یورگن هابرماس (1929م.- ) | کتابخانه مجازی الفبا

فارسی

متن

ر:پایگاه موقت

برخی از آثار: 1- دگرگونی ساختاری حوزه عمومی: دگرگونی ساختاری حوزه عمومی: کاوشی در باب جامعه بورژوایی (آلمانی: Strukturwandel der Öffentlichkeit. Untersuchungen zu einer Kategorie der bürgerlichen Gesellschaft) عنوان کتابی نوشتهٔ یورگن هابرماس است که در سال ۱۹۶۲ انتشار یافته است. این کتاب را جمال محمدی در سال ۱۳۸۴ هجری خورشیدی به فارسی ترجمه کرده است. محتوا: هابرماس تحلیل جامعه شناسانهٔ خود از پیدایش حوزهٔ عمومی (عمدتا در جامعه انگلستان) را با بررسی مفهوم حوزهٔ عمومی در سنت فلسفهٔ سیاسی تکمیل می‌کند. او در این کتاب با استفاده از شیوهٔ تحلیل تاریخی، به بررسی روند شکل‌گیری، اوج و افول حوزهٔ عمومی در جامعهٔ بورژوایی می‌پردازد و یک نوع ترکیب بین تحلیل‌های کلان‌نگر تحولات ساختاری و فرایندهای تفسیری کسب معنا توسط کنشگران و همچنین یک نوع تلفیق موضوعی از اقتصاد، سیاست و جامعه‌شناسی را به وجود آورده، حوزهٔ عمومی را به عنوان سیستمی فرض کرده که دارای سه عنصر اساسی ساختار، کارکرد و فرایند (دگرگونی) است که در تقسیم‌بندی فصول کتاب به وضوح دیده می‌شوند. در فصل اول، هابرماس، ریشه‌های تاریخی حوزه عمومی از دوران یونان باستان تا معاصر را برمی‌رسد. در فصل دوم، ساختارهای اجتماعی حوزهٔ عمومی مانند شهر، خانواده و حوزه‌های عمومی سیاسی و ادبی بررسی می‌شوند. فصل سوم کتاب به کارکردهای حوزهٔ عمومی در آلمان، فرانسه و انگلستان اختصاص دارد و در فصل چهارم، هابرماس به بررسی دیدگاه‌های دیگر فلاسفه در مورد حوزهٔ عمومی می‌پردازد. در فصول بعدی، حوزهٔ عمومی در جهان حاضر، پارامترهای مؤثر بر آن و پیش‌بینی آیندهٔ خوزهٔ عمومی مورد بررسی نگارنده هستند. 2- گفتار فلسفی مدرنیته: گفتار فلسفی مدرنیته: دوازده درس‌گفتار (به آلمانی: Der Philosophische Diskurs der Moderne: Zwölf Vorlesungen) کتابی از یورگن هابرماس است. هابرماس در این کتاب این ادعای پست-مدرنهایی مانند لیوتار، دریدا، فوکو و دیگران مبنی بر این که پروژهٔ مدرنیته به پایان رسیده و عقلِ روشنگری دیگر کارگشا نیست را مورد اعتراض قرار داده و از این نظریه دفاع کرده که ما همچنان در مدرنیته هستیم زیرا مدرنیته پروژه‌ای بلند-مدت و بی‌پایان است که همچنان ادامه دارد و اصول آن اگر در جایی هم خدشه برداشته باشد، همچنان قابل دفاع است. درون‌مایهٔ کتاب: هابرماس در آغاز کتاب می‌گوید مدرنیته، در معنایی که من از آن بحث می‌کنم، و مدرنیته، در معنای واقعی خود، با هگل آغاز شد، یعنی در سدهٔ نوزدهم. به گفتهٔ وی، با آمدن هگل، مسئله دیگر تأسیس ِ مدرنیته نیست، بلکه خود ِ تأسیس ِ مدرنیته به مسئله تبدیل شد است و موضوع فلسفه، فهم ِ مدرنیته از خودش است. یکی از مباحثی که هابرماس برای توضیح این حرفش به آن استناد می‌کند، عبارت بسیار مهمّی از هگل است که در یکی از نوشته‌های اولیه‌اش (۱۸۰۱) پیش از پدیدارشناسی روح آمده است. هگل در این رساله گفته بود یکی از مسائل بسیار مهم فلسفه، نسبت عقل و ایمان است. همینجا هم هگل این بحث را مطرح می‌کند که ما در دوران جدیدی وارد شده‌ایم که حتیٰ بحث عقل و ایمان هم در حوزهٔ عقل مطرح می‌شود و نه در بیرون حوزهٔ عقل. به عبارت دیگر، دوره‌ای آغاز شده است که در آن همه‌چیز حتیٰ شرع و ایمان داخل در حوزهٔ عقل است، بنابراین، هیچ مؤمنی نمی‌تواند ادعا کند که من در بیرون عقل بحث می‌کنم و حوزهٔ من حوزهٔ بیرون عقل است. هگل شرع یا ایمان مسیحیت را هم تابع قوانین و احکام عقل دانست. هابرماس می‌گوید از زمان روشنگری سدهٔ هیجده و تثبیت مبانی عقل، یا به قول کانت استقلال و خودمختاری عقل، همه‌چیز در درون حوزهٔ عقل است و هگل متوجه این مسئله شده بود، بنابراین گفت ایمان هم دیگر نمی‌تواند به طور مستقل خود را مطرح کند. پس این که مدرنیتهٔ واقعی با هگل آغاز شد اشاره به این گسلی است که در این دوره ایجاد شد و در پی آن مدرنیته به موضوع ِ مدرنیته تبدیل شد. 3- نظریه کنش ارتباطی: نظریه کنش ارتباطی (آلمانی: Theorie des kommunikativen Handelns) کتابی دوجلدی است که در سال ۱۹۸۲ توسط یورگن هابرماس منتشر شده است و در آن هابرماس به ادامه پروژه خود برای بنیان نهادن "علوم اجتماعی در نظریه زبان", که در کتاب در در منطق علوم اجتماعی (۱۹۶۷) هدف گذاری شده می پردازد.

مدخل اعلام(دانشنامه اعلام) , مدخل آثار(دانشنامه آثار)

Mods Doblin core Marc xml MarcIran xml