ایده آلیسم متعالی هوسرل و مسئله سالیپسیسم [پایان نامه انگلیسی]

کانال ارتباطی از طریق پست الکترونیک : support@alefbalib.com

نام :*

نام خانوادگی :*

پست الکترونیک :*

* *

تلفن :

دورنگار :

آدرس :

بخش :

پیغام :*

حروف تصویر :

* *

ارسال انصراف

فارسی | العربیه | English

در تلگرام به ما بپیوندید

پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی

جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن

: جستجو در الفبا در گوگل

...جستجوی هوشمند

میانگین امتیازات:

امتیاز شما :

تعداد امتیازات :

ایده آلیسم متعالی هوسرل و مسئله سالیپسیسم [پایان نامه انگلیسی]

ویرایش اثر

عنوان دیگر : Husserl's Transcendental Idealism and the Problem of Solipsism

مقطع تحصیلی رساله تحصیلی:

دکتری

رشته تحصیلی:

فلسفه

محل تحصیل رساله تحصیلی:

The University of Western Ontario

تاریخ دفاع:

2013

پدیدآورندگان :

PARKER, RODNEY K.B (نویسنده)

چکیده :

ترجمه ماشینی : تفسیری فراگیر در میان محققان هوسرل این است که ایده آلیسم متعالی او ناگزیر به نوعی سولیپسیسم منتهی می شود. هدف این پایان نامه دفاع از هوسرل در برابر این اتهام است. اول، من استدلال می کنم که ایده آلیسم استعلایی هوسرل یک نظریه متافیزیکی نیست. پدیدارشناسی استعلایی تمام پیش فرض های متافیزیکی را در بریده می گیرد و از تجربه به شرایط امکان تجربه استدلال می کند. بنابراین ایده آلیسم استعلایی هوسرل را باید به عنوان یک نظریه استعلایی درباره معرفت تفسیر کرد. ثانیاً، از توصیف فوق از ایده‌آلیسم متعالی هوسرل چنین برمی‌آید که پاسخ‌هایی که هوسرل به مسئله solipsism می‌دهد به هیچ وجه به معنای اثبات وجود در درون خود یک جهان بیرونی یا وجود درون خود سایر منهای متعالی نیست. هدف هوسرل از درگیری با مسئله ی سولیپسیسم این است که توضیح دهد چگونه پدیدارشناسی استعلایی می تواند ساختار عینیت جهان تجربه و سایر موضوعات روانی-فیزیکی را توضیح دهد. نتیجه مجموعه ای از استدلال های متعالی است که شرایط لازم برای شناخت یک جهان خارجی مشترک و سایر افراد را توضیح می دهد. من با هوسرل نتیجه می‌گیرم که solipsism یک توهم استعلایی است و ایده‌آلیسم استعلایی هوسرل به یک solipsism مشکل‌ساز منجر نمی‌شود. من از طریق مطالعه دقیق ناکلاس هوسرل، با توجه خاص به ایده های اول، منطق صوری و استعلایی، و مراقبه های دکارتی، چارچوبی را برای تفسیری استعلایی-معرفتی از ایده آلیسم هوسرل ایجاد کردم. با به کار بردن این راهبرد تفسیری در بحث های هوسرل در مورد مسئله انفرادی و مونادولوژی بین الاذهانی، استدلال می کنم که برای هوسرل، همدلی شرط تجربه سوژه های دیگر است، اما به ما اجازه نمی دهد که زندگی ذهنی ماورایی های دیگر را تجربه کنیم. a pervasive interpretation among husserl scholars is that his transcendental idealism inevitably leads to some form of solipsism. the aim of this dissertation is to defend husserl against this charge. first, i argue that husserl’s transcendental idealism is not a metaphysical theory. transcendental phenomenology brackets all metaphysical presuppositions and argues from experience to the conditions of the possibility of experience. husserl’s transcendental idealism should therefore be interpreted as a transcendental theory of knowledge. second, it follows from the above characterization of husserl’s transcendental idealism that the responses husserl gives to the problem of solipsism are in no way meant to prove the existence in-itself of an external world or the existence in-themselves of other transcendental egos. the purpose of husserl’s engagement with the problem of solipsism is to explain how it is that transcendental phenomenology can account for the constitution of both the objectivity of the world of experience and other psycho-physical subjects. the result is a set of transcendental arguments that explain the necessary conditions of the cognition of a shared external world and of other persons. i conclude with husserl that the solipsism is a transcendental illusion, and that husserl’s transcendental idealism does not lead to a problematic solipsism. through a careful study of husserl’s nachlass, with particular attention paid to ideas i, formal and transcendental logic, and cartesian meditations, i lay the framework for a transcendental-epistemological interpretation of husserl’s idealism. applying this interpretive strategy to husserl’s discussions of the problem of solipsism and intersubjective monadology, i argue that, for husserl, empathy is the condition of the experience of other subjects, but that it does not allow us to experience the mental-lives of other transcendental egos.

منابع دیجیتالی مرتبط :

متن کامل پایان نامه

اعلام و شخصیت ها :

هوسرل, ادموند(Edmund Husserl؛ فیلسوف آلمانی-اتریشی؛ بنیانگذار پدیدارشناسی؛ یهودی‌تبار؛ یهودی مسیحی شده؛ مسیحی آزاده و غیرجزمی؛ قائل به استقلال فلسفه از دین؛ پیرو اولیه روانشناسی توصیفی برنتانو و منتقد سرسخت بعدی اصالت روانشناسی؛ استاد هایدگر), 1859م. پروسنیتس، موراویا، جمهوری چک 1938م. فرایبورگ، آلمان

متکلمان و سایر شخصیت ها :

ادموند هوسرل

نویسنده :

RODNEY K.B. PARKER

زبان :

انگلیسی

منبع اصلی :

https://ir.lib.uwo.ca/etd/1145/

جنس منبع:

متن

پایگاه :

پ:پایگاه پایان نامه

یادداشت :

Keywords : Edmund Husserl, transcendental phenomenology, pure phenomenology, transcendental
idealism, phenomenological idealism, solipsism, monads, monadology, intersubjectivity,
Objectivity, empathy, transcendental arguments, Cartesian Meditations, Formal and
Transcendental Logic, Ideas Pertaining to a Pure phenomenology and to a Phenomenological
Philosophy

توضیحات فیزیکی اثر :

163 صفحه .

نوع منبع :

رساله تحصیلی

مشخصات کامل اثر

منابع مرتبط :

ثبت نظر

ارسال

از :	{0}
پست الکترونیک :	{1}
تلفن :	{2}
دورنگار :	{3}
Aaddress :	{4}
متن :	{5}

ایده آلیسم متعالی هوسرل و مسئله سالیپسیسم [پایان نامه انگلیسی] | کتابخانه مجازی الفبا

ورود

ثبت نام

در تلگرام به ما بپیوندید