جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مباحث پایان نامه در سه بخش تدوین شده است.بخش اول به بررسی امامت عامه اختصاص دارد وشامل موضوعات ذیل است: مقایسه نبوت و امامت،امامت از اصول دین است، ضرورت امامت، وجوب تعیین امام به حکم شرع است، شرایط امامت، طریقه تعیین امام، آیا تعدد امامت در یک زمان جایز است؟ارزش و مقام امامت. بخش دوم درباره امامت خاصه است و مطالب ذیل را در بردارد: دلایل عقلی و قرآنی در اثبات امامت، احادیث نبوی و اجماع درباره امامت علی (ع)، دلایل امامت سایر ائمه (ع) در بخش سوم به بررسی ولایت فقیه پرداخته شده و از تاریخچه ولایت فقیه، ضرورت ولایت فقیه، ادله اثبات ولایت فقیه،صفات و شرایط ولی فقیه و نقش مردم در تعیین ولی فقیه بحث به میان آمده است.

الوهیت عیسی مسیح مهمترین مسأله آیین مسیحیت است در مسیحیت تفکر غالب مسیحیان اعتقاد به الوهیت عیسی مسیح است، و این اعتقاد در همه نحله های موجود مسیحیت یعنی خواه به آیین کاتولیک ایمان داشته باشد خواه به آیین پروتستان و خواه به آیین ارتدوکس، غلبه دارد. ازدیدگاه آنان اعتقاد به الوهیت عیسی مسیح به این معناست که ما در تثلیث، یک خدا را عبادت می کنیم و تثلیث در وحدت (به عبارت دیگر کثرت در وحدت و وحدت در کثرت). به نظر آنهااقانیم ثلاثه یعنی پدر، پسر و روح القدس مخلوق نیستند الوهیت پدر، پسر و روح القدس همه یکی است؛ یعنی در جلال هم شأن و در عظمت، مثل هم جاودانه اند. پدر، پسر و روح القدس فهم نپذیرند. به عقیده آنها همان طور که پدر خداست، پسر و روح القدس نیز خدایند، ولی آنها سه خدا نیستند. بلکه یک خدایند. به نظر آنها عیسی مسیح یک شخص است در کنار سه شخص دیگریعنی اقالیم ثلاثه در او تجلی کرده است. هر یکی از اقنومهای سه گانه - یعنی پدر، پسر وروح القدس - جداگانه و مستقل اند، یعنی سه شخص هستند نه یک شخص، پس تثلیث درمجموع سه شخص مستقل است. و می تواند این سه شخص مستقل در یک شخص جمع شود.پس به عقیده آنها عیسی مسیح یک جوهر است که هم خداست و هم پسر خداست و هم روح القدس. به عقیده مسیحیان هر کس به این اعتقاد ایمان نداشته باشد مومن نیست - یعنی کافراست - و از آیین مسیحیت خارج است. اما با آمدن اسلام، قرآن کریم این اعتقاد مسیحیان راانحراف از حق دانسته و عیسی مسیح را مخلوق خدا و فرستادة خدا برای قوم بنی اسرائیل معرفی می کند و می گوید که عیسی بن مریم مثل سایر انسانها غذا می خورد، می خوابید عبادت می کرد و...و پس کسی که غذا می خورد نیاز دارد به آن غذا، نیاز از امکان است و امکان برای خدا بودن معنی ندارد پس عیسی نمی تواند خدا باشد. و همچنین عبادت کردن عیسی (ع) مثال روشن و واضح برای رد الوهیت وی است

هدف تحقیق: مقایسه نسبت مرگ و معنای زندگی در هیدگر و سارتر است. پرسشهای تحقیق: چگونگی تقریر این رویکردها توسط این دو فیلسوف و دلالیل آنها بر اثبات مدعای خویش بوده است. و آینکه ایا آنها توانسته اند بدون بهره‌گیری از ایده‌ی خدا و جهانی دیگر مرک را به عنوان عاملی معنابخش تفسیر کند یا خیر‭ ؟‬یافته های تحقیق: درک تقویت الگوی زندگی معنادار نزد هیدگر در نسبت به مرک و تضعیف معنای موجود یا مجعول زندگی بواسطه‌ای مرک در سارتر.

مفهوم گناه مسئلهای دینی است .در فرهنگی که دین در عرصه های مختلف، حضوری آشکار و زنده دارد ، گناه که آموزهای دینی است، اهمیت بحث مییابد .علاوه بر اینکه در فلسفهی دینی که به تحلیل عقلانی گزاره های دینی پرداخته میشود، مسئلهی معرفت تحت تأثیر گناه دستخوش دگرگونی میگردد .اهمیت موضوع هم از این جهت است که چگونه میتوان با وجود رویکرد پیشینی و پسینی در مواجهه با گناه، مفهوم و مؤلفهی گناه را در اسلام و مسیحیت در کنار هم نشاند.ب فرضیه ی نگارنده در این رساله این است که هر دوی آگوستین و مولانا به گناه به یک صورت می نگرند، با وجود اینکه آگوستین، گناه را امری پیشینی و به تبع آن جبری میداند، اما مولانا کاملا قائل به اختیار است .هر دو تن، گناه را رویگردانی از عشق میدانند، هرچند آگوستین به صورت مفهومی و مولانا به صورت مصداقی در این باره سخن گفته اند

پیشامدهای گوناگون در بستر تاریخ، منجر به پیدایش جریان‌های کلامی همچون خوارج، اشاعره و معتزله با مختصات و شاخه‌های پرشمار شد که خوانش‌های زیادی از ایمان را فراهم ساخت. دین‌پژوهانی که کارگزاران مشرب فکری دوره خویش بودند، چونان فخرالدین رازی-از برجستگان مکتب اشعری- و قاضی‌القضاة، عبدالجبار همدانی -از نمایندگان تفکّر معتزلی-، مفهوم ایمان را در قالب یکی از مفاهیم بنیادین در گفتمان دینی قرار داده و دیدگاهی تفصیلی را درباره‌ ماهیّت ایمان و احکام و ویژگی‌های آن پروراندند. در این پژوهش، دیدگاه قاضی عبدالجبار که چیستی ایمان را مشتمل بر تصدیق و انجام واجبات و مستحبات دانسته، با دیدگاه فخرالدین رازی که چیستی ایمان را تصدیق قلبی می‌داند، سنجیده و به تمایز آرای این دو عالم متکلّم در چیستی، ارکان و متعلّقات ایمان پرداخته می‌شود تا به جایگاه ایمان در نظام فکری- کلامی آنان دست یافته و تمایزهای آن‌ها دریافته شود.

بحث توحید بى شک از مهم ترین مباحث اعتقادى در اسلام است. حتى مبحث ارزنده و انسان سازى همچون «بحث معاد » نیز در مقام مقایسه با اصل عمیق توحید، ارزشى ثانوى مى یابد، زیرا تا خالق و آفریدگارى، صاحب تمامى کمالات در بین نباشد جایى براى بحث از حساب رسى اعمال و پاداش و کیفر باقى نخواهد ماند. لذا اصل بنیادین دین اسلام و باور محورى مؤمنان و مسلمانان همانا اعتقاد به توحید است.توحید از آموزه هاي اصلی ادیان توحیدي است . و متفکران آن ادیان تلاش کرده اند که این آموزه را به نحو نظام مند تبیین نمایند. چون این آموزه بر کل زندگی انسان از ابتدا تا انتها تاثیر به سزایی دارد. در این رساله بر آنیم تا دیدگاه دو تن از متفکران جهان اسلام , یعنی , حضرت امام خمینی"ره" و مرحوم علامه طباطبایی"ره" را مورد بررسی قرار دهیم و ببینیم که استدلالات هرکدام از این دو بزرگوار در تبیین مساله مورد نظر به چه شکل است . در این رساله یک پرسش اصلی مطرح است؛ و آن اینکه: هرکدام از این دو متفکر مراتب مختلف توحید را با ا رائه ي چه دلایلی اثبات می کنند؟ و هر کدام از وحدت حق تعالی چه تلقی دارند؟ به منظور یافتن پاسخی مناسب براي این پرسش , سراغ کتاب هایی مانند شرح دعاي سحر امام، رسائل توحیدي علامه، شرح رسالۀ الولایه علامه، شرح نهایۀ الحکمۀ،تقریرات امام و ...رفتم و بهره هاي فراوان بردم. در این رساله این گونه بود که سعی شد در زمینه توحید ذاتی، صفاتی و افعالی ا ز کتب این دو بزرگوار فیش برداري شود و تعاریف مناسبی از این مراتب به همراه استدلالات این دو متفکر ارائه گردد. بدین گونه مشخص می شود که در باب توحید ذاتی، مرحوم امام "ره" به وحدت تشکیکی و مرحوم علامه طباطبایی به وحدت شخصی معتقد است ولی در باب توحید صفاتی و افعالی نظرات شان با هم همسو می باشد.

در جامعه قالب‌های هنجارهای برای رفتارهای انسان‌ها تعریف شده ‌است. اخلاق یکی از آن قالب‌های هنجاری است. تبیین ارتباط میان دین و اخلاق در واقع به معنای تبیین حوزه‌‌ای به نام اخلاق دینی است. بررسی حوزه اخلاق دینی در بحث ما متمرکز بر دو فیلوسوف غرب یعنی ایمائول کانت و فردریش نیچه بود. دلیل انتخاب این دو فیلسوف برای مقایسه، نقدهایی بود که به هنجارهای مسیحی حاکم بر جامعه خود می¬کردند. در این نقدها ما با شباهت¬ها و تفاوت¬هایی در دیدگاه این دو فیلسوف مواجه شدیم. مداقه در اخلاقی دینی و تبیین دقیق رابطه میان دین و اخلاق، یکی از ضرورت‌ها نظری جامعه امروز ماست. هنوز جامعه ایرانی به عنوان یک جامعه دین‌دار و البته سنتی محسوب می‌شود و وظیفه متفکرین و نظریه‌پردازان اخلاق بر این است که آشفتگی حاکم بر رابطه بین اخلاق، دین و رویه‌های سنتی را در جامعه ایرانی روشن کنند. در این مسیر تجربه غربیان و تلاش‌های آنها برای تبیین این رابطه بسیار مفید خواهد بود. لذا این پژوهش تلاش کرد با روشن‌تر کردن نظرات کانت و نیچه، مسیری را برای بحث‌های آتی در ارتباط با اخلاق دینی در کشور ایران باز کند. پژوهش به شکل تحلیلی-انتقادی انجام شد. با توجه به اینکه هر تحلیل مستلزم توصیف دقیق نیز بود، بنابراین بخشی از کار به توصیف دیدگاه‌های کانت و نیچه اختصاص یافت. در ادامه این توصیف، رویکرد آنها به اخلاق دینی تحلیل شد و نشان داده شد که ریشه دیدگاه‌های این دو فیلسوف چه بودند. در پایان هم به بررسی انتقادی و همزمان نظرات هر دو پرداخته شد. روش کار ترکیبی از توصیف، تحلیل و با محوریت رویکرد انتقادی بود. نتایج نشان داد کانت تلاش می کرد که چهار نگره اصلی ایمان مسیحی را مستدل کند، تفسیر خود را از دین اخلاقی ارائه دهد. کانت بر این عقیده بود که قواعد اخلاقی به نوعی تضمین‌کننده و توجیه کننده ایمان هستند. نیچه بر این باور بود که هر نظام اخلاقی دربردارنده دو جز توصیفی و هنجاری است. در جنبه توصیفی، نظام‌های اخلاقی پیش‌فرض‌های خاصی در ارتباط با نوع انسان خواهند داشت، به این معنا که انسان چگونه موجودی است و البته برخی دیدگاه‌های متا فیزیکی نیز در این حوزه مطرح می شود. همچنین در جنبه هنجاری، هر سیستم اخلاقی خواهد کوشید منافع بخشی از مردم را عمدتا با تحمیل هزینه بر بخش دیگری از مردم تامین کند و در نگاه او در دین مسیحیت ضعفا، اقویا را به بند می‌کشیند.

اسلام به عنوان یگانه دین حقه الهی در این عصر، برای هدایت بشر و سعادت ابدی او احکام کاملی برای تمام شئون زندگی بشر دارد، و انقلاب اسلامی از ابتدای پیدایش تا امروز در مسیر رشد و تعالی خویش به سمت هدف بزرگ ایجاد تمدن اسلامی، با این باور شکل گرفت که اسلام، بدون التقاط با تفکرات مادی شرق و غرب، به تنهایی پاسخگوی تمام نیازهای زندگی بشری خواهد بود. بی شک یکی از مهم ترین این نیاز ها حل مسئله معیشت و اقتصاد اسلامی است و یکی از مهم‌ترین مباحث اقتصادی اسلام مسئله ربا و ربا زدایی از جامعه اسلامی می باشد.در این راستا یکی از چالشی ترین ماموریت های انقلاب اسلامی ربا زدایی از نهادهای لیبرالی مانند بانک بود. برای نیل به این هدف متفکرین برجسته اسلامی از جمله شهید بزرگوار آیت الله سید محمد باقر صدر بر این باور بودند که می توان با حفظ این نهادها و بهره مندی از منافع آنان، آنها را به کمک عقود اسلامی ربا زدایی کرد.این پژوهش با روش کتابخانه ای و رویکرد مطالعات تطبیقی ضمن بازشناسی مفهوم ربا در نظرگاه قرآنی شهید صدر و علامه جوادی آملی به این نتیجه رسید که ربا زدایی از نهادهای ربا محور لیبرالی از جمله بانک، به دلیل نارسایی های نظری نشدنی است. بنابراین، انقلاب اسلامی برای ایجاد تمدن اسلامی ناگزیر از نهادسازی اسلامی و جایگزینی نهادهای اسلامی با نهادهای لیبرالیسم است.