جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دربارة چرایی طرح بحث وجود ذهنی در فلسفه اسلامی دو نظریه وجود دارد: برخی بر این باورند که این بحث برای اثبات مطابقت ذهن و عین است. در مقابل، گروهی معتقدند وجود ذهنی، بحثی وجود شناختی و در مقام اثباتِ وجود ذهنی در کنار وجود خارجی است. این مقاله با تأکید بر دیدگاه دوم، نشان می‌دهد نظریة کسانی که معتقدند ماهیت برخی از اشیا و واقعیت‌ها به ذهن می‌آید و نیز نتایجی که از این نظریه به دست می‌آورند، نادرست است. نظریة وجود ذهنی نه تنها مشکل مطابقت را حل نمی‌کند، بلکه این مشکل، خود بر نظریة وجود ذهنی مبتنی است و راه حل آن را باید از راه دیگری جست.

از مهم ترین مباحث علم النفس فلسفی، حرکت و استکمال نفس است، اما با توجه به ثبات مجرد چگونه حرکت نفس قابل تبیین است. این رساله می‌کوشد تا به این پرسش پاسخ دهد. از این رو پس از آنکه در فصل نخست با مفاهیم کلیدی تحقیق نظیر حرکت، کمال، نفس و روح، مجرد و مادی و نیز ثابت و متغیر آشنا شدیم، در فصل دوم به تبیین پرسش اصلی تحقیق می‌پردازیم. برای این منظور ابتدا تجرد نفس و لازمه آن؛ یعنی ثبات مورد اشاره قرار می‌گیرد و سپس استکمال نفس از منظر آیات و روایات و لازمه آن؛ یعنی تغیر بررسی می‌شود. آنگاه مسئله ناسازگاری تجرد نفس با حرکت تکاملی آن صورتبندی می‌شود و پاسخ های محتمل به پرسش اصلی تحقیق مورد اشاره قرار می‌گیرد. از میان تبیین های محتمل، مادی بودن نفس و نیز انکار حرکت نفس به این دلیل که مخالف پیشفرض های پذیرفته شده در این تحقیق است از دایره بحث در این رساله خارج است. در هر یک از فصل های بعدی یکی از تبیین ها مورد بررسی قرار می‌گیرد.در فصل سوم نظریه مشاء؛ یعنی ثبات نفس و تکامل در اعراض بررسی شده است. به عقیده ایشان ذات نفس مجرد و ثابت است و حرکت تنها در اعراض است. امااین نظریه نه به لحاظ مبانی و نه به لحاظ ادله قابل قبول نیست. در فصل چهارم نظریه مبتنی بر حرکت جوهری بررسی شده است. ملاصدرا نفس را جسمانیه الحدوث و موجودی ذو مراتب می‌داند که مراتبی از آن مجرد است. از این رو شرط لازم برای حرکت(مادیت) را در آن محقق دانسته و حرکت نفس را تا زمانی که به حد عقل برسد، می‌پذیرد. اما این نظریه را نیز نمی توان پذیرفت. از اشکالات اساسی آن این است که چگونه می‌توان حرکت در مجردات را انکار کرد و در عین حال حرکت مرتبه مجرد نفس را به دلیل وجود ماده در مرتبه مادی نفس پذیرفت و بلکه وجدانی تلقی کرد.فصل پنجم به نظریه تبیین سازگاری با نفی تجرد تام نفس می‌پردازد. بر اساس این نظریه مراد فلاسفه از ثبات مجرد، ثبات مجردات تام است و نفس، مجرد ناقص است. این نظریه نیز قابل پذیرش نیست زیرا تعلق نفس در مقام فعل به بدن نمی تواند ذات مجرد نفس را از بی‌استعدادی به ذات دارای استعداد تبدیل کند.فصل ششم به دیدگاه برگزیده؛ یعنی نظریه حرکت در مجردات می‌پردازد. این فصل در دو مقام ساماندهی شده است نخست حرکت در مجردات طی چهار مقدمه اثبات شده و سپس به شبهات مطرح شده پاسخ داده شده است. در اثبات حرکت در مجردات ابتدا حقیقت حرکت و دلایل و لوازم انکار هیولی مطرح شده و سپس با نقد دلائل اقامه شده بر ثبات مجرد، نشان داده شده است که دلیل معتبری بر وجود موجودات امکانی ثابت وجود ندارد. در پایان نیز شواهد و قرائن وجود تغیر و حرکت در تمامی موجودات امکانی مطرح گردیده است. با پذیرش حرکت در مجردات حرکت و استکمال نفس هیچ محذور عقلی نخواهد داشت.کلیدواژه: نفس، حرکت تکاملی، تجرد نفس، حرکت در مجردات.

این نوشتار مشتمل بر یک پیشگفتار و هشت گفتار است. پیشگفتار ضمن اشاره ای اجمالی به اهمیت و شرافت خداشناسی و طریق تحصیل آن، چند نکته را در خصوص مطالب این رساله متذکر می شود. در گفتار اول نقش پیشوایان معصوم(ع) در تحصیل شناخت مورد بررسی قرار گرفته است. پس از آن فواید و آثار خداشناسی و ویژگیهای عارفان از دیدگاه دعاها در قالب گفتار دوم بیان شده است. برای پاسخ به این سوال که خداشناسی چه ضرورتی دارد؟ گفتار سوم گشوده شده است و ضمن اشاره به ادل ة کلامی مسأله، بر روی حس حقیقت جویی و فطری بودن خداجویی تأکید شده است و به همین مناسب بحث فطرت طرح و در ضمن آن اشاره ای به بحث یقین شده است. در پایان گفتار سوم، شناخت خدا به عنوان هدف خلقت معرفی شده است. گفتار چهارم معنای معرفت و تفاوت آن با علم را مطرح کرده است و گفتار پنجم در پی پاسخی مناسب به این سؤال اساسی است که آیا اصولا شناخت خدا امری ممکن است؟ پس از بحث امکان شناخت خدا، این سوال مطرح است که آیا معرفت امری اختیاری است و انسان می تواند آن را تحصیل کند؟ برای پاسخ به این سؤال گفتار ششم منعقد شده است. گفتار هفتم آغاز خداشناسی است که بحث اثبات وجود خدا را از سه دیدگاه قرآن، فلسفه و دعاها مطرح می کند. و بالاخره گفتار هشتم مهمترین ویژگی خداوند یعنی یگانگی او را از سه دیدگاه قرآن، حکمت ودعاها مورد بررسی قرار می دهد و بیست تعبیر مختلف از دعاها را در بیان جنبه های توحید بر می شمرد.

اصالت وجود و اعتباری بودن ماهیت از محوری ترین موضوعات حکمت متعالیه است؛ اما در عین حال باید دانست که اصیل دانستن وجود و اعتباری شمردن ماهیت، بدین معنا که واقعیات خارجی مصادیق حقیقی وجودند و ماهیات، محصور در فضای اعتبار و فرض یا وهم و خیال، ادعایی است که اندیشه آدمی آن را برنمی تابد، زیرا چنین باوری انسان را دچار چالش هایی می کند که رهایی از آن ها جز با پذیرش قرائتی نو از مساله اعتباریت ماهیت میسر نیست.در این نوشتار تلاش شده است تا سه قرائت و تفسیر از کلمات صدرالمتالهین در اعتباریت ماهیت ارایه گردد: ‎1) ماهیت در محدوده ذات را محصور در فضای ذهن دانستن و ماهیتی که لباس وجود بر تن نموده به عین وجود در عالم خارج از ذهن موجود دیدن؛ ‎2) ماهیت را حد وجود انگاشتن؛ ‎3) ماهیت را نه حد وجود، بلکه خیال حد وجود پنداشتن. و در نهایت آنچه در این رساله به اثبات رسیده این است که: تفسیر نخست در توجیه واقع نمایی ادراکات حصولی و بحث از ذاتی و عرضی، جوهر و عرض و مقولات دهگانه و وجود کلی طبیعی و غیره منطقی تر و متقن تر از دو تفسیر دیگر است و می توان ادعا نمود که مقصود از اعتباری بودن ماهیت در کلمات ملاصدرا، ماهیت من حیث هی است وگرنه ماهیتی که لباس وجود بر تن نموده، در عالم خارج از ذهن آدمی به عین وجود موجود است نه آنکه ماهیت حد وجود و یا خیال حد وجود باشد

این رساله، تحقیقی درباره کیفیت پیدایش معقولات اولی و ثانیه است. مباحث مقدّماتی این رساله، تاریخچه شکل گیری اصطلاحات معقول اوّل و ثانی را ذکر کرده است. در فصل اوّل از بخش دوم، به اثبات معقولات پرداخته شده،و پس از نقل نظریّات منکران مفاهیم کلّی، این نظریات مورد نقد قرار گرفته اند. در فصل دوم تعاریف گوناگون قدما و متأخران به دیده نقد و بررسی نگریسته شده; آنگاه با انتخاب موضع در مبحث اصالت وجود یا ماهیت و بحث رابطه مقولات و معقولات اولی، هر یک از معقولات تعریف شده و بر اساس آن، بسیاری از مفاهیمی که تاکنون از معقولات ثانی فلسفی به شمار آمده اند، در زمره معقولات اولی قرار گرفته اند. در بخش سوم به کیفیت پیدایش معقولات اولی و ثانیه پرداخته شده و در هر دو بحث، پس از نقل آرای گوناگون از دانشمندان غربی و اسلامی و نقد آن ها، نظر استاد مصباح پذیرفته شده است.

ضرورت پرداختن به مسائل معرفت شناسی و پاسخ به شبهه های مربوط به آن، پیش از هرگونه «هستی شناسی» قطعی است و این کار مهم، تلاش های گوناگونی را می طلبد از جمله این تلاش ها، نگاهی تاریخی به معرفت شناسی و بررسی سیر تطوّر آن به منظور دستیابی به انواع شبهات و معضلات و گونه های مختلف جواب و راه حل های آن برای رسیدن به واقع است. بررسی سیر این مبحث در فلسفه غرب و فلسفه اسلامی ضرورت دارد; ولی هر کدام نوشتاری مستقل را می طلبد و دقّت و موشکافی خاصّ خود را اقتضا میکند. به لحاظ این که در فلسفه اسلامی، تاکنون کار مستقلّی در این زمینه صورت نگرفته، این بحث را در فلسفه اسلامی مطالعه و بررسی کرده و برای بریده نبودن این سیر از زمینه های پیشین خود، نگاهی مختصر و گذرا به معرفت شناسی در غرب افکنده، و بخش اوّل این رساله به معرفت شناسی در فلسفه غرب اختصاص داده ایم. از آن جا که مورّخان فلسفه، ابتدای فلسفه را از شش قرن پیش از میلاد می دانند و سوفسطائیان را نخستین متفکّران در این زمینه به شمار می آورند، این بخش سیر مختصر خود را از آن جا آغاز می کند. در فصل اوّل، نظریات پارمیندس، گزنوناس از یونان باستان و سپس سوفسطائیان و ادلّه آن ها بررسی، و پس از آن، سقراط، دموکرتیس، افلاطون، ارسطو، رواقیان، اپیکور و شکّاکان و شبهات دهگانه آن ها و نوافلاطونیان نقد شده است.در فصل دوم، معرفت شناسی در قرون وسطا (در فلسفه مسیحی) را مورد بحث قرار داده و نظریّات اگوستین، بویس، روسلان، آبلار، راجر بیکن، اکویناس، و اکام را گزارش کرده ایم.در فصل سوم، معرفت شناسی در فلسفه جدید بررسی، و نظریّات دکارت، اسپینوزا، لایب نیتز، فیلسوفان تجربی (لاک، بارکلی، هیوم) نقد شده اند. و سرانجام به نظریّات کانت پرداخته ایم. بخش دوم به معرفت شناسی در جهان اسلام اختصاص یافته، و از کندی، فارابی، ابن سینا، غزالی، فخر رازی، شیخ اشراق، خواجه نصیرالدّین طوسی و ملاّصدرا سخن رفته و آرای ایشان در باب معرفت شناسی مورد دقّت و ارزیابی قرار گرفته است. در بخش سوم، فیلسوفان پس از ملاّصدرا مورد توجّه هستند و نظریّات علاّمه طباطبایی(رحمه الله)، استاد مطهری و استاد مصباح در باب علم و معنای آن، انواع مفاهیم، بدیهیات، اصل علّیت و ارزش شناخت تحلیل و بررسی شده اند و سرانجام، سیر معرفت شناسی در فلسفه غرب و فلسفه اسلامی بیان شده است و نتیجه گرفته ایم که فلسفه غرب در مجموع به سمت عدم امکان مطابقت ذهن با واقع و در نهایت، تبیین به عدم امکان آن (در فلسفه کانت) پیش رفته است; امّا در فلسفه اسلامی، حلّ مشکلات شناخت در رسیدن به واقع و تبیین توان عقل در رسیدن به واقع اتقان کافی دارد.

توحید ذات در نزد مرحوم علامه طباطبایی(ره) به معنای آن است که همه اشیاء قائم الذات به یک حقیقت اند و آن یک حقیقت تنها ذات مستقل است و بقیه شؤون اویند و این صحیح ترین معنا از معانی مختلف وحدت شخصی وجود است که مورد پذیرش مرحوم علامه نیز می باشد. و آن، ازلیت وجود واجب تعالی و ضرورت ازلی داشتن آن حقیقت است که موجب اطلاق از همه قیود می باشد. با اطلاق آن ذات اقدس، همه ممکنات به طور کلی از وجودات مستقلی که ربط به حضرت احدیت دارند منسلخ گشته و جز مظهر و ظهور حقیقت وجود چیزی برای آنان باقی نمی ماند. ازلیت واجب تعالی و رجوع معالیل به شؤونات، تصور جدیدی را از رابطه علیت و همچنین تشکیک وجود به ما می دهد زیرا در صورت ازلیت و اطلاق ذات، دیگر در وجود، دومی یافت نمی شود تا بین ذات اقدس و آن وجود، رابطه علیت برقرار باشد و وجودات کثیر حقیقی، واقعیتی نخواهد داشت تا بین این کثرات رابطه تشکیکی باشد. البته بین تعینات آن ذات، مراتب تشکیکی برقرار خواهد بود زیرا تعینات، در اطلاق و تقیید نسبی، با یکدیگر تفاوت دارند و هر کدام از تعینات که از تقید بیشتری برخوردار باشد متأخر و مأخوذ از تعینی است که از تقیید کمتری برخوردار است.

در رساله حاضر، درباره سه موضوع بحث وبررسی شده است: 1. امکان اتّصاف ذات اقدس الهی به صفات 2. امکان شناخت صفات الهی 3. اقسام صفات الهی. این بحث بخشی از مباحث خداشناسی، و مورد عنایت فیلسوفان مسلمان بوده است و از فارابی تا حکیمان دوران اخیر و معاصر، هر یک به گونه ای به این بحث پرداخته اند; هر چند صدرالمتألهین، با گشودن فصلی خاص به جمع آوری این مباحث در جایگاه مناسب اقدام کرده است. در فصل دوم رساله، نخستین موضوع از موضوع های سه گانه پیشین بررسی شده است. این فصل درباره این پرسش است که آیا ذات اقدس الهی را می توان به صفاتی متّصف کرد. در این باره، پنج نظریه را رسیدگی کرده، و سرانجام، نظر صدرالمتألهین را که به عینیت صفات کمالی با ذات واجب الوجود قائل است برگزیده ایم. فصل سوم در پاسخ به این پرسش است که آیا صفات الهی را می توان شناخت. در این فصل، ابتدا برخی ویژگی های معرفت شناختی فلسفه اسلامی و میزان توانایی عقل در شناخت صفات الهی مورد توجّه قرار گرفته; سپس چهار پاسخ به سؤال پیشین مطرح، و سرانجام، پاسخ صدرالمتألهین که می گوید: شناخت صفات الهی از راه اثبات وحدت تشکیکی حقیقت وجود قابل حصول است، پذیرفته شده است. وی این پاسخ را ذیل برهان صدیقین مطرح ساخته و با استفاده از این برهان به طور اجمالی و تفصیلی به اثبات صفات پرداخته است. در فصل چهارم، موضوع سوم را بررسی، و با طرح نموداری از اقسام صفات الهی، اقسام صفات را تعریف کرده ایم.در خاتمه نیز با توجّه به نتایج فصل های دوم تا چهارم، امکان اتّصاف خدای متعالی به صفات و امکان شناخت صفات و اقسام صفات خداوند جل و علی استنتاج شده است.

بررسی ادله امکان تناسخ و در نهایت اثبات استحاله وقوع آن است. این تحقیق در دو بخش به مفهوم شناسی تناسخ، مبانی اعتقاد به آن، دلایل قائلان به تناسخ، ادله نقلی و عقلی مربوط به آن، و دیدگاه فلاسفه مشهور درباره آن می پردازد و مبانی و دلایل مربوط به تناسخ را نقد می کند و ضمن ارائه مباحثی راجع به معاد جسمانی، امکان وقوع تناسخ را ردّ می نماید. نویسنده دلایل اقامه شده بر وقوع تناسخ مطلق، صعودی و نزولی را ضعیف دانسته و آن را مخالف با مسئله ثواب و عقاب و مستلزم پذیرش مقوله حلول معرفی کرده است. وی معتقد است بر اساس آموزه های عقلی و اسلامی، تناسخ ابدی محقق نشده و تحقق ثواب و عقاب الهی تنها به صورت احیای جسمانی در قیامت است که آن هم از مصادیق تناسخ می باشد نه تناسخ ابدی در حیات دنیوی