جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این پروژه بررسی انسان شناسی فلسفی و کلامی ادیت استاین (1891-1942) و پیامدهای آن بر آموزش است. به این معنا، انسان شناسی استاین خود را تلاشی بزرگ برای درک ساختار عمیق انسان با توجه به روابط برقرار شده با اشیا، با انسان های دیگر و در نهایت با خدا معرفی می کند. تحلیل او بر اساس روش پدیدارشناختی هوسرل آغاز می‌شود و پس از آن، به مضمون‌های متافیزیکی توماس دو آکینو ارائه می‌شود. در این حرکت بین پدیدارشناسی هوسرل و متافیزیک توماس دو آکوینو، ادیت اشتاین ساختار ذاتی انسان را به عنوان سازنده جسم، روح و روح و همچنین تشخص این ساختار ذاتی توصیف می کند. تحلیل ادیت اشتاین در مورد انسان از یک نیاز آموزشی ناشی می شود و به همین دلیل، این پروژه تلاشی را به عنوان یک فرضیه ارائه می کند تا نشان دهد چگونه انسان شناسی ماهیت فلسفی و انسان شناسی نهفته بر داده های نازل شده می تواند به عنوان پایه های عمل و نظریه آموزش. به همین منظور، تالیفات بسیاری از مؤلف و محققین مؤلف به منظور مصداق و تأیید تحلیل و تفسیر موضوع مورد مطالعه قرار گرفته است.

ترجمه ماشینی : ماشین انسان شناسی مفهومی است که توسط فیلسوف ایتالیایی جورجیو آگامبن برای اندیشیدن به رابطه بین حیوانیت و انسانیت فرموله شده است. چنین مفهومی در چارچوب چیزی به وجود می آید که ما آن را زیست سیاست می نامیم. ماشین انسان‌شناختی را می‌توان به عنوان ماشینی مفهومی تعریف کرد که هدف آن از مفصل‌بندی و جدایی بین کره حیوانی و انسانی، تولید انسان است. با این حال، چنین تفکیک و جدایی صرفاً یک سوگیری هستی‌شناختی ندارد، بلکه یک سوگیری سیاسی دارد، که در نهایت یک زندگی برهنه را پشت سر می‌گذارد، ماشینی در بخش‌های مختلف دانش، از جمله الهیات، فلسفه و علم محدود به مکانی از عدم تمایز کامل. . آگامبن در اثر L'Aperto توجه ویژه ای به تفکر هایدگر در مورد حیوانیت و انسانیت دارد. در این پژوهش به دنبال این است که نشان دهد چگونه اندیشه این فیلسوف آلمانی با ماشین انسان شناسی پیوند بالایی دارد. جدایی رادیکالی که هایدگر بین حیوان و دازاین ایجاد کرد، به پرتاب حیوانیت، یعنی انسان زنده، به یک منطقه کاملاً نامعین ختم می‌شود، بنابراین امکان تولید یک زندگی برهنه را فراهم می‌آورد، زندگی‌ای که خود را با حیوانیت یکی نمی‌داند، زیرا انسان است. و نه با انسانیت، زیرا حیوان است (و نه دازاین) اندیشیدن به سیاستی بدون ماشین انسان شناسی، اندیشیدن به سیاستی است که اجازه تولید «زندگی برهنه» را نمی دهد، یعنی زندگی هایی که انسانیت آنها می تواند برداشته شود، کنده شود. زندگی برهنه آن زندگی است که در آن حیوانیت و انسانیت کاملاً نامشخص و نامشخص است و بنابراین کاملاً در معرض دید و مرحمت قدرت های سیاسی قرار دارد. ، در نحوه تصور و تفکر ما از حیوانیت و انسانیت. این تغییر هستی‌شناختی هم هستی‌شناسی کلاسیک را که توسط افلاطون و ارسطو پایه‌گذاری شد و هم ایده انسانیت جداگانه یا بخشی از حیوانیت را زیر سوال می‌برد

ترجمه ماشینی: امروزه اسکن مغز افکار، حالات و خاطرات ما را به وضوح آشکار می کند، همانطور که اشعه ایکس استخوان های ما را نشان می دهد. ما در واقع می‌توانیم مغز یک فرد را در حال ثبت یک شوخی یا تجربه یک خاطره دردناک مشاهده کنیم. ریتا کارتر با تکیه بر آخرین فناوری تصویربرداری و تخصص دانشمندان برجسته، جغرافیای مغز انسان را بررسی می کند. نوشته‌های او واضح، در دسترس، شوخ‌آمیز است و 150 تصویر کتاب - که اکثراً رنگی هستند - راهنمای مصور آن توده خاکستری حیرت‌انگیز، به‌اندازه نارگیل و چروک‌شده‌ای است که درون سرمان حمل می‌کنیم. نقشه‌برداری ذهن، نحوه شکل‌گیری رفتار و فرهنگ انسان توسط چشم‌انداز مغز را ترسیم می‌کند. کارتر نشان می‌دهد که چگونه شخصیت‌های ما مکانیسم‌های زیست‌شناختی زیربنای تفکر و احساسات را منعکس می‌کنند و چگونه عجیب‌وغریب‌های رفتاری ممکن است به ناهنجاری‌ها در مغز فردی ردیابی شوند. به نظر می رسد وسواس و اجبار ناشی از یک سوئیچ عصبی گیر کرده در ناحیه ای است که محیط را از نظر خطر زیر نظر دارد. اعتیاد از اختلال در عملکرد سیستم پاداش مغز ناشی می شود. حتی احساس تجربه مذهبی با فعالیت در ناحیه خاصی از مغز مرتبط است. تفاوت‌های مغز زنان و مردان، مسئله «مغز همجنس‌گرا» و شرایطی مانند نارساخوانی، اوتیسم و ​​شیدایی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. کارتر می نویسد، با نگاهی به داخل مغز، می بینیم که اعمال از ادراک ما ناشی می شود، که ناشی از فعالیت مغز است که توسط ساختار عصبی ایجاد شده از تعامل بین ژن های ما و محیط ایجاد شده است. بدون نادیده گرفتن مسئله اراده آزاد، کارتر پیشنهاد می کند که نسل های آینده از دانش فزاینده ما در مورد مغز برای "تقویت آن ویژگی های ذهنی که به زندگی ما شیرینی و معنا می بخشد، و برای ریشه کن کردن آن هایی که مخرب هستند" استفاده خواهند کرد.

ترجمه ماشینی : پایان نامه من آموزه توجیه آکویناس را در سه فصل مربوط به سه خط تحقیق بررسی خواهد کرد. ابتدا، تفسیر کتاب مقدس آکویناس از زبان توجیه پولس را در رساله رومیان بررسی می کنم، جایی که گسترده ترین و مهم ترین متن کتاب مقدس این دکترین یافت می شود. دوم، من درک کلی انسان‌شناختی او را که توسط دکترین خیریه او روشن شده است بررسی می‌کنم. این امر به مفسر آکویناس این امکان را می‌دهد که بفهمد او چگونه هسته طبیعت انسان را در پویایی وابسته به هم که بین اراده/اشتها از یک سو و عقل/عقل از سوی دیگر یافت می‌شود، درک می‌کند. با توجه به گستره و نقش جامع عشق در طبیعت انسان، درک صدقه در آکویناس، که عشق طبیعی دگرگون شده توسط فیض است، نیز کمک خواهد کرد تا روشن شود که آکویناس از چه نظر فیض را برای کامل کردن و تحقق طبیعت انسان درک می کند. سوم، خلاصه و تفسیری ارائه می کنم. بسط دکترین توجیه خود را همانطور که در Summa یافت می شود، با برخورد صریح آکویناس با این دکترین شروع می شود، اما از مقالات دیگر استفاده می کند تا اصطلاحات را روشن کند و آموزه را در زمینه ای بزرگتر با توجه به درک او از علیت انسانی و الهی این امر به ایجاد تفاوت سیستماتیک بین دکترین توجیه آکویناس و انواع تعاریف قانونی موجود در الاهیات پس از اصلاحات کمک می کند، و همچنین یک اشتراک نویدبخش تر در مورد چگونگی درک پویایی بین فیض و اختیار در توجیه است. این سه فصل به عنوان امواج مترقی بینش تفسیری به یکدیگر مربوط می شوند. بررسی دقیق تفسیر پولینی او خطوط اساسی و مرزهایی را مشخص می کند که او الهیات توجیه خود را در آن کار می کند. مبانی ارسطویی در فصل دوم، تحلیل نافذ تری از آموزه آکویناس در مورد آموزه توجیه موجود در جمع را امکان پذیر می سازد. فصل سوم تمام آنچه را که در مورد تفسیر کتاب مقدس و انسان‌شناسی آکویناس می‌فهمیم، می‌گیرد و آن را در تفسیر سیستماتیک‌ترین تعالیم او درباره توجیه می‌آورد. نتیجه گیری من نشان دهنده اهمیت اندیشه آکویناس برای الهیات جهانی و گفتگو بین پروتستان ها و کاتولیک ها است.

ترجمه ماشینی : مناظره بین مارتین لوتر و اسکولاستیک های قرون وسطی یکی از مهم ترین بحث ها هم در جریان اصلاحات به عنوان یک جنبش و هم در توسعه مسیحیت غربی به عنوان یک کل بود. در حالی که بحث غالباً بر اساس مناقشه بر سر آموزه‌های گناه و فیض مشخص می‌شود، اختلاف بین لوتر و الهی‌دانان مکتبی قرون وسطی صرفاً مناقشه بر سر این دو آموزه مرکزی نبود، بلکه درگیری کل نظام‌های الهیاتی بود. علاوه بر این، مناقشه بر سر آموزه انسان، از نظر منطقی اساسی‌تر و تعیین‌کننده‌ترین نقطه تقابل است، زیرا لوتر مواضع خود را در مورد گناه و توجیه در پرتو یک انسان‌شناسی خاص که به‌شدت متفاوت از انسان‌شناسی‌های اسکولاستیک مسلط است، می‌سازد. آکویناس و اسکاتوس با اتخاذ یک انسان شناسی اساساً ارسطویی، ترکیب و ماهیت اساسی انسان را به گونه ای تعریف می کنند که آموزه منتج از گناه، ماهیت بنیادی انسان را تا سقوط بدون تغییر باقی می گذارد، و در نتیجه آموزه ای برای توجیه ایجاد می شود که هنوز در چارچوب می لغزد. از شایستگی در مقابل، لوتر این تمرکز هستی‌شناختی را در انسان‌شناسی فلسفی به نفع انسان‌شناسی الهیاتی که تمرکزی رابطه‌ای و آخرت‌شناختی را نشان می‌دهد، نقد می‌کند. این بیان مجدد آموزه انسان به لوتر اجازه می‌دهد تا آموزه‌ای رادیکال‌تر و از لحاظ وجودی مهم‌تر از گناه را تأیید کند و در نتیجه تأکید او بر و فرمول‌بندی دکترین فیض بی‌ارزش را کنترل می‌کند.

ترجمه ماشینی: یک جهت گیری نظری جدید و اغلب بحث برانگیز که به شدت با تحولات گسترده تر در فلسفه و نظریه اجتماعی معاصر طنین انداز می شود، به اصطلاح «چرخش هستی شناختی» در حال حاضر توجه زیادی را در انسان شناسی و رشته های هم خانواده به خود جلب کرده است. این کتاب اولین توضیح انسان‌شناختی این تحول فکری اخیر را ارائه می‌کند. این کتاب ریشه‌های چرخش هستی‌شناختی را در تاریخ انسان‌شناسی دنبال می‌کند و ظهور آن را به‌عنوان یک جهت‌گیری نظری متمایز در چند دهه گذشته روشن می‌کند، و نشان می‌دهد که چگونه در آثار روی واگنر، مرلین استراترن و ویویروس د کاسترو ظهور کرده است. تعداد دانش پژوهان جوان این کتاب با تمایز این مسیر تفکر از تلاش‌های مرتبط برای قرار دادن پرسش‌های هستی‌شناسی در قلب پژوهش‌های انسان‌شناختی، اصول روش‌شناختی و نظری کلیدی چرخش هستی‌شناختی، پیامدهای معرفت‌شناختی و سیاسی اصلی آن را به صورت انتقادی بیان می‌کند و آن را در چشم‌انداز فکری گسترده‌تر قرار می‌دهد. نظریه اجتماعی معاصر

ترجمه ماشینی: نگاهی دقیق به متفکران فرانسوی پس از 1968 رجیس دبره، امانوئل تاد، مارسل گوشه و آلن دوبنویست جاکوب کالینز در چرخش انسان‌شناختی، پیشرفت آنچه را سنت «انسان‌شناسی سیاسی» در فرانسه در طول دهه 1970 می‌خواند، دنبال می‌کند. پس از انقلاب اجتماعی دهه 1960 که توجه جدیدی به هویت ها و گروه هایی که قبلاً در جامعه فرانسه در حاشیه بودند، جلب کرد، کشور وارد دوره ای از رکود شد: اقتصاد کند شد، سیستم سیاسی به بن بست رسید و ایدئولوژی های کمونیسم و کاتولیک جذابیت خود را از دست دادند. . در این دوران عدم تعین سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، انسان‌شناسی سیاسی، همانطور که کالینز آن را تعریف می‌کند، روایت‌های بزرگی را به نظریه‌پردازان اجتماعی ارائه کرد که می‌توانست با تثبیت قوانین و تاریخچه‌های آن در گذشته عمیق و گاهی کهن، تعریف بیشتری از «اجتماعی» بدهد. انسان شناسان سیاسی به دنبال پاسخ به اساسی ترین سؤالات بودند: سیاست چیست و یک جامعه سیاسی چیست؟ کالینز بر چهار متفکر فرانسوی تأثیرگذار و در عین حال معمولاً نادیده گرفته شده تمرکز می کند - رژی دبری، امانوئل تاد، مارسل گوشه و آلن دو بنویست - که از چپ تا راست افراطی، گرایش های سیاسی متفاوتی را در فرانسه نمایندگی می کنند. از طریق مطالعه دقیق و جامع کار آنها، او بررسی می کند که چگونه موضوعات کلیدی مذهب، هویت، شهروندی، و دولت در طیف گسترده ای از نظرات در فرانسه معاصر مفهوم سازی و بحث شده است. کالینز استدلال می کند که مخاطرات از دهه 1970 تغییر نکرده است و تصورات رقیب از جمهوری همچنان برای تسلط رقابت می کنند. مسائل سیاسی و فرهنگی در حال حاضر - برای مثال بورکینی - بزرگ‌تر می‌شوند و خصلت یک تهدید انسان‌شناختی به خود می‌گیرند. از این نظر، او نشان می‌دهد که چگونه چرخش انسان‌شناختی، آن‌طور که در آثار دبره، تاد، گوشه و بنوئیست نشان می‌دهد، لنز مفیدی برای مشاهده مناقشات سیاسی و اجتماعی است که تاریخ فرانسه را در چهل سال گذشته شکل داده‌اند.

جستار حاضر اخلاق متعالی را با پرسش از چیستی مبانی انسان‌شناسی آن از منظر حکمت متعالیه به خوانش گرفته است.عدم اکتفا به بنیان‌های ظاهری اخلاق به‌عنوان هنجارهای سطحی اجتماعی بلکه به ذهن سپردن ریشه‌های مابعدالطبیعی و عمیق فلسفی آن، پرداختن به چنین مباحث مهم و حیاتی را بیش‌ازپیش ضروری می‌سازد.این پژوهش باروش تحلیل و توصیف موضوع یادشده ما را به اثبات این فرضیه نزدیک می‌کند که اخلاق متعالی،موجب سیر و سلوک وجودی انسان به‌عنوان موجودی ممتد از طبیعت تا عالم اله، تا حصول تشبه به حضرت حق و مقام خلافه اللهی است. پرسش از چیستی اخلاق متعالی، نقش تلقی حکمت متعالیه از انسان و پیامد‌های اصلی نکات مطرح‌شده در آن، جزو راهبردی‌ترین مباحثی‌اند که پاسخ به پرسش اصلی را تسهیل می‌بخشند. نگرش متعالی حکمت متعالیه به جایگاه اخلاق متعالی به‌عنوان والاترین مرتبه وجودی انسان که مقام جمع عقل و عاقل و معقول است،و نیز تلقی آن از انسان به‌عنوان موجودِ دارای مراتب و شئونات مختلف و عین‌الربطی، پیامدهای ژرفی را به دنبال دارد که حقیقتاً اخلاق متعالی را ویژه و منحصربه‌فرد ساخته است. اصالت وجود، حرکت جوهری و تشکیک در اصل وجود،همچنین تجردنفس،جسمانیه الحدوث وروحانیه البقاء بودن نفس،سعادت نفس ودرآخرهویت انسان باروح بودن آن مبانی یا بسترهای عمیق فلسفی بسیار متعالی ای‌اند که موجب شده‌اند تا اخلاق و ارزش‌های اخلاقی صورتی دیگر جز اخلاق متعالی، خیر متعالی و سعادت متعالی، به خود نگیرند. در این بستر، تمام ظرفیت‌های وجودی انسان، آن‌هم در مراحل مختلف، تطور وجودی یافته و نمایشگر مراتبی از هستی در یگانگی آن با مراتب سعادت و اخلاق متعالی است. استعداد تحول و یا شأن به شأن شدن تدریجی و مداوم انسان، به گونه‌ی است که برآیند حتمی آن در صورت هماهنگی عملی سالک با شریعت، شکل‌گیری اخلاق متعالی تدریجی جهت حرکت به سوی فنای فی الله است.

ترجمه ماشینی: زندگی و طبیعت ناقص، غیرقابل کنترل، تا حد زیادی (و شاید همیشه) ناشناخته هستند، یعنی ممکن است. اقتضای زندگی یک چالش مهم برای پزشکی و فناوری است. به نظر می رسد که علوم زیستی امکانات کنترل را تا حدی گسترش می دهند که اقتضای حیات و طبیعت دیگر بدیهی نیست. این تشخیص بسیار گسترده سوالات جدی زیادی را ایجاد می کند. آیا تشخیص معتبر است؟ آیا واقعاً علوم زیستی از احتمال وجود ما سرپیچی می کنند؟ یا فقط با وعده های اتوپیایی دستکاری کردیم؟ و اگر احتمالات واقعاً به چالش کشیده می‌شوند، چرا باید نگران آن باشیم؟ آیا اقتضا برای یک زندگی معنادار و شیوه زندگی ضروری است؟ این جلد به بررسی ابعاد مختلف چگونگی ارتباط احتمالی زندگی، و به ویژه زندگی انسانی، برای بحث‌های اخلاقی و چارچوب‌های هنجاری در اخلاق زیستی می‌پردازد. این موضوع ارتباط مفهوم احتمالی، نیازها و تمایلات را برای استدلال اخلاقی و اخلاق زیستی بررسی می کند. این جلد آن مفاهیم را در منظری فلسفی مورد بحث قرار می‌دهد، اما توجه ویژه‌ای به تأثیر علوم زیستی برای افراد دارای معلولیت و دیدگاه‌های بین‌فرهنگی بر بحث‌های اخلاق زیستی دارد. علاوه بر این، این جلد کمکی به تأمل عمیق تر در مورد مفروضات اساسی فلسفی اخلاق زیستی است.

ترجمه ماشینی: "حالت نباتی پایدار" (PVS) که در ابتدا به عنوان اصطلاحی برای تسهیل بحث در مورد گروه خاصی از بیمارانی که به دنبال کما وارد وضعیت ناآگاهی می شوند معرفی شد، خود را به عنوان یک وضعیت پزشکی ظاهرا گسسته با پیامدهای واضح برای اخلاق مداران و حقوقدانان که فراتر از هر درک مبتنی بر علمی است. به عنوان یک نتیجه از این ارتقاء، نتیجه گیری در مورد وضعیت و در نتیجه مدیریت این وضعیت غیر معمول به طور فزاینده ای به سایر بیماران با اشکال بسیار شایع ناتوانی گسترش یافته است. این کتاب منشأ ادراکات غالب در مورد PVS را دنبال می کند و آنها را به بررسی انتقادی می پردازد. در انجام این کار، به این نتیجه می‌رسد که توجه ناکافی به تصدیق آنچه درباره افراد آسیب‌دیده شناخته نشده است، شده است و فرضیات به‌طور پیوسته به عنوان حقایق معامله می‌شوند. بررسی مجدد اساس PVS و اتخاذ رویکردی علمی‌تر مدت‌هاست که به تعویق افتاده است و مدیون جامعه در سطح وسیع است که عموماً توسط بسیاری از پزشکان با گزارشی «گم‌شده» از این وضعیت ارائه شده است. این کتاب مورد علاقه فیلسوفان، فارغ التحصیلان پزشکی و دانشمندان علوم اعصاب خواهد بود، اما همچنین در نظر گرفته شده است که برای خوانندگان عمومی با علاقه مندی به پیامدهای گسترده تر روندهای تفکر پزشکی برای نگرش نسبت به بسیاری از طبقات بیماران در دسترس باقی بماند. این کتابنامه گسترده ای دارد و برای اخلاق زیستی و وکلایی که علاقه مند به PVS هستند مورد توجه خاص قرار خواهد گرفت.