چکیده :
فلسفه راسل را می‌توان به دو دوره مجزا تفکیک کرد.
در دوره اول او تحت تأثیر فلاسفه پیش از خود سعی در حفظ مبناگرایی دارد و لی در دوره دوم تلاش می‌کند این مبناگرایی را به حداقل برساند.
او در آثار اولیه‌اش استقرا را به دلیل بداهت ذاتی و کاربرد وسیع آن در زندگی می پذیرد و استنتاجهای استقرایی را احتمالی و نه قطعی می‌داند.
اما در دوره دوم همانند یک تجربه‌گرای محض از تحلیل پدیده‌های تجربی، اصولی را استنتاج می کند که اصول موضوعه علوم تجربی هستند.
این اصول، ماهیت فرا منطقی دارند و جالب اینجاست که استقرا در زمره این اصول نیست.
در واقع در نظر راسل ، علم وحتی فهم عادی که از طریق استنتاج نابرهانی حاصل می شود محتاج این اصول هستند.
در این مقاله ما به دنبال شناخت دیدگاه راسل در باب استقرا هستیم لذا به تفصیل آنرا در دو دوره مجزا بررسی می‌کنیم.
در دوره اول علاوه بر بیان دیدگاه راسل، به عنوان نمونه یکی از اثباتهای احتمالاتی ارائه شده برای آن خواهد آمد و در دوره دوم، علاوه بر بیان دلایل تغییر در نگرش او و تبیین دیدگاه جدیدش، اصول فرامنطقی حاکم بر استنتاج نابرهانی به همراه برخی ویژگیهای آنها ارائه می‌شود و در آخر، هرچند به اجمال به نقدهایی که به آن وارد شده، اشاره می‌شود.
russell's philosophy can be divided into two distinct periods.
in the first period, under the influence of his predecessors, he endeavored to preserve foundationalism and in the second period, he tries to minimize foundationalism.
in his early works, he accepts induction because of its inherent intuition and widespread use in life and considers inductive inferences as probable, not certain.
but in the second period, by analyzing empirical phenomena, he likes what a pure empiricist would do, infer the postulates that are the bases of empirical sciences.
these postulates have a supra-logical nature, and interestingly, induction is not among these postulates.
in fact, according to russell, the science and the ordinary understanding that are resulted by non-demonstrative inference require these postulates.
in this paper, we try to understand russell's notions on induction, therefore, we investigate it in detail in the mentioned two distinct periods.
for the first period, russell's notions and one of the examples of probabilistic proofs presented for it will be presented.
and for the second period, his reasons for changing his approach and his new perspective, as well as the supra-logical postulates governing the non-demonstrative, along with some of their properties, are presented.
and finally, though briefly, some of the criticisms are discussed.
نویسنده :
زهرا اسماعیلی ، محمد حکاک
منبع اصلی :
https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_8195_b92228ac6ea0dfe258f6501784c21512.pdf
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(پژوهش های فلسفی (دانشگاه تبریز)- سال 1398- دوره 13- شماره 29- از صفحه 1 تا 24)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
راسل؛ استقرا؛ احتمال؛ اصول موضوعه؛ استنتاج نابرهانی
کلیدواژه‌ها [English]
Russell, Induction, Probability, Postulate, non-demonstrative inference