جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : جنبش میلریت پس از تحقق نیافتن انتظارات خود در مورد ظهور دوم مسیح در سال 1844 تأسیس شد. از میان گروه هایی که از این جنبش نشأت گرفتند، کلیسای ادونتیست روز هفتم در 145 سال در سطح جهانی رشد کرد و به بزرگترین و تأثیرگذارترین کلیسای تبدیل شد. در حالی که ادونتیست ها عناصر کلیدی آخرت شناسی پیشهزاره گرا را حفظ کردند، برخی ویژگی های منحصر به فرد را اضافه کردند. به عنوان مثال، آنها اضافه کردند: یک الهیات مقدس در مورد خدمت واسطه مسیح و کار او در یک داوری آسمانی قبل از ظهور، "پیام فرشته سوم" (اعلام شده در مکاشفه 14:12)، و آموزه های دیگر از جمله "باران آخر"، "فریاد بلند"، اصلاحات بهداشتی، سبت روز هفتم و ارتباط ویژه آن در پایان زمان و مفهوم مرتبط با علامت و تصویر جانور که از طریق آن آنها بحث یکشنبه-قانون در دهه های 1880 و 1890 را تفسیر کردند. هدف از این مطالعه ردیابی توسعه آخرت شناسی ادونتیست از سال 1884 تا 1895 است. برای تحقق این هدف، سه عامل زمینه ای بررسی شده است: (1) تلاش های ملی برای دستیابی به قانون یکشنبه، (2) دکترین عدالت با ایمان که در سال 1888 تاکید جدیدی دریافت کرد و (3) کار سازماندهی شد. روش. این پژوهش از روش تاریخی/ اسنادی تحقیق با استفاده از منابع اولیه منتشر شده استفاده کرده است. منابع ثانویه فقط برای مقاصد پس زمینه مورد استفاده قرار گرفتند. نتیجه گیری یافته‌ها نشان می‌دهند که دو عامل - عدالت از راه ایمان و کار سازمان‌یافته - ابعاد جدیدی به آخرت‌شناسی ادونتیست روز هفتم اضافه کردند. قبل از دوره مورد بررسی (1884-1895)، اطاعت از احکام در تعلیم ادونتیست ها در آماده سازی برای ظهور دوم مسیح نقش اساسی داشت. با این حال، در این دوره، تأکید جدیدی بر ایمان صورت گرفت. ادونتیست ها اکنون درک کاملی از "پیام فرشته سوم" در مورد کسانی داشتند که "احکام خدا و ایمان عیسی را نگاه می دارند" (مکاشفه 14:12). با توجه به کار سازمان‌یافته، ادونتیست‌های اواخر قرن نوزدهم تضاد بین سرمایه و کار را بحرانی می‌دانستند که ظهور دوم را پیش‌بینی می‌کرد. در مورد قانون یکشنبه، حتی اگر عناصر جدیدی به آخرت شناسی ادونتیست اضافه نکرد، تمرکز باورهای معاد شناختی را که قبلاً توسط فرقه وجود داشت، تیز کرد.