آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه زمینه‌های ادبی شکل‌گیری پایدیا در یونان باستان و آموزه‌های حکمی‌ و تربیتی در ایران باستان، با تاکید بر حماسه‌های ایلیاد و اودیسه و شاهنامه و به‌روش تحلیل (مفهومی‌، اسنادی، و تطبیقی) به انجام رسیده است. بر این اساس، ابتدا مفاهیم، پیشینه، انواع و زمینه‌های شکل‌گیری پایدیا در یونان (ایلیاد و اودیسه) و آموزه‌های تربیتی در ایران (شاهنامه) در چهار بعد جسمانی، هنری، اخلاقی و عقلانی بررسی شد. سپس وجوه اشتراک و افتراق این زمینه‌ها و آموزه‌ها در این دو اثر حماسی استخراج و معرفی شدند. در وجوه اشتراک، در پایدیای یونانی و آموزه‌های حکمی‌و تربیتی ایران جنبه‌های حماسی بر دیگر ژانرهای ادبی غلبه دارد، هم چنین در هر دو فرهنگ، از بستر تمثیل برای آموزش بهره گرفته می‌‌شود. در بعد جسمانی، در ادبیات هر دو ملت، انسان متعالی در تن سالم و روح پاک جلوه‌گر است. در بعد اخلاقی، می‌‌توان از آموزه‌های انسانی و نمونه‌های جوانمردی و اخلاق والا در خلال داستان‌ها و اشعار حماسی هر دو ملت یاد کرد. در بعد عقلانی، متون ایران باستان به عقل و خرد اهمیت زیادی می‌‌دهند. در ادبیات یونان نیز به مقولۀ خردپروری و بیان عوارض آن پرداخته شده است. این خردورزی مناسب با بستر فرهنگی تربیتی دو ملت نمود می‌‌یابد، چنان که در شاهنامه بارزترین نشانه‌های خردمندی مختصر و پرمعنا گویی است. در پایدیای یونانی، جلوه‌های این خردورزی در مبانی حکمی‌آشکار می‌‌شود. همراهی عقل و صبر و مدارا کردن با مردم و کار ارزشمند و عدالت و تعادل در رفتار و زندگی به واسطۀ خردمندی از موارد مشترک در هر دو فرهنگ و مبانی تربیتی آن‌هاست. در وجوه افتراق، در ادبیات یونان مولفه‌ها جزئی‌تر و کارکردی‌تر، و اسطوره‌ها فردی‌تر هستند، در حالی که در ایران مباحث تعلیمی‌ کلی‌ترند و اسطوره‌های جمعی نمود بیشتری دارند. در بعد هنری، شاهد مفاهیم گسترده‌تری در ادبیات ایران نسبت به فرهنگ یونانی هستیم.

سکولاریسمِ گزینه‌ای، سکولاریسم برآمده، نه از حذف دین، بلکه از قبول دین به مثابۀ یک گزینه در کنار هزاران گزینه دیگر است. گوناگونی و تکثر گزینه‌های دینی و شبه‌دینی و غیردینی - در مقام نظر و در مقام زیست فردی و اجتماعی - نوع جدیدی از سکولاریسم را در جهان امروز و نیز در جهان اسلام رقم می‌زند که مواجهه با آن بسیار متفاوت است از سکولاریسم به معنای حذف دین از قلمرو زندگی اجتماعی و سیاسی. سکولاریسم گزینه‌ای در یک فرایند روان‌شناختی و فرهنگی رخ می‌دهد؛ درحالی‌که سکولاریسم کلاسیک در یک فرایند فلسفی و گاه سیاسی واقع می‌شود. حال پرسش این است که آیا تحلیل چارلز تیلور در عصر سکولار را می‌توان دربارۀ تحولات عرفی‌شدن در جهان اسلام نیز پی گرفت؟ نگارنده در این مقاله، با تمرکز بر متن‌خوانی عصر سکولار تلاش می‌کند با طرح امکان سکولاریزاسیونِ گزینه‌ای در تحولات فرهنگی جهان اسلام، به تفاوت‌های دنیای اسلام و دنیای غرب در این نوع از سکولارشدگی تأکید کند و دشواری‌های سکولاریزاسیون در جهان اسلام را برشمارد. از این منظر، دین و دین‌داری در جوامع اسلامی نه یک فرایند سهل و آسان بلکه فرایندی پیچیده، ریشه‌ای، و بسیار تودرتو را طی می‌کند؛ به‌گونه‌ای که عرفی‌کردن آن در عرصه‌های فردی و اجتماعی بسیار دشوار و گاه ناممکن به نظر می‌رسد.

ترجمه ماشینی : بخش اول پایان نامه گفتمان فلسفی پساسکولار بین یورگن هابرماس و چارلز تیلور را تشریح می کند، در حالی که بخش دوم رمان های آلمانی و آمریکایی معاصر را که در آنها بنیادگرایی مذهبی برجسته است، تحلیل می کند. پیدایش تأملات هابرماس در مورد دین در فلسفه کلی او نشان داده می شود و سپس با دیدگاه های تیلور مقایسه و تضاد می شود. مفاهیم مربوط به آن‌ها از «ترجمه» و «تلفیق» در تلاشی برای برجسته کردن کاستی‌ها در مفاهیم رایج سکولار استنباط شده است. تحلیل ادبی فتح، پیترز و آپدایک به بررسی روشی می‌پردازد که نویسندگان به‌طور زیبایی‌شناختی پویایی شکاف دینی-سکولار را به تصویر می‌کشند، در نتیجه تأمل انتقادی در مورد درک دین، سکولاریسم و ​​دوگانگی مفروض یا ظاهری آنها را تقویت می‌کنند. هم گفتمان های فلسفی و هم ادبی با این پرسش اساسی هدایت می شوند که هنجارگرایی چگونه به وجود می آید - هم در درون سوژه فردی و هم در جمع های اجتماعی.

ترجمه ماشینی: صد سال پس از ایراد سخنرانی های مشهور ویلیام جیمز که به «انواع تجربیات دینی» تبدیل شد، یکی از برجسته ترین متفکران در دنیای انگلیسی زبان به پرسش های مطرح شده در شاهکار جیمز بازگشت تا شرایط و شرایط دین در روزگار ما را روشن کند. کتاب قدرتمند چارلز تیلور که ترکیبی ظریف از فلسفه و جامعه‌شناسی دین است، چشم‌انداز روشنی از کار جیمز در زمینه‌های تاریخی و فرهنگی آن حفظ می‌کند، در حالی که نوری جدید و آشکار بر زمان حال می‌افکند. روشن، خواندنی، و متراکم با ایده هایی که نوید دگرگونی بحث های کنونی در مورد دین و سکولاریسم را می دهد، Varieties of Religion Today بسیار بیشتر از بازبینی کتاب کلاسیک جیمز است. در عوض، تحلیل جیمز از تجربه دینی و معضلات شک و اعتقاد را در یک زمینه ناآشنا اما روشنگر قرار می دهد، یعنی افق اجتماعی که در وهله اول سؤالات دین به افراد ارائه می شود. تیلور با پرسش‌هایی درباره نحوه درک موضوع جیمز شروع می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این پرسش‌ها از راه‌های مختلف درک دین که در زمان جیمز با یکدیگر روبه‌رو بودند و امروز هم ادامه می‌دهند، ناشی می‌شوند. با ارزیابی رفتار جیمز با اخلاق اعتقادی، او در ادامه قرائتی مبتکرانه و تحریک‌آمیز از شرایط عمومی و فرهنگی ایجاد می‌کند که در آن پرسش‌های مربوط به باور یا بی‌باوری به عنوان پرسش‌های فردی تلقی می‌شوند. آنچه پدیدار می شود، دیدگاهی قابل توجه و نافذ از رابطه دین و نظم اجتماعی و در نهایت معنای «دین» است.

ترجمه ماشینی : گرچه مطالعات میان رشته ای زیادی پیرامون تأثیر عقاید کاتولیک رمان نویسان مختلف بر آثار آنها وجود داشته است، بحث نسبتاً کمی در مورد ماهیت ایمان که در رمان های آنها ظاهر می شود، وجود داشته است. به عنوان مثال، آیا ایمان اساساً به عنوان تأیید گزاره های مفهومی اعتقاد به تصویر کشیده می شود؟ این پایان نامه استدلال خواهد کرد که ایمان، همانطور که توسط رمان نویسان کاتولیک مختلف به تصویر کشیده شده است، اساساً جهت گیری تخیلی فرد برای اعتماد و امید به حضور فیض خداوند در خلقت و زندگی انسان است. من به این موضوع از طریق مقوله عدم قطعیت، به‌ویژه رابطه عدم قطعیت با ایمان، برخورد خواهم کرد، زیرا این رابطه در رمان‌های فرانسوا موریاک، گراهام گرین، فلانری اوکانر، موریل اسپارک، مری گوردون و شوساکو اندو ظاهر می‌شود. من رمان های آنها را از دریچه دو پارادایم بررسی خواهم کرد: تجربه عدم قطعیت به عنوان یک کاتالیزور برای ایمان مسیحی و تجربه عدم قطعیت به عنوان چالش و نقد احتمالی یک ایمان مسیحی قبلی. بحث من بر اساس افکار مارتا نوسبام، دیوید تریسی، کارل رهنر و چارلز تیلور است تا نوع «تفکر» و تصور درباره ایمان را که از طریق ژانر رمان ارائه می‌شود، در نظر بگیرم. آنچه در این تحقیق آشکار خواهد شد، لزوم عدم قطعیت به عنوان وسیله ای برای ایجاد تغییر جهت، هم قبل و هم بعد از پذیرش آگاهانه باور دینی است. بعلاوه، این تجربه عدم قطعیت از طریق جذابیت عاطفی ادبیات که هم ابهام عواطف و هم ابهام خود ایمان را آشکار می کند، در رمان ها متجلی می شود. به این معنا که ایمان در رابطه ای پویا و وجودی با عدم قطعیت تلقی می شود، به گونه ای که ایمان را نه به عنوان موافقت اولیه گزاره ای و فکری، بلکه باید به عنوان تسلیم میل بیش از حد انسانی به یقین در مواجهه با کشمکش های زندگی درک کرد. ، تراژدی ها و بی ثباتی ها، تسلیم شدنی که مؤمن را به سوی دیدی تخیلی از واقعیت غایی سوق می دهد که با امید و اعتماد به راز الهی زندگی می کند.

موضوع هویت ایرانیان همواره یکی از موضوعات چالش‌‌برانگیز است. اینکه هویت مشترک ایرانیان متشکل از چه عناصری است، محل اختلاف است و این اختلافات پیامدهایی در حوزه عمل خواهد داشت. پژوهش حاضر از زاویه¬ای تربیتی موضوع هویت ایرانیان را مورد بررسی قرار داده است. برای این منظور، از میان ابعاد متنوع و متکثر هویت ایرانیان، دو بُعد پراهمیت و محوری زبان و دین مورد توجه قرار گرفته است. همچنین با شرح و تبیین نظرگاه¬های چارلز تیلور مبنایی برای تحلیل هویت ایرانیان فراهم شده و دلالت¬هایی در حوزه تعلیم و تربیت به دست داده‌ است. روش پژوهش در بخش بیان و تحلیل مفاهیم، روش تحلیل مفهومی و در بیان دلالت¬ها، استنتاج عملی است. از جمله دلالت‌های حاصل شده در این پژوهش، «تربیت تنوع‌گرا بر اساس تنوع فرهنگی ـ هویتی ایرانیان»، «تربیت همگرا بر اساس ایده به ‌رسمیت‌شناسی» و «تعمیق روابط اجتماعی بر اساس تربیت گفتگومحور» است. در نهایت، با تکیه‌ بر دلالت‌های حاصل آمده، برخی اسناد در حوزه تربیت رسمی، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته و به کاستی¬های موجود در این اسناد اشاره شده است.

شمار کسانی که خود را بی‌اعتنا به خدا می‌دانند افزایش یافته است؛ در میان کسانی که هنوز در محدودۀ ادیان تاریخی و نهادینه مانده‌اند فاصلۀ میان عقیده و علم و نیز گزینشگری بیش‌تر شده است. بسیاری تغییر دین و مذهب داده‌اند و بسیاری تلفیق ادیان و مذاهب مختلف دست می‌زنند. طیف عقیده به چیزی ماورائی وسیع می‌شود، اما، در این طیف، دایرۀ عقیده به یک خدای مشخص انسانوار تنگ‌تر و دایرۀ عقیده به چیزی مانند نیرویی ناانسانوار گشاده‌تر می‌شود؛ شیوه‌های دین‌ورزی مصروف به عصر جدید افزایش سریع می‌یابند. قطراتی که بر روی مرز میان انسانگرایی و معنویت پل می‌زنند، به سرعت افزایش می‌یابند؛ و اعمالی که معنویت و روان‌درمانی را به هم می‌پیوندند نیز افزایش سریع دارند. این مطالب تنوع دین را در عصر حاضر نشان می‌دهد. در این کتاب، مولف تحلیلی از جنبه‌های دینی جدید عرضه می‌کند. وی این تحلیل را با تصوری که جیمز از حقیقت ماهیت و ذات دین داشت، آغاز می‌کند و بر این تصور مبتنی می‌سازد و پاره‌ای از سخنان تفریحی و تدریجی وی را می‌پذیرد و پاره‌ای را رد و پاره‌ای را تکمیل و کوشش می‌کند تا جایگاه دین در عصر دنیوی‌اندیش امروز را بیان کند.

ترجمه ماشینی: در عصری که متافیزیک بدنام شده است، چگونه باید دین را درک کنیم و چه جایگاهی باید داشته باشد؟ مفروضات متافیزیکی که از الهیات سنتی حمایت می‌کردند، دیگر به طور گسترده پذیرفته نمی‌شوند، اما روشن نیست که این «پایان متافیزیک» چگونه باید درک شود، یا چه پیامدهایی باید برای درک ما از دین داشته باشد. در عین حال، تجدید علاقه به امر قدسی و الهی در رشته‌های گوناگونی مانند فلسفه، روان‌شناسی، ادبیات، تاریخ، انسان‌شناسی و مطالعات فرهنگی وجود دارد. در این جلد، فیلسوفان برجسته در ایالات متحده و اروپا به افول متافیزیک و فضایی که این زوال برای درک غیر الهیاتی از دین باز کرده است، می پردازند. مشارکت کنندگان عبارتند از: ریچارد رورتی، چارلز تیلور، ژان لوک ماریون، جیانی واتیمو، هوبرت ال دریفوس، رابرت پیپین، جان دی. کاپوتو، آدریان پپرزاک، لئورا باتنیتسکی، و مارک ای. m a rk a . وی دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه بریگام یانگ، یوتا است. او مقالاتی در تعدادی از مجلات به چاپ رسانده و در مجموعه کتاب های کمبریج Companions to Philosophy همکاری داشته است. او یکی از ویراستاران کتاب‌های تطبیق با هایدگر (2000)، هایدگر، اصالت و مدرنیته (2000)، و هایدگر، مقابله، و علوم شناختی است.

ترجمه ماشینی: قدرت دین در حوزه عمومی فرصتی نادر برای تجربه گروهی از فیلسوفان برجسته در مواجهه با یک دغدغه فراگیر معاصر را نشان می دهد: دین در زندگی عمومی ما چه نقشی دارد یا باید؟ جودیت باتلر با تأمل در کار اخیر خود در مورد خشونت دولتی در اسرائیل-فلسطین، پتانسیل دیدگاه‌های مذهبی را برای تجدید انتقاد فرهنگی و سیاسی بررسی می‌کند، در حالی که یورگن هابرماس، که بیشتر به خاطر برداشت اصلی‌اش از حوزه عمومی شناخته می‌شود، به میراث مبهم این حوزه فکر می‌کند. مفهوم «سیاسی» در نظریه معاصر. چارلز تیلور برای بازتعریف رادیکال سکولاریسم استدلال می کند و کرنل وست از نافرمانی مدنی و الهیات رهایی بخش دفاع می کند. ادواردو مندیتا و جاناتان ون آنترپن سهم عظیم این فیلسوفان در نظریه اجتماعی و سیاسی معاصر را به تفصیل شرح می دهند، و سخنی از کریگ کالهون این تلاش ها را برای درک مجدد اهمیت دین و سکولار در زمینه سیاست ملی و بین المللی معاصر نشان می دهد.