جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هیوم به عنوان یک «آناتومیست» طبیعت انسان معتقد است که «علم انسان تنها پایه محکم برای سایر علوم است». تحليل طبيعي و تجربي طبيعت انسان، چنان كه از معرفت شناسي او خبر مي دهد، مبناي ساير عرصه هاست. بنابراین، برای درک کامل فلسفه او، باید ارتباط بین تحلیل تجربی هیوم از ماهیت انسان در معرفت شناسی، و روایت طبیعت گرایانه او در اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی را روشن کنیم. با این حال، اغلب، نویسندگان در مورد دومی همیشه به طور کامل از فلسفه عمومی او مطلع نیستند و بالعکس. هدف اصلی این پژوهش گردآوری بررسی معرفت‌شناسی طبیعت‌گرایانه و اخلاق، زیبایی‌شناسی و فلسفه سیاسی وی است. این پروژه با تمرکز بر سه مفهوم کلیدی: همدردی، قاعده کلی و تأمل، توجه زیادی را به همه این حوزه ها جلب می کند. ابتدا ماهیت همدردی را بررسی می کنم. من با مفسران اخیری که از مفهوم همدردی او برای ایجاد راه حلی برای مشکل ذهن های دیگر استفاده می کنند، بحث می کنم. به تعبیر من، هیوم مفهوم همدردی را برای اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی خود به کار می گیرد، نه برای معرفت شناسی خود. دوم، نشان می دهم که مفهوم قاعده کلی در فلسفه او نقش اساسی دارد. بر اساس تفسیر من، هیوم ابتدا قواعد کلی طبیعت انسان را تعیین می کند. سپس قواعد کلی اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی خود را وضع می کند. سوم، نقش تأمل را در فلسفه او کشف می کنم. به نظر او، اعمال استدلال انتزاعی در امور واقعی، اشتباه است; در عوض، ما باید استدلال تجربی را اتخاذ کنیم که او «بازتاب» را برای مشاهده و تعمیم امور واقعی می‌نامد و بدین ترتیب قواعد کلی در اخلاق، زیبایی‌شناسی و فلسفه سیاسی وضع می‌کند. به این ترتیب می توان پیوندهای صمیمی بین این جنبه های متنوع نوشته های فلسفی او را مشاهده کرد.