the one hand, a synoptic study, as it envisages the historical context of these three pivotal centuries and their strategic importance for the cultural and social development of modern germany and europe in general.
on the other hand though, it provides a detailed analysis of the key aspects in the thought of goethe, nietzsche, and thomas mann, which led to the formation of common themes and concepts in their works and thus to the distinctive message they convey.
the main purpose of the study is to prove that these common themes the condition and role of the artist in society, the non-exclusivity of art as related to politics, the need to transcend chaotic nationalist politics, etc.
are in fact specific features of a direct goethean heritage in the thought of both nietzsche and mann.
this fact has two implicit conclusions.
first, their message for society was ethical and visionary, representing the goal of their literary-philosophical productions.
they were all searching for the meaning of the internal and external events in their lives and for the manifested opinions towards political turning points such as the french revolution, bismarck s kulturkampf or the two world wars.
secondly, their ethical convictions are relevant to this day, as an increasing number of historians and literary critics try to find in the works of goethe, nietzsche, and thomas mann what can be defined as an answer to current inquiries which are similar to the ones in the past.
after all, the art of writing is an art with a message.