چکیده :
ترجمه ماشینی :
پایان نامه دکتری آموزش نوافلاطونی: تخیل، نمادها و همدلی کیهانی تلاش می کند تا عناصر کلیدی آموزش نوافلاطونی را برجسته کند، عناصر نوآورانه آموزش مدرن را در ترکیبی خلاقانه از متافیزیک افلاطونی با منطق ارسطویی با هدف تحقق معنوی انسان برجسته کند.
در دوره ای از اواخر دوران باستان تا استقرار مسیحیت در امپراتوری روم و بیزانس، یعنی از اواسط قرن سوم میلادی تا بسته شدن آکادمی افلاطونی توسط ژوستینیانوس اول در سال 529 پس از میلاد، اما همچنین با اشاره به معنویات بعدی.
تأثیرات در بیزانس و قرون وسطی، تا عصر مدرن، ما به دنبال اصول و روشهای مجموعه آموزشی فلسفهای هستیم که اکنون بسیار مدرن است.
در یک محیط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی منحصر به فرد، نوافلاطونی با خلاقیت سنت های بزرگ فلسفی دوران باستان را جذب کرد تا یک جهان بینی اصیل با ویژگی های منحصر به فرد ایجاد کند.
با یک فرضیه اساسی، وجود اصول و روشهای آموزشی رایج در سنت نوافلاطونی، تلاش میکنیم تا روابط سنت نوافلاطونی را با سنتهای مدرن دیگر، مانند مسیحیت، با هدف نتیجهگیری مفید در شکلگیری یک نظریه تربیتی خاص بررسی کنیم.
.مطالعه از چهار بخش تشکیل شده است: 1.
تعلیم و تربیت نوافلاطونی به عنوان محصول دوران خود، که در آن شرایط، شرایط، هدف و ابزار آموزش نوافلاطونی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و با ترسیم تأثیر آن بر آموزش مدرن تکمیل می شود.
نقش تخیل در تعلیم و تربیت نوافلاطونی با استناد به نخستین آثار افلاطون، ارسطو، رواقیان و اپیکوریان برای دستیابی به تأثیرات نوافلاطونی تخیل در مسیحیت، اسلام، قرون وسطی، رنسانس، روشنگری در دوران معاصر.
وحدت برای تخیل با تحلیل اخلاق در تخیل، در پرتو علم مدرن: الگوها، انتقال، روایت، و ادراک اخلاقی به پایان می رسد.
نقش نمادها در تعلیم و تربیت نوافلاطونی: تعریف، تفسیر و محتوا، و به دنبال آن تحلیل نقش اسطوره ها و نمادها در آثار فلوطین (دو اسطوره و دو تمثیل)، در ایامبلیکوس، در پروکلوس، با شرح و تکمیل می شود.
تحلیل شرایط تأثیر فلسفه تعلیم و تربیت نوافلاطونی در آثار پادشاهی بزرگ.
همدردی کیهانی به عنوان برتری زندگی، اوج پروژه علمی این مطالعه: توسط افلاطون و ارسطو، به رواقیون، برای پیروی از هشت فرضیه همدردی کیهانی پلوتون، که به طور شگفت انگیزی در علم مدرن وجود دارد.
the phd thesis the neoplatonic education: imagination, symbols and cosmic sympathy attempts to highlight key elements of neoplatonic education, highlighting innovative elements of modern pedagogy, in a creative combination of platonic metaphysics with aristotelian logic, aiming at the spiritual fulfillment of man.
in a period from late antiquity to the establishment of christianity in the roman and byzantine empires, i.e.
from the middle of the 3rd century ad until the closure of the platonic academy by justinian the first in 529 ad, but also with reference to the subsequent spiritual influences in byzantium and the middle ages, up to the modern age, we seek the principles and methods of the pedagogical corpus of a philosophy that is now extremely modern.
in a unique political, economic and social environment, neoplatonism creatively absorbed the great philosophical traditions of ancient times, to create an original worldview with unique characteristics.
with a basic hypothesis, the existence of common pedagogical principles and methods in neoplatonic tradition, we try to explore relations of neoplatonic tradition with other modern ones, traditions such as christian, with the aim of drawing useful conclusions in the formation of a particular pedagogical theory.the study consists of four parts:1.
neoplatonic education as a product of its era, where the terms, conditions, aim and means of neoplatonic education are analyzed, and it is completed by outlining its influence on modern pedagogy.2.
the role of imagination in neoplatonic education, with reference to the earliest work of plato, aristotle, stoics and epicureans, in order to reach the neoplatonic influences of imagination in christianity, islam, the middle ages, renaissance, enlightenment in modern times.
the unity for imagination ends with an analysis of ethics in imagination, in the light of modern science: patterns, transfer, narrative, and moral perception.3.
the role of symbols in neoplatonic education: definition, interpretation and content, followed by analysis of the role of myths and symbols in the work of plotinus (two myths and two allegories), in iamblichus, in proclus, to be completed with the description and analyzing the conditions of influence of neoplatonic philosophy of education in the work of the great kingdom.4.
the cosmic sympathy as the excellence of life, the culmination of the scientific project of this study: by plato and aristotle, to stoics, to follow pluto's eight hypotheses of cosmic sympathy, surprisingly present in modern science.