اشعار امام حسین(ع) از جهت انتساب و صدور چگونه اند؟ | کتابخانه مجازی الفبا

اشعار امام حسین(ع) از جهت انتساب و صدور چگونه اند؟

بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت

سرودن شعر توسّط امامان علیهم السلام ، منعی ندارد و آنچه در این زمینه اهمّیت دارد ، اثبات صدور و درستی انتساب این اشعار به امام(ع) است .

در باره برخی از امامان (مانند امام علی(ع) ) ، شواهد و قرائن تاریخی بر صحّت صدور شماری از اشعار و تمثّل ها از ایشان ، گواهی می دهند ؛ امّا در مورد اشعار منسوب به امام حسین(ع) توجّه به این نکات ، ضروری است :

۱ . در برخی منابع ، بدین مطلبْ تأکید شده که امام حسین(ع) به شعر شاعرانی مانند اَخو الأوس، فَروة بن مُسَیک مرادی، ابن مفرِّغ ، ضَرار بن خطّاب فِهری و زُمَیل بن اُبَیر فَزاری، تمثّل جُسته است .

۲ . برخی اشعار منسوب به امام حسین(ع) ، در «دیوان منسوب به امیر مؤمنان(ع) » آمده است ، مانند این شعر:

ای کسی که به دنیایش مشغول شده است و آرزوهای درازش، او را فریفته است!

بدان که مرگ، ناگهان، فرا می رسد و قبر انسان، صندوق اعمال اوست.

و نیز این شعر:

اگر چه دنیا، گران بها شمرده می شود امّا پاداش خداوند، بلندپایه و گرامی تر است.

۳ . آنچه با عنوان «دیوان امام حسین(ع) » در فصل دهم دانشنامه امام حسین(ع) ذکر شده، با ابیات منسوب به امام حسین(ع) در سایر مصادر ـ که در فصل نهم این دانشنامه آمده ـ ، هیچ مشابهتی ندارد و این، خود ، دلیل عمده برای تردید در این انتساب است ، چنان که در هیچ یک از کتب فهرست نگاری و مصادر کهن نیز به این دیوان ، اشاره نشده است .

بنا بر این ، می توان نتیجه گرفت که برخی از اشعار یاد شده در فصل هشتم دانشنامه ، به طور حتم ، سروده امام حسین(ع) است، هر چند برخی از این سروده ها ، به دیگران نیز منسوب شده است.

پایگاه اطلاع رسانی حدیث نت