امکان طبیعت‌گرایی در علم | کتابخانه مجازی الفبا

امکان طبیعت‌گرایی در علم | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
امکان طبیعت‌گرایی در علم
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
امکان طبیعت‌گرایی در علم
ویرایش اثر
چکیده :
طبیعت‌گرایی علمی آموزه‌ای مشتمل بر دو جزء هستی‌شناختی و روش‌شناختی است. بر اساس جزء روش‌شناختی، روش علمی تنها منبع برای کسب شناخت معتبر (راجع به طبیعت) است و بر اساس جزء هستی‌شناختی، همه آنچه وجود دارد (علی الاصول) می‌تواند بوسیله علم مورد پژوهش قرار گیرد. برخی از فلاسفه طبیعت‌گرا معتقدند که جزء هستی‌شناختی، یعنی طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی (یا متافیزیکی)، یک اصل فلسفیِ ضروری یا ساختاری برای علم است، به این معنا که اگر از متافیزیکِ علم زدود شود، آنچه حاصل می‌گردد دیگر علم نخواهد بود. در مقابل، بسیاری از منتقدین طبیعت‌گرایی معتقدند که طبییعت‌گرایی هستی‌شناختی، آموزه‌ای خارج از متافیزیک علم است و تنها طبیعت‌گرایی روش‌شناختی است که (نه یک اصل متافیزیکی بلکه) یک اصل نظم دهنده یا روش‌شناختی برای علم به شمار می‌رود. در این تلقی، طبیعت‌گرایی تنها به عنوان یک پیشفرض پراگماتیک برای عمل علمی دانشمندان به کار می‌رود. در این مقاله نشان خواهیم داد هیچ یک از دو رویکرد فوق در خصوص نسبت طبیعت‌گرایی و علم صحیح نیست؛ و ما مجاز نیستیم بر اساس یک پیشفرض متافزیکی یا پراگماتیک، راه ورود هویات و علل فراطبیعی را به قلمرو علم سد نماییم، و متافزیکی از عالم طبیعت را برای علم پیشفرض بگیریم که از آغاز خالی از چنین هویات و عللی است. scientific naturalism is a doctrine that consists of two ontological and methodological components. on the basis of the methodological component, the scientific method is the only source for validation (about nature), and based on the ontological component, all that exists (causation) can be investigated by science. some naturalist philosophers believe that the ontological component, that is, ontological (or metaphysical) natureism, is an essential or structural philosophy for science, in the sense that if science is eliminated from metaphysics, then what is obtained will no longer be science. in contrast, many naturalist critics believe that ontological naturalism is a lesson outside metaphysics of science, and only methodological naturalism (not a metaphysical principle) is a disciplining or methodological principle for science. in this sense, naturalism is used only as a pragmatic predicate for scientific action of scientists. in this paper, we will show that none of the two approaches are correct in relation to the relation between naturalism and science; and we are not allowed to block the flow of hwites and supernatural causes into the realm of science, based on a metaphysical or pragmatic default, and the metaphysics of the universe we presuppose nature to science, which is free from such an echo and causation from the beginning.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF چکیده
متکلمان و سایر شخصیت ها :
سید مهدی بیابانکی
نویسنده :
مهدی بیابانکی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
http://philosophy.ihcs.ac.ir/article_3624.html
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 2 (فلسفه علم- سال 1397- دوره 8- شماره 16- از صفحه 23 تا 30)
یادداشت :
کلیدواژه ها:طبیعت‌گرایی، طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی (متافیزیکی)، متافیزیک علم، روش علمی
نوع منبع :
مقاله
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال