آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

نسبی‌گرایی به‌طور عام و نسبی‌گرایی اخلاقی به‌طور خاص، همچنان موضوعات مناقشه آمیز فلسفی هستند. این مناقشه مبتنی بر موضع نسبی‌گرایان در باب مسائل کلی معناشناختی، معرفت‌شناختی و منطقی است. در رابطه با نسبی‌گرایی اخلاقی، حتی این اتفاق نظر وجود ندارد که آیا نسبی‌گرایی اخلاقی موجب تضعیف مطالبات اخلاقی می‌شود یا نه. برخی از این اختلافات به خاطر این واقعیت هستند که مناقشه‌کنندگان در تعریف و فهم نسبی‌گرایی با هم اختلاف دارند. از آنجا که بسیاری از مناقشات امروز در مورد نسبی‌گرایی اخلاقی ریشه در مباحث پیشینی دارد که در قرن بیستم در آثار لئو اشتراوس طرح شده است، در این مقاله تحلیل انتقادی برخی دیدگاه‌های اشتراوس ارائه شده‌است. نسبی‌گرایی از نظر اشتراوس موضوعی بسیار با اهمیت تلقی می‌شد؛ با این وجود حاضر به ارائه تعریفی از موضوع مورد توجه خود نشد. اشتراوس مدعی بود که نسبی‌گرایی خود‌شکن و خود‌متناقض‌کننده است به شیوه‌ای که در این مقاله به عنوان خود تضعیف کننده (enfeeblement peritrope) نام‌گذاری‌اش کرده‌ام. و بالاخره طرحی برای اینکه چطور می‌توانیم با تفاوت قائل شدن بین نسبیت ارزش‌ها و مسئله‌ای که همه پارامتر ها برابر هستنند از اشتراک لفظی در معنای نسبی‌گرایی پرهیز کنیم. و این دومی یعنی برابر بودن مصادیق یک پارامتر است که باعث تضعیف نسبی‌گرایی می‌شود.