چکیده :
ترجمه ماشینی :
"قهرمان مدرنیته" و "استاد ارتباطات"، "جدال گرا فرانکفورت" و "وجدان اخلاقی عمومی فرهنگ سیاسی": اینها برخی از القابی است که یورگن هابرماس کسب کرده است.
به درستی در مورد او گفته شده است که «او نه تنها مشهورترین فیلسوف زنده جهان است، بلکه شهرت خودش نیز مشهور است».
اما اگر چهره او بهعنوان یک متفکر خبرساز است، و حتی ممکن است جذاب به نظر برسد، به این دلیل است که او میدانست چگونه منطقه حفاظت شده زندگی دانشگاهی را بارها و بارها ترک کند و در بحثهای حوزه عمومی مداخله کند.
خود هابرماس در مورد خود می گوید: «این تحریک پذیری است که یک مرد عاقل را به یک روشنفکر تبدیل می کند».
بازسازی پیوند پیچیده بین حرفه فیلسوف و نظریه پرداز اجتماعی و حرفه روشنفکر عمومی موضوع این زندگینامه است.
به همین دلیل، صفحات آن محدود به روایت کردن، دست در دست متون خود هابرماس، دوران حاملگی و بلوغ یک اثر فلسفی عظیم در طی مراحل مختلف آن نیست که منجر به توسعه «نظریه کنش ارتباطی تجسم شده» شده است.
به زبان و سبکی از تفکر غیرقابل انکار.
آنها همچنین جوهر این تلاش عظیم درک نظری را در تلاش برای پی ریزی پایه های یک فرهنگ سیاسی دموکراتیک و مشورتی آشکار می کنند.
از این رو، در این بیوگرافی، مناقشاتی وجود دارد که افکار عمومی آلمان و بین المللی را برانگیخته است، مانند مناقشه 1953 بر سر هایدگر، اعتراضات دانشجویی 1967، اختلافات مورخان در سال 1986، بحث های مختلف در مورد تسلیح مجدد و نافرمانی مدنی، اتحاد مجدد آلمان.
، اتحادیه اروپا، پناهندگی سیاسی، فناوری ژنتیک، درگیری کوزوو یا جنگ های خلیج فارس، یا بحثی که تا امروز ادامه دارد، درباره جایگاه دین در جامعه پس از سکولار.
"paladín de la modernidad" y "maestro de la comunicación", "polemista de fráncfort" y "conciencia moral pública de la cultura política": tales son algunos de los epítetos de los que se ha hecho merecedor jürgen habermas.
con razón se ha dicho de él que "no solo es el filósofo vivo más famoso del mundo, sino que su propia fama es famosa".
pero si su figura como pensador resulta noticiable, y hasta puede parecer fascinante, es porque supo abandonar una y otra vez el ámbito protegido de la vida académica para intervenir en los debates de la esfera pública.
"es la irritabilidad", dice el propio habermas de sí mismo, "lo que convierte a un sabio en intelectual".
reconstruir el intrincado entrelazamiento entre el oficio del filósofo y teórico social y el oficio del intelectual público es el objeto de esta biografía.
por ello, sus páginas no se limitan a narrar, de la mano de los textos del propio habermas, la gestación y maduración de una obra filosófica ingente a través de sus distintas etapas, que han supuesto la elaboración de una "teoría de la acción comunicativa" plasmada en un lenguaje y un estilo de pensar inconfundibles.
revelan, además, la entraña de ese colosal esfuerzo de comprensión teórica en el afán de sentar las bases de una cultura política democrática y deliberativa.
de ahí la presencia, en esta biografía, de las controversias que han agitado la opinión pública alemana e internacional, como la polémica de 1953 sobre heidegger, las protestas estudiantiles de 1967, la disputa de los historiadores de 1986, los distintos debates sobre el rearme y la desobediencia civil, la reunificación alemana, la unión europea, el asilo político, la tecnología genética, el conflicto de kosovo o las guerras del golfo, o la discusión, que se prolonga hasta hoy, sobre el lugar de la religión en la sociedad postsecular.