جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

يكي از سادات علماء در معني اينكه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام باطن انبيا مي باشد و جوامع فضائل ائمه طاهرين عليهم السلام، مي پرسيد و سيد رشتي بطور متن و شرح پاسخ مي گويد. (سيد احمد اشكوري) يكي از سادات علما در خصوص ظواهر و روايات و زيارات كه اشاره بدين معني دارد كه امير المومنين علي (ع) باطن انبياي الهي است سئوال نموده؛ سيد كاظم رشتي پس از بيان چند زيارت و چند حديث همچون احاديث «انا آدم و انا نوح و انا ابراهيم و انا موسي و انا عيسي و انا محمد (ص) ... . و من رآني فقد رآهم» و «كنت مع جميع الانبياء سرا و مع محمد (ص) جهرا» به شرح و تاويل آن پرداخته است. (حبيب الله عظيمي) در پاسخ يكي از سادات، درباره اينكه اميرالمؤمنين (ع) باطن انبيا هستند: ان اميرالمؤمنين (ع)، هو باطن الانبياء و انه ظهر بتلك الصور ... در كناره آمد: در «مجمع الرسائل» پس از «كشف الحق» ص 58 چاپ شده است. (احمد منزوي) در پاسخ يكي از سادات، درباره اينكه اميرالمؤمنين (ع) باطن انبيا هستند: ان اميرالمؤمنين (ع)، هو باطن الانبياء و انه ظهر بتلك الصور ... در كناره آمد: در «مجمع الرسائل» پس از «كشف الحق» ص 58 چاپ شده است. (احمد منزوي) و هي جوابات لمسائل لاحد العلماء عن شرح بعض الاحاديث الصعبة المستصعبة التي رويت عن اميرالمؤمنين و سيد الوصيين علي بن أبي طالب - سلام الله عليه - من قوله عليه السلام في خطبة (البيان) «أنا آدم الاول أنا ابراهيم أنا موسي أنا عيسي ... . » و تفسير المؤلف لها بما يدفع شبهة الحلول أو التناسخ الذي يشم من ظاهرها. و هي برقم 17/2 تحتوي علي 20 صفحة. و هذه الرسالة من الرسائل المهمة جداً و موضوعها - فيما اعتقد لم يطرقه احد من علماء المسلمين بهذا الشكل لحد الأن. (رياض الطاهر) [مرعشي 6/101]

در پاسخ ميرزا شفيع مازندراني. ده پرسش به فارسي و پاسخ ها به عربي است، نمايه اين ده پرسش در «فهرست كتب مشايخ» (ص 336-337) آمده است. نخستين پرسش درباره ديدار حضرت علي ابليس را كه ابليس مي گويد خداوند دوتن شقي تر از من آفريده است و داستان ديدار خود (ابليس) با آن دو تن را در دوزخ مي آورد. آن دو همان دو كس موجود روزگار پيامبر (ص) و صدر اسلام بودند. دهمين پرسش درباره بخشش گناهان در پي دعاها مي باشد. در پايان 125 (150ق) بگونه سال نگارش آمده است. (احمد منزوي) آغاز كتاب: حمدله. صلاة. لعنة‌. اما بعد. فان العبد الفاني الجاني كاظم بن قاسم الحسيني الرشتي يقدم العذر الي جنابكم من بسط المقال و شرح حقيقة الاحوال و بسط ما هو المكنون المحزون. انجام كتاب: و تصادم القيل و القال. و فيما ذكرنا كفاية و جنابك من تكفيه الاشارة. و لله الحمد و الله خليفتي عليك و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين. في سنة 125. [مدرسه امام عصر 1/106؛ ذريعه 5/188 و 207؛ دائرة المعارف اسلامي 1/117؛ ذريعه 5/181 «جواب سؤال الميرزا شفيع صدر»، 207 «جوابات الميرزا محمد شفيع» : كه مي گويد همراه «شرح الفوايد» در 1272ق چاپ شده است: فهرست كتب مشايخ، 336ش 278 «رساله» ]

پرسنده عبدالرحيم بن ولي محمد اردبيلي است. (محمد باقر حجتي) [الهيات تهران ص 259]

پاسخ پرسشي است پيرامون اين شبهه كه شاهزاده ابو المظفر محمد رضا ميرزا تقديم داشته و سيد بروش متن و شرح با تفصيل و بنا به مشرب خود بر آن پاسخ مي گويد. اين پاسخ در ماه ذي الحجه 1237 نگاشته شده است. (سيد احمد اشكوري) رساله استدلالي مختصريست در دفع شبهه كلامي معروف است كه در پاسخ پرسش شاهزاده محمد رضا ميرزا نگاشته. (مهدي ولائي) آغاز كتاب: رساله آكل و مأكول جناب مولانا دام ظله و اقباله - اي آنكه از اشراق نور جمالت تمامي كائنات مستشرق و موجود و از ظهور كوكبه جلالت جملگي ممكنات نيست و نابود ... اما بعد‌، بعضي از مؤمنين اين سرگشته وادي محرومي و وامانده مرحله مهجوري را. [فهرست آستان قدس 11/150؛ مرعشي 22/93؛ دائرة المعارف بزرگ 1/2؛ اعلام، 3/1884؛ مشار، مؤلفين، 5/37: براي كارهاي چاپيش: فهرستواره، 6/4344: فهرست كتب مشايخ، 314 «رساله» : كه مي گويد آن را در پاسخ محمد رضا ميرزا نگاشته است؛ مدرسه فيضيه 2/41؛ فهرستواره منزوي 6/174]