جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کاوش در مورد چگونگی عملکرد «مونث» در الهیات عرفانی سیستماتیک ابن العربی (1165-1240) به زبان انگلیسی با تحلیل اوایل قرن بیستم رینولد نیکلسون از ترجمان الاشواق آغاز می شود و از زمان کار ده ها محقق گسترش می یابد. پس از آن، مهمترین آنها هنری کوربین، توشیهیکو ایزوتسو، ویلیام چیتیک، ساچیکو موراتا و سعدیه شیخ. (البته می توان استدلال کرد که چنین مطالعاتی در زبان عربی تا جایی می رسد که شاگرد اصلی او قنووی و مهمترین منتقد او ابن تمیه است. قدیس فرانسیس آسیسی (1181-1226) با شیخ زمینه تاریخی کلی دارد. او همچنین علاقه ی علمی به نگرش خود نسبت به زنان و زنانه را به عنوان ذاتی این صعود، و نه فقط در میان نخستین هیژوگرافیانش، برانگیخته است. اما از طریق صدها مفسر از آن زمان، اخیراً آندره واوشز و ژاک دالارون. با این حال، علیرغم نسل‌ها پژوهش در این زمینه، مطالعه تطبیقی این دو عارف هنوز منتشر نشده است. ابن العربی و فرانسیس آسیسی» می کوشند تا این شکاف را پر کند و با این کار جنبه های متمایز رویکردهای عرفانی قدیس و شیخ را باز کند و تلاقی هایی را به عنوان w نشان دهد. به عنوان نقاط عزیمت ابزاری برای این کار، نتیجه گیری محققان فمینیست است که بر هر یک از مردان تمرکز می کنند، اما همچنین - از آنجا که مسئله زنانه در متون عرفانی بسیار با میل جسمانی و معنوی مرتبط است - چنین تلاشی با رویکرد روانکاوانه به متون مذهبی قرون وسطی مرتبط است. که توسط زیگموند فروید و به ویژه ژاک لاکان ممکن شد و سپس توسط لوس ایریگاری و امی هالیوود گسترش یافت. مسیری که فرانسیس و ابن العربی را به هم پیوند می‌دهد، عرفان‌های آنها، استفاده از زبان استعاری، ساختارهای خاص جنسیت، از لحاظ کلامی و شاعرانه، و راهبردهای مکمل شگفت‌انگیز آنها برای تأکید بر چگونگی ظهور کالبد فیزیکی به عنوان حیاتی در صعود عرفانی را طی می‌کند. بر این اساس، این پایان نامه فضای جذاب بین این دو را مرور می کند - یعنی به تعبیر ابن العربی، برزخ که در آن اولویت های نهایی یکی عملاً با دیگری برخورد می کند، اما به گونه ای که تضادهای آنها را حفظ می کند.