بخت و اتفاق | کتابخانه مجازی الفبا

بخت و اتفاق | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
بخت و اتفاق
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
بخت و اتفاق
ویرایش اثر
عنوان دیگر : البخت و الصدفه
چکیده :
اتفاق اعم از بخت است. بخت در مورد انسان به کار می رود، اما اتفاق در غیر او نیز کاربرد دارد. این دو واژه کاربردهای مختلفی دارند: 1) تفسیر پدیده به وسیله علل ناشناخته که فراتر از عقول انسان است، 2) پدیده ای که تنها دارای علت مادی بوده و فاقد علت فاعلی و علت غائی است، 3) پدیده ای که علت غائی ندارد، هر چند دیگر علل را داراست، 4) پدیده ای که برای غایتی انجام می شود، اما به غایت دیگر منجر می شود، 5) اتفاق به معنای فقدان رابطه علی و معلولی بین دو قضیه. در کاربرد اول باید آن علت نامرئی را در دایره علل و نه در فراتر از آن جست. برای کاربرد دوم به تشکل جهان از ذرات پراکنده به طور اتفاقی و بدون علت و فاعل ذی شعور و بالتبع بدون علت غائی مثال می زنند. این در حالی است که این فرضیه با اشکالات فراوانی از جمله هدفمندی جهان طبیعت روبروست که حاکی از علت فاعلی و علت غائی است. فرضیه کاربرد سوم نسبت به اصل فعل صحیح است، اما نسبت به شخص فعل درست نبوده و بدون غایت نیست. برای کاربرد چهارم نیز به کندن زمین برای استخراج آب و وصول به گنج به طور اتفاقی مثال می زنند. در این مورد نیز سخن پیشین (غایتمندی نسبت به شخص فعل) صادق است. الاتفاق أعم من البخت. حيث يستعمل البخت في خصوص الانسان فقط، خلافا للاتفاق و الصدفة حيث يستعمل فيه و في غيره. و لكل من المفردتين استعمالات مختلفة: 1) تفسير الظاهرة بعلل و اسباب مجهولة فوق العقل البشري، 2) كون الظاهرة ذات علة مادية فقط و فاقدة للعلتين الفاعلية و الغائية، 3) فقدان الظاهرة للعلة الغائية مع توفر سائر العلل الاخري، 4) توجد الظاهر لتحقيق غاية ما إلا انها تنجر لتحقيق غاية أخري، 5) الاتفاق و الصدفة بمعني فقدان علاقة العلية و المعلولية بين قضيتين. فعلي الاستعمال الاول لابد من البحث عن العلة الخفية في دائرة العلل خاصة بلا خرج عن تلك الدائرة. و مثلوا للاستعمال الثاني بتكون العالم من ذرات متفرقة صدفة وبلا توسط علة او فاعل ذي شعور و بالتالي فقدان العالم للعلة الغائية. و قد سجلت علي هذه الفرضية الكثير من الاشكالات و الاعتراضات التي منها أن هدفية العالم و نظامه المنسق يفندان هذا الرأي و يحكيان عن خضوع العالم لعلة فاعلية و غائية معا. أما الاستعمال الثالث فيصح في أصل الفعل دون شخص الفعل لتوفر العلة الغائية فيه. و مثلوا للاستعمال الرابع بمن يحفر الارض لغرض استنباط الماء الا انه يعثر صدفة علي كنز مدفون فيها. و هنا يجري الجواب السابق أيضا (صدق العلة الغائية و توفرها في شخص الفعل).
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF
نویسنده :
سبحانی جعفر
منبع اصلی :
http://fa.journals.sid.ir/ViewPaper.aspx?id=219354
جنس منبع:
متن
پایگاه :
ذ:پایگاه مجلات (کلام اسلامی- سال 1391- دوره 21- شماره 81- از صفحه 5 تا 13)
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال