جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی: آمبروز میلانی (340-397) اولین اسقف مسیحی بود که گزارشی منظم از اخلاق مسیحی نوشت، در رساله De Officiis، که به طور مختلف به عنوان "درباره وظایف" یا "درباره مسئولیت ها" ترجمه شده است. اما آمبروز در آثار دیگر نیز به زندگی اخلاقی پرداخته است، به ویژه در موعظه‌های خود درباره ایلخانان و خطاب‌هایش به کاتکومن‌ها و تازه غسل ​​تعمید یافته‌ها. ادبیات مدرن گسترده ای در مورد آمبروز وجود دارد، اما فقط در دهه های اخیر به عنوان یک متفکر جدی گرفته شده است، نه فقط به عنوان یک اسقف شاغل و سیاستمدار کلیسایی. از آنجایی که آمبروز یکی از معدود نویسندگان مسیحی لاتین در دوران باستان بود که یونانی می دانست، یکی دیگر از زمینه های مهم پژوهش آمبروز مطالعه منابع او، به ویژه فیلسوف یهودی فیلو، و نویسندگان مسیحی مانند اوریگن اسکندریه بوده است. وارن اسمیت در این کتاب به بررسی مبانی نادیده گرفته شده کتاب مقدس، مذهبی و الهیاتی اندیشه آمبروز در مورد اخلاق می پردازد. مطالعات قبلی در تصویر آمبروز از شخص با فضیلت، چیز کمی را یافت که به طور مشخص مسیحی باشد. اسمیت نشان می‌دهد که اگرچه، مانند مشرکان، آمبروز بر میانه‌روی، شجاعت، عدالت و احتیاط تأکید می‌کرد، اما برای او این ویژگی‌ها توسط باورهای کلیسا در مورد اقتصاد نجات‌بخش خدا شکل می‌گرفت. برای مثال، شجاعت یک مسیحی که با آزار و شکنجه روبرو می شد، بیانگر ایمان به رستاخیز مسیح و امید معاد شناختی کلیسا بود. آخرالزمان، از نظر آمبروز، حکمت بت پرستی ملبس به زبان پارسایی نبود، بلکه همان منطقی بود که فضیلت بر آن استوار است.