جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اگرچه ریچارد رورتی و جیانی واتیمو از سنت های فکری متفاوت و متمایز سرچشمه می گیرند، در نقد سنت متافیزیکی متحد هستند. چالش هایی که آنها مطرح می کنند فراتر از فلسفه است و مستلزم بازنگری در مبانی اعتقاد به خدا و زندگی دینی است. آنها تأکید می کنند که رد حقیقت متافیزیکی مرگ دین را ضروری نمی کند. در عوض راه‌های جدیدی برای تجسم مذهبی بودن می‌گشاید -- راه‌هایی که بر خیریه، همبستگی و کنایه تأکید دارند. این همکاری منحصربه‌فرد، که شامل گفت‌وگوی بین دو فیلسوف است، نه تنها به دلیل ادغام پراگماتیسم (رورتی) و هرمنوتیک (واتیمو) بلکه به دلیل شناخت محدودیت‌های اعتقاد مذهبی سنتی و سکولاریسم مدرن قابل توجه است. رورتی در «آنتیکلریکالیسم و ​​الحاد» در مورد اثر واتیمو «باور» بحث می‌کند و استدلال می‌کند که پایان متافیزیک راه را برای دینی ضد ذات‌گرا هموار می‌کند. تصور رورتی از دین، که با انگیزه های خصوصی تعیین شده است، برای تولید این وعده انجیل طراحی شده است که از این پس خداوند بشریت را به عنوان یک خدمتکار، بلکه به عنوان یک دوست در نظر نخواهد گرفت. در «عصر تفسیر»، واتیمو، که هم یک کاتولیک معتقد و هم منتقد کلیسا است، تطابق شگفت‌انگیز مسیحیت و هرمنوتیک را در پرتو انحلال حقیقت متافیزیکی بررسی می‌کند. همانطور که در هرمنوتیک، تفسیر در مسیحیت مرکزی است، که جهان را با اصل درونی آشنا کرد و تجربه واقعیت عینی را در "گوش دادن و تفسیر پیام ها" منحل کرد. گفت و گوی پر جنب و جوشی که این جلد را به پایان می رساند، با مدیریت و ویرایش سانتیاگو زابالا، آینده دین را همراه با جنبه های سیاسی، اجتماعی و تاریخی که مشخصه جهان پسامدرن، پست متافیزیکی و پس از مسیحیت معاصر ما است، تحلیل می کند.

ترجمه ماشینی: از قدیم تصور می شد که هر چه مدرن تر شویم، کمتر مذهبی خواهیم بود. با این حال، رستاخیز اخیر در ایمان، قطعیت این اعتقاد را به چالش کشیده است. در این مقالات و مصاحبه های اصلی، فیلسوفان هرمنوتیک و نظریه پردازان پست مدرن، جان دی. کاپوتو و جیانی واتیمو با کارهای گذشته و حال یکدیگر در مورد این موضوع درگیر می شوند و در مورد گذار ما از سکولاریسم به پست سکولاریسم تأمل می کنند. کاپوتو و واتیمو به عنوان دو تن از شخصیت‌هایی که بیشترین کمک را به تأملات نظری در مورد چرخش فلسفی معاصر به دین داشته‌اند، تغییرات، تحریف‌ها و اصلاحاتی را که بخشی از ایمان پست مدرن ما و نیروهای شکل‌دهنده تخیل دینی امروز هستند، بررسی می‌کنند. این متفکران با دقت و تخیل استدلال خود را به موضوعاتی از تروریسم تا تعصب و از سیاست گرفته تا رسانه و فرهنگ مرتبط می‌کنند، این متفکران همچنان به ابداع مجدد حوزه فلسفه هرمنوتیک با ذکاوت، لطف و اشتیاق ادامه می‌دهند.

ترجمه ماشینی: سرنوشت مسیحیت از زمان اعلام معروف "مرگ خدا" توسط نیچه چگونه بوده است؟ امکان رونق دین، به ویژه مسیحیت، در عصر پست مدرن ما چیست؟ در این کتاب تحریک‌آمیز جدید، جیانی واتیمو، فیلسوف، سیاستمدار برجسته ایتالیایی و تنظیم‌کننده قانون اساسی اروپا، به این سؤالات انتقادی می‌پردازد. وقتی یک معلم سابق از واتیمو پرسید که آیا هنوز به خدا اعتقاد دارد، پاسخ او این بود: "خب، من معتقدم که ایمان دارم." این اعلامیه متناقض ایمان به‌عنوان پایه‌ای برای ارائه‌ای درخشان درباره مسیحیت در هزاره جدید - عصری که با عدم اطمینان عمیق در عقاید مشخص می‌شود - و گزارشی شخصی از چگونگی بازیابی ایمان خود واتیمو از طریق نیچه و هایدگر است. او ابتدا استدلال می کند که سکولاریزاسیون در واقع تحقق پیام مرکزی مسیحیت است و ما را برای شیوه جدیدی از مسیحیت آماده می کند. او سپس توضیح می دهد که تز نیچه فقط به «خدای اخلاقی» مربوط می شود و جایی برای ظهور «خدایان جدید» باز می گذارد. سوم، واتیمو مدعی است که شرایط پست مدرن تکه تکه شدن، ضد اروپا محوری و پسااستعماری را می توان در پرتو تز یواخیم فیوره در مورد «عصر معنوی» تاریخ به طور مفید درک کرد. در نهایت، واتیمو برای ایده «فکر ضعیف» استدلال می کند. از آنجا که فلسفه در عصر مابعدالطبیعه تنها می‌تواند تصدیق کند که «همه چیز تفسیر است»، که «واقعی» همیشه نسبی است و نه «حقیقت» سخت و سریعی که زمانی فکر می‌کردیم، اندیشه معاصر باید خود و ادعاهایش را اینگونه بشناسد. ضعیف» در مقابل ادعاهای بنیادگرایانه «قوی» گذشته متافیزیکی. واتیمو نتیجه می گیرد که این عوامل باعث می شود که دین و خدا دوباره به موضوعی جدی برای فلسفه تبدیل شوند و اکنون فلسفه باید رسماً دین را درگیر کند.

ترجمه ماشینی: در پرتو بازگشت دین و رونق جهانی آن، دین اصالت فلسفی خود را فراتر از دوگانگی سنتی اسطوره و روشنگری تجربه می کند. مشارکت های ژاک دریدا، جیانی واتیمو، مائوریزیو فراریس، هانس گئورگ گادامر، آلدو جورجیو گارگانی، اوجنیو تریاس و وینچنزو ویتیلو نقطه عطفی اساسی در فلسفه معاصر را ثبت می کنند. با مشارکت یوجنیو تریاس، آلدو جورجیو گارگانی، وینچنزو ویتیلو، مائوریتسیو فراریس، هانس جورج گادامر

موضوع کتاب حاضر، نقد و بررسی نظریة مرگ خداوند و خداشناسی فراتجدد در مسیحیت است. این نوشتار، با هدف بازتاب بحران‌های مسیحیت کاتولیک در اروپای غربی و شرح آسیب بی‌رحمانه و بی‌وقفة ماتریالیست‌ها، لائیک‌ها و سکولار‌های مدرن بر دین مذکور تدوین شده است. نگارنده در این اثر بر آن است که واپسین پرسش‌ها و اضطراب‌های انسان در عرصة الهیات را مدّنظر قرار داده و با نگاهی فلسفی و تأکید بر دیدگاه‌های مختلف، اصل وجود خدا و الهیات ناظر بر مرگ خدا را بررسی کرده و اعمال و عقاید ناشی از عقیدة مذکور را نقد نماید. وی همچنین می‌کوشد، پاسخی برای این سؤال که «چگونه ما از الهیات‌های پسا مسیحی و پسا هولوکاست و عمدتا سکولار مرگ خدا در دهة 1960 به بازگشت پسامدرن دین رسیده‌ایم» یافته‌ و در این راستا به بازخوانی نظریه‌های برخی صاحب‌نظران در این زمینه پرداخته و به بسیاری از شبهات پاسخ می‌دهد.

موضوع کتاب حاضر، نقد و بررسی نظریه مرگ خداوند و خداشناسی فراتجدد در مسیحیت است. این نوشتار، با هدف بازتاب بحران‌های مسیحیت کاتولیک در اروپای غربی و شرح آسیب بی‌رحمانه و بی‌وقفة ماتریالیست‌ها، لائیک‌ها و سکولار‌های مدرن بر دین مذکور تدوین شده است. نگارنده در این اثر بر آن است که واپسین پرسش‌ها و اضطراب‌های انسان در عرصة الهیات را مدّنظر قرار داده و با نگاهی فلسفی و تأکید بر دیدگاه‌های مختلف، اصل وجود خدا و الهیات ناظر بر مرگ خدا را بررسی کرده و اعمال و عقاید ناشی از عقیدة مذکور را نقد نماید. وی همچنین می‌کوشد، پاسخی برای این سؤال که «چگونه ما از الهیات‌های پسا مسیحی و پسا هولوکاست و عمدتا سکولار مرگ خدا در دهة 1960 به بازگشت پسامدرن دین رسیده‌ایم» یافته‌ و در این راستا به بازخوانی نظریه‌های برخی صاحب‌نظران در این زمینه پرداخته است.

در این کتاب برگردان دوازه نوشته از ده اندیشگر و فیلسوف آمده است، تا راهنمای شناخت موقعیت کنونی آیین فلسفی هرمونتیک مدرن باشد. کتاب به چهار بخش تقسیم شده است. بخش نخستین نمایانگر مسائل کلی هرمونتیک مدرن است. این بخش با برگزیده ای از نوشته های فریدریش نیچه درباره تاویل آغاز می شود. نیچه ، به درستی، آغاز هر مونتیک مدرن شناخته شده و برداشتهایش از جهان نیرو، خواست، حقیقت و نسبت آنها با زبان و تاویل راهگشایند. متن دوم، نوشته ای است از ((دوره دوم)) کارهای مارتین هایدگر که خبر از دیدگاه هستی شناسانه در مورد اندیشیدن و باشیدن و ساختن می دهد. متن سوم ، جستاری از هانس گئورگ گادامر، در عین حال نمایانگر جنبه ی کلی هرمونتیک مدرن است، می تواند سرآغاز فهم برداشت خاص خود این متفکر از تاویل نیز باشد. بخش دوم روشنگر رابطه ی تاویل با زندگی و حقیقت است. جستار نخست این بخش پل ریکور است، به رابطه ی هرمونتیک با هستی شناسی می پردازد. واپسین متن این بخش، سخنرانی میشل فوکو، گشاینده درکی تازه از تاویل است. هر چند این کار فوکو خارج از قلمرو سخن هر مونتیکی جای می گیرد، ولی بحث را به یکی از مهم ترین سرچشمه ها- یعنی به دیدگاه نیچه از تاویل- بازمی گرداند و مسائلی فکر برانگیز را مطرح می کند. متن بخش سوم ، نمایانگر رویکرد هر مونتیکی به زبان ، سخن و متن هستند. در دو جستار نخست این بخش، یعنی کارهای گادامر و ریکور ، به رویکرد زبانی و متن شناسانه ی هر مونتیک توجه شده است. متن گادامر سرآغاز بخش سوم کتاب حقیقت و روش اوست. متن گادامر سراغاز بخش سوم کتاب حقیقت و روش اوست. نوشته پل ریکور به مورد خاصی از بحث زبان یعنی معنای نوشتار می پردازد. در جستار سوم ، اومبرتواکو در انتقادی تند از شالوده شکنی، به مسئله ی تاویل متن ادبی و از این جا به هر مونتیک ادبی می پردازد و شماری از بنیادهای بحث مشترک این دو آیین را زیر سوال می برد. جستارهای بخش چهارم به بررسی رویکرد هایدگر به هر مونتیک در دوره نخست آثار او اختصاص یافته اند. به عنوان مقدمه ای بر این بخش، متن کوتاهی از سرآغاز کتاب هستن -در- زمان نوشته هیوبرت درایفوس با عنوان (( چرا هستی و زمان را مطالعه می کنیم؟)) آمده است. 👇👇👇👇👇 @philosophic_books