جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ژاک دریدا (2004-1930) بنیانگذار مکتب ساختارشکنی است. اندیشه وی نخست در حوزه نقد ادبی موثر افتاد و سپس وجود فلسفی آن برملا شد. این مقاله به اختصار به مبانی اصلی اندیشه ساختارشکنی نزد دریدا از وجهه نظر فلسفی می پردازد.

بحث درباره اراده و مبدأ بودن آن در افعال انسان از مباحث بسیار مشکل فلسفه در همه نظام های فلسفی بوده و هست. در این نوشته تلاش می شود تا ضمن دفاع از نظریه اراده آزاد، وجوه بنیادین مبدأ بودن آن برای افعال انسان بررسی شود. بدین منظور ابتدا برای تنقیح مقال، بحث کوتاهی درباره افعال ارادی ضروری انجام می شود؛ سپس در باب نسبت اراده و افعال آزاد یا اختیاری انسان بحث خواهد شد؛ و سرانجام ملاحظاتی درباره ملازمات افعال اختیاری بیان می شود.

Morality as somehow involving rationality and impartiality received classic expression in philosophy of Kant who frankly speaks of “rational and impartial spectator” in contemplating the universal law. The overall aim of this paper is to show (1) that the idea of morality implies rationality and this will be reached at in refuting the moral scepticism; but (2) it does not necessarily indicates impartiality, since the justification of the principle of impartiality does not solve the problem of justifying particular moral principles. I will start with the question “Why should we be moral?” and then turn to moral rationality to refute moral scepticism, finally the relationship between rational morality and the principle of impartiality will be reconsidered.

چکیده (فارسی): هوش مصنوعی به بخشی ازعلوم رایانه ای اطلاق می گردد که معطوف به طراحی سیستمهایی است که بتوانند کلیه ی ویژگیهای هوشمندانه ی انسانی راازخود به نمایش بگذارند،ازقبیل؛فهم،کاربرد زبان،یادگیری وغیره.درفصل اول به سطوح مختلف بحث فلسفی درباب روایت افراطی ازهوش مصنوعی اشاره شده ودرفصل دوم با محوریت آراء آلن تورینگ وجان سرل امکان وعدم امکان تحقق روایت افراطی ازهوش مصنوعی مورد بررسی قرارگرفته است.درفصل سوم مبانی فلسفی که رهیافتهای عملی معطوف به دستیابی به هوش مصنوعی برآنها متکی هستند مورد بررسی قرارگرفته اند.این رهیافتها ی عمده عبارتند ازنشانه گرایی وپیوندگرایی.چگونگی اتکاء رهیافتهای هوش مصنوعی براندیشه های فلسفی درفصل سوم به نحو مبسوط نشان داده شده است.فصول چهارم تا هشتم متکفّل پرداختن به بررسی فلسفی درخصوص روایت افراطی ازهوش مصنوعی دریک سطح بنیادی ترهستند. برای اینکه بتوان به روایت افراطی ازهوش مصنوعی دست یافت باید بتوان به ساختارذهن انسان وضوح کامل بخشید.این نکته به تفصیل درفصل چهارم تشریح شده است.درفصل پنجم ریشه های دکارتی امکان وضوح ذهن به نحوتامّ مورد بررسی قرارگرفت ونشان داده شده است که چگونه تفکرمدرن در سرآغازخود مبانی لازم برای روایت افراطی ازهوش مصنوعی رافراهم آورده است.درفصل ششم به بسط اندیشه ی مدرن درتفکرادموند هوسرل اشاره شده ومن استعلائی هوسرل به عنوان مبنای روایت افراطی ازهوش مصنوعی مورد بحث قرارگرفته است.درفصل هفتم با طرح مبانی اندیشه ی میشل فوکو نشان داده شده که می توان از فلسفه ی وی که معطوف به بررسی سوژه مدرن است برای بررسی مبنای روایت افراطی هوش مصنوعی بهره گرفت.این بررسی درفصل هشتم وعمدتاً با تکیه برمباحث فوکودرباره ی ظهورانسان وتحلیل تناهی درکتاب واژه ها وچیزها انجام پذیرفته است.دراین فصل براساس دیدگاه فوکو درخصوص رابطه ی میان کوژیتووهستی انسان، روایت افراطی هوش مصنوعی مورد بازنگری قرارگرفته است.