جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این کتاب مطالعه و تحقیقی است دربارة نواندیشی دکتر محسن کدیور در حوزه شیعه‌شناسی. این اثر، نوگرایی محسن کدیور در سه قلمرو امامت، فقاهت و مکاتب را بازخوانی انتقادی می‌کند. چند سطر زیر چکیده‌ای از تئوری کدیور در عرصه امامت را به تصویر می‌کشد: «قرائت شیعی از امامت در قرن اول تا پنجم، شکل و محتوایی اعتدالی داشت. شاگردان ائمه و عالمان شیعه، امامان را «علمای ابرار» و دانشمندان برتر روزگار می‌دانستند، نه بیشتر. امامان نیز شأن خود را فراتر از این نمی‌دیدند و از عصمت، نصب و نص الهی و نبوی، علم غیب و ... خبری نبود. از قرن پنجم به بعد، برداشت شیعه از امامت دچار دسیسه غلات و مفوضه گردید و مسیر غلو را پیمود. فرآیند افراط یک هزاره بر جهان تشیع سیطره یافت و تا روزگار ما شتاب گرفت و امروز شیعه برای پیشوایان خود شئون فرابشری و صفات فرازمینی باور دارد.»