جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : به تصویر کشیدن آفرینش زن مشکل خاصی را برای هنرمندان رنسانس ایجاد کرد. شمایل نگاری قرون وسطایی حوا که نیمه شکل گرفته از پهلوی آدم برمی خیزد، به سختی با تعهد آنها به بازنمایی طبیعت گرایانه از پیکر انسان سازگاری داشت. در عین حال، داستان خدا که اولین زن را از دنده می‌سازد، روایت تصویری با وقار و تأثیرگذاری را ارائه نمی‌دهد که هنرمندان، حامیان و عموم مردم برایشان ارزش قائل بودند. جک ام. گرینشتاین این مشکل هنری را نقطه عزیمت برای مطالعه شمایل نگارانه این موضوع مرکزی فرهنگ مسیحی می داند. کتاب او نشان می‌دهد که وقتی لورنزو گیبرتی، آندره‌آ پیزانو و دیگر مجسمه‌سازان ایتالیایی قرن چهاردهم و پانزدهم، ترکیب سنتی را برای تطبیق با حوا که به‌طور طبیعی به تصویر کشیده شده بود، تغییر دادند، کتاب او نشان می‌دهد که چگونه معنا همراه با شکل تغییر کرد. گرینشتاین استدلال می‌کند که نقش هنرمند و قدرت تصویرسازی در شکل‌دهی مجدد فرهنگ رنسانس و تفکر مذهبی در خطر است.