چکیده :
بسیاری از مفاهیم پدیدارشناسی هوسرل، نخستین بار، در کتاب پژوهشهای منطقی معرفی میشوند و حیث التفاتی کانونی ترین مفهوم این اثر پدیدارشناختی است، البته، ایده حیث التفاتی نه تنها در مراحل مختلف اندیشهی پدیدارشناختی هوسرل جایگاه محوری خود را حفظ میکند، بلکه در همهی جریانها و مکاتب پدیدارشناسی محلِ توجه و اعتنا قرار میگیرد.
نظریه حیث التفاتی دارای ابعاد گوناگون است و هوسرل در پژوهشهای اول، پنجم و ششم جنبههای متفاوت این نظریه را میکاود، هرچند، ثقل مباحث در دو پژوهش آخر قرار دارد.
ساختار حیث التفاتی از سه برههی کنش التفاتی، ابژه التفاتی و محتوای التفاتی فراهم میآید.
کنش التفاتی به ساده و پیچیده تقسیم میشود و در آن دو لحظهی کیفیت و ماده از هم تفکیک میگردد؛ وحدت و یگانگی آندو ذات التفاتی کنش را تحقق می بخشد.اما حیث التفاتی صرفا به این حیث تقلیلپذیر نیست، بلکه ذات التفاتی تنها وجه خاصی از این نظریه است و انواع دادگی ابژه و نحوههای متفاوت آشکارگی آن بعد دیگر این نظریه را هویدا میسازد.
روی این ملحوظ، تحلیل همه جانبهی حیث التفاتی مستلزم فراروی از دوگانه کیفیت و ماده کنش است، چون در هر کنش با دو بخش مواجهیم، یکی معطوف بودگی به ابژه یعنی ذات التفاتی کنش و بخش دوم ناظر به چگونگی دادگی ابژه است؛ دادگی ابژه شامل دادگی نشانهای، ایماژی و شهودی، اعم از شهود حسی و مقولهای، میشود.
در این مقال تلاش میشود با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی، ابعاد و زوایای متفاوت این نظریه تبیین و تحلیل گردد.
many of husserl's phenomenological concepts, for the first time, introduced in logical investigations and intentionality is the most central concept of this work, of course, the idea of intentionality not only retains its central place in the various stages of husserl's phenomenological thought, but in all phenomenological streams and schools is on the focus of attention.
theory of intentionality has various dimensions, and husserl explore the different aspects of this theory in the first, fifth, and sixth investigation, although the gravity of the issues is raised in the last two investigation.
the structure of intentionality is provided of three stages of intentional action, intentional object and intentional content.
the intentional action is divided into simple and complex, in which the two moments of quality and matter are separated; the unity and solidarity of the two realizes the action intentional essence.
but the intentionality is not merely reducible to this aspect, rather, the intentional essence is only a specific aspect of this theory, and the different types of object givingness and its different modes of manifestation, revealing another aspect of this theory.
on this view, a comprehensive analysis of the intentionality entails going beyond the dualism of action quality and substance, for in each action there are two parts, one focusing on the object, ie the action intentional essence, and the second focusing on how the object is given; object givingness includes, signal givigness, pictoral and intuition, both sensory and categorial intuition.