چکیده :
رویکرد طبیعتگرایانۀ لیندا زاگزبسکی به شناخت، ورود خصایص فضیلتگرایانۀ انسان به حوزۀ معرفت‌شناسی را مجاز نموده است.
فضایل و احساسات و عواطف از وجوه طبیعت آدمی‌هستند که از منظر زاگزبسکی در تشکیل معرفت سهم دارند.
انگیزۀ برآمده از عواطف، باور را به سوی صدق، هدایت می‌کند.
کاربست خصایص طبیعی در معرفت، مستلزم مهارتی خاص است که از نظر زاگزبسکی از مهارت به‌مثابۀ فن و استادی متمایز است.
فضیلت، انگیزه و موفقیت از مهمترین اجزای طبیعتگرایانۀ شناخت از نگاه زاگزبسکی هستند.
در کنار اجزای طبیعی یادشده، عناصر دیگری مانند آگاهی، اراده، وظیفه و غیره از سوی معرفت‌شناسان سنّتی برای تشکیل معرفت معرفی شدهاند.
نویسندگان در تحلیل و نقد نگاه زاگزبسکی به سه جزء طبیعی معرفت یعنی عناصر فضیلت، انگیزه و موفقیت می‌پردازند.
سه جزء نامبرده آنگونه که زاگزبسکی به آنها نقش میدهد، خالی از خطا نیستند و به‌کاربستن آنها در ساختار معرفت، مستلزم دقّت در معنا، حدود و کارکرد است.
برای مثال چنانچه تنها فضایل معرفتی رفتاری، فضایل مؤثر در شناخت برشمرده شوند، احتمال وقوع تزاحم فضایل و از دست رفتن ظرفیت فضایل طبیعی در معرفت و محدود شدن دامنۀ باورهای آسانیاب به وجود می‌آید.
در این صورت، انحصار باورهای صادق به باورهای حاصل از انگیزۀ حقیقتیابی، به نادیده گرفتن باورهایِ صادقِ برآمده از دیگر انگیزهها منتهی خواهد شد و فضیلت ندانستن مهارتها، موجب زایل شدن فضیلت مستتر در فنون می‌شود.
linda zagzebski's naturalistic approach to cognition has made permissible the entry of human virtue-oriented characteristics into the field of epistemology.
virtues, feelings, and emotions are aspects of human nature that, from zagzebski's point of view, contribute to the formation of knowledge (ma‘rifat).
the motivation arising from emotions leads the belief towards the truthfulness.
the application of natural characteristics in knowledge requires a special skill, which, according to zagzebski, is different from skill as a technique and mastery.
virtue, motivation and success are among the most important naturalistic components of cognition from zagzebski's point of view.
besides the mentioned natural components, other elements are introduced by traditional epistemologists for the formation of knowledge, such as awareness, will, duty, etc.
in analyzing and criticizing zagzebski's view, the authors deal with three natural components of knowledge, i.e.
the elements of virtue, motivation and success.
the three components, as proposed by zagzebski, are not free from fault, and their application in the structure of knowledge requires precision in meaning, limits, and function.
for example, if only epistemic and behavioral virtues are counted as effective virtues in cognition, there would appear a possibility of a conflict among virtues and the loss of the capacity of natural virtues in knowledge and the limitation of the scope of easy-to-find beliefs.
in this case, the exclusiveness of true beliefs to the beliefs resulting from the truth-seeking motive would lead to neglecting the true beliefs arising from other motives, and the virtue of not having skills will cause the virtue hidden in techniques to disappear.
نویسنده :
اکرم عسکرزاده مزرعه ، سید علی علم الهدی
منبع اصلی :
http://novin.isca.ac.ir/article_75299_e09830b644d916e021cffc058e5adc52.pdf
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(پژوهش های عقلی نوین- سال 1402- دوره 8- شماره 16- از صفحه 9 تا 24)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
"زاگزبسکی" "معرفت‌شناسی" "فضیلت" "انگیزه" "مهارت"
کلیدواژه‌ها [English]
Zagzebski" "Epistemology" "Virtue" "Motivation" " Skill"