آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

حاشيه اي است برشرح تجريد با عناوين « قوله - قوله »، از محقّق خَفْري و شرح المواقف ياد کرده است . حاشيه اي است از ملاعبدالرزاق علي بن حسين لاهيجي قمي متخلص به - فياض - متوفي 1072 هـ.ق. بر حواشي شمس الدين خفري، محمد بن احمد متوفي 942 هـ.ق. بر شرح ملاعلي قوشچي متوفي 789 هـ.ق. بر تجريد العقائد خواجه نصيرالدين طوسي، محمد بن محمد متوفي 672 هـ.ق. ملاعبدالرزاق در اين حاشيه از ملاصدرا به - استادنا المحقق صدراالحکماء المتألهين ادام الله برکاته في العالمين - ياد کرده است و از محقق فخري، جبائيه، ابوالقاسم بلخي، شرح مواقف و مانويه و از حکمت الاشراق شيخ اشراق، و کتاب شفا و حواشي شرح حکمت الاشراق و اثولوجياي ارسطو و مثل افلاطونيه و ... ياد و بحث کرده. (فاضل) او مي گويد اين تعليقات را بوقت قرائت اين حواشي نوشتم و اميدوارم كه دوستداران را بكار آيد (عبدالله انوار) حاشيه اي است با عناوين <قال - اقول> بر حاشيه خفري، همراه با برخي تعليقات بر شرح تجريد به عنوان <قال الشارح> . اين حاشيه تا مبحث ادراک ادامه يافته و هنگام قرائت شرح قوشچي درنزد او به درخواست برخي از شاگردانش تأليف شده است . در برخي ازمباحث به ذکر مناقشات بسيار پرداخته است. عبدالرزاق حاشيه اي نيز بر جواهر شرح تجريد قوشچي (= مقصد دوم) نوشته . بر طبق نوشته خود او در ديباچه، وي نخست حاشيه اي مبسوط و محققانه بر مبحث جواهر نگاشته و چون طباع را باختصار راغب ديده بر آن شده است كه حاشيه اي موجز بر همان مباحث بنويسد و اين همان حاشيه موجز است .«عبدالحسين حائري» حاشيه مختصري بر كتاب «حاشية شرح التجريد» نگاشته شمس الدين محمد بن احمد خفري ( 942ق ) است كه به صورت «قوله-قوله» تنظيم شده است . ( طيار مراغي ) كتاب تعليقاتي است بر: حواشي شمس الدين خفري بر شرح ملاّ علي قوشجي بر بخش الهيات تجريد الاعتقاد خواجه نصيرالدين طوسي. (وفادار مرادي، محمد) كتاب تعليقاتي است بر: حواشي شمس الدين خفري بر شرح ملاّ علي قوشجي بر بخش الهيات تجريد الاعتقاد خواجه نصيرالدين طوسي. (وفادار مرادي، محمد) آغاز كتاب: الحمد لصانع السموات العلي و خالق الارضين السفلي و له الاسماء الحسني و الصفات العليا و هو الغاية القصوي و العمدة الوثقي في البدء و الرجعي و له الممات و المحيي في الاخرة و الاولي... قال المصنف اعلي الله مقامه المقصد الثالث في اثبات الصانع تعالي اقول اي صانع العالم علي ان اللام للعهد او للعوض لانه المتبادر عند الاطلاق... انجام كتاب: انجام 1: الاحساس الذي المراد به هو انکشاف الخصوصيات الزائدة علي اصل الوجود.. هو ثبوت للادراک المسمي بالاحساس بلا آلة. انجام 2: لكن مراد المحشي هو الاول كما سيظهر لمجيئ الكلام بمعني التكلم في اللغة كما لا يخفي علي من له ذوق سليم. [اهدائي به آستان قدس ص 98 و 363؛ نشريه 5/594؛ نسخه پژوهي 3/129 ؛ الذريعه 6/66؛ معجم التراث الكلامي 3/14؛ نسخه پژوهي 3/149 ؛ فهرست الفبائي آستان قدس ص 131 و 189 ؛ كتابخانه شخصي رضا استادي ص 14 و 60 ؛ مطالعات اسلامي ص 84 ؛ تراثنا س13ش/1 166 ؛ امام صادق چالوس ص 234؛التراث العربي 2/274؛كشف الحجب 173؛دانشگاه اصفهان 2/410؛ مجلس شورا 28/231 ؛ رايانه آستان قدس]

حاشیه‌ای است مختصر بر "شرح جدید تجرید" (شرح قوشچی بر تجرید الاعقتاد خواجه نصیرالدین طوسی) از عبدالرزاق لاهیجی. لاهيجي در ديباجه اين حاشيه می‌گويد که در گذشته، شرح مفصلي بر مبحث جواهر شرح تجريد نگاشته‌ام و چون مفصل و ملال آور بود لذا آن‌را گزين کرده و اين شرح را پديد آوردم. [فاضل] اين كتاب را پرداختم در پنج فصل زير : فصل اول : بحث از جواهر است باعتبار آنكه بر آن عارض شود احوالي بدون تخصص آن بنوع معيني. فصل دوم : بحث از اجسام مادي و اجسام فلكي. فصل سوم : بحث از اجسام بدون توجه به عنصريت و فلكيت آن . فصل چهارم : جواهر مادي كه جسم واقع مي شوند . فصل پنجم : بحث از عوارض.[عبد الله انوار] آغاز كتاب: بسمله ربنا افتح بيننا و بين قومنا بالحق و أنت خير الفاتحين الحمدلله الذي هدانا لهذا و ما کنا لنهتدي لولا ان هدانا الله و الصلوه علي من بکمال رسالته اختاره و لختم نبوته اصطفاه.… انجام كتاب: علة فاعلية لحصول البرودة و علة معدة ذاتية له ايضاً و الحمدلله علي اتمامه.

▪️محمدتقي دانش‌پژوه : فيلسوف كلامي عبدالرزاق فياض لاهيجي حاشيه‌ا‌ی بر جواهر و اعراض شرح جديد تجريد (شرح تجرید قوشچی) دارد و اين حاشيه بر يك عبارتي از طوسي در مبحث علم خدا از الهيات تجريد است و در آن سخنان انكسيمانس و ثاليس ملطي و پلاتون و ارسطو و فارابي و شيخ و سهروردي را مي آورد. گفته شيخ اشراق در تلويحات درباره ديدار او در خلسه از ارسطو و پرسش از دانائي خدا و مانند كردن او آن‌را بخود آگاهي جان در نزديك به نيمي از اين حاشيه ديده مي شود. ▪️احمد منزوي : اين دومين «حاشيه» اوست بر آن «شرح» و نسبت به نخستين گزيده تر است. و ظاهرا به همين دليل اين اثر چندان رواج نيافته و كمياب است و در منابع موجود تنها اشاره اي به آن كرده اند. ▪️فاضل : از اول بحث جواهر و اعراض تا قسمتي از مسئله تجرد نفس . لاهيجي در ديباجه اين حاشيه مي گويد که در گذشته، شرح مفصلي بر مبحث جواهر شرح تجريد نگاشته ام و چون مفصل و ملال آور بود لذا آن را گزين کرده و اين شرح را پديد آوردم.(). ▪️محمدكريم باريك‌بين : حاشيه اي متوسط بر حاشيه شمس الدين محمد خفري (-957 ق) بر الهيات شرح علاءالدين قوشچي (-879 ق) مشهور به شرح جديد بر متن تجريد الاعتقاد خواجه نصيرالدين طوسي (672 ق) كه به صورت قوله، قوله تنظيم شده است. ▪️عبدالله انوار : گويا مراد از حاشيه مفصل او، همان حاشية حاشية الخفري علي شرح التجريد باشد. لاهيجي مي گويد قبل بر اين مباحث كتاب "جواهر الشرح الجديد للتجريد" تعليقاتي نوشتم كه متضمن تحقيقات شافيه بود .ولي اطناب آن خوانندگان را گران آمد بر آن شدم كه صرف عزيمت كنم و بسوي ايجاز گرايم و بر اين اصل اين كتاب را پرداختم در پنج فصل زير : فصل اول : بحث از جواهر است باعتبار آنكه بر آن عارض شود احوالي بدون تخصص آن بنوع معيني. فصل دوم : بحث از اجسام مادي و اجسام فلكي. فصل سوم : بحث از اجسام بدون توجه به عنصريت و فلكيت آن . فصل چهارم : جواهر مادي كه جسم واقع مي شوند . فصل پنجم : بحث از عوارض. ▪️ابتدا و انتهای نسخه : آغاز كتاب: يا من تقدس ذاته عن مشاهدة الجوهر و العرض و تنزه فعله عن مقابلة الغرض و العوض ... قال المصنف ... و فيه فصول الاول في الجواهر اقول اي في تقسيم الجواهر الي الاقسام الخمسة و بيان بعض احواله من حيث العموم فانه ذكر في هذا المقصد خمس فصول ... انجام كتاب: و ثالثا احد جزئي الجسم و يمنع احتياجه الي آخر ما يدفع به هيهنا هناك يدفع هناك

بررسی اصطلاحات عرفانی در ضمن اشعار و متون ادبی پارسی سرایان به لحاظ دانش نشانه شناسی مخاطبان را به محتوای فکری آفرینندگان آثار رهنمون است. در این پژوهش واکاوی اصطلاحات عرفانی در اشعار فیاض لاهیجی که سابقه و لاحقه ای در عرفان و تصوف اسلامی دارد هدف اصلی است. این پژوهش به شیوه تحلیل محتوا و با مراجعه آثار مکتوب به ویژه دیوان اشعار نامبرده و فرهنگ های تخصصی اصطلاحات عرفانی به انجام رسیده است که از نتایج به دست آمده می توان گفت فیاض در سرودن انواع شعر فارسی از آبشخور فکری و نظری عرفان اسلامی بهره های فراوان برده است که شاهد این مدعا به کارگیری لا اقل هشتاد درصد مضامین عرفانی در گفتار و نوشتار اوست.

موضوع علم بیان، بررسی زیبایی شناسی متون ادبی از زاویه« تصویرگری به وسیلة کلمات » است. تشبیه که یکی از مهمترین شاخههای علم بیان است؛ « ادعای همانندی بین دو چیز » بوده و شامل چهار رکن اصلی « مشبه »، « مشبه به »، « وجه شبه » و « ادات تشبیه » میباشد. فرهنگ تشبیه نیز یک فرهنگ کاربردی است که به کمک آن میتوان تشبیه‌های موجود در منبع اصلی را مشاهده نموده و به وسیلة فهرست الفبایی، به آسانی به مشبه و مشبه‌به مورد نظر دسترسی یافت.در این پژوهش منبع اصلی، غزلیات دیوان فیاض لاهیجی به کوشش امیر بانو کریمی است که شامل 698 غزل است. اکثر تشبیهات آن از نوع« حسی به حسی » است و تعداد تشبیهات« مؤکد » بیشتر از« مرسل » و از لحاظ شکل ظاهری، « تشبیه مضمر » بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است.پژوهش حاضر بر آن است تا با تعمق در این غزلیات به بررسی تشبیه، انواع و بسامد آن بپردازد.

بدیع از دیدگاه زیبایی‌شناسی، دانشی‌ است که با آن راه‌های زیبایی سخن آشکار می‌شود و علم آرایش کلام است که زبان معمولی را به شعر تبدیل می‌کند. فیاض لاهیجی (ف 1071ه.ق)، از جمله شاعران سبک هندی است که در بیان افکار و اندیشه‌ها، با زبانی شاعرانه از دانش بدیع که پایه‌های اصلی آن مبتنی بر صناعات لفظی و معنوی می‌باشد، استفاده فراوانی برده ‌است. در این پژوهش که به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام می‌شود، دیوان اشعار فیاض لاهیجی از دیدگاه نقد زیبایی‌شناسی، مخصوصاً دانش بدیع، مورد بررسی و واکاوی قرار ‌گرفته و عوامل زیبایی‌آفرین بدیعی شعر او، هم از لحاظ نوع و هم از لحاظ میزان کاربرد، بررسی و تجزیه و تحلیل می‌شود. فیاض لاهیجی به منظور بیان افکار و تجربه‌های عرفانی خویش، از صنایع معنوی مخصوصاً تلمیح و مراعات‌النظیر، نسبت به سایر شگردهای بلاغی بیشتر بهره برده‌ است.

گرچه شهرت فیاض لاهیجی به آثار کلامی و فلسفی اوست، آشکارا شاعری خوش قریحه و نازک‌خیال نیز هست. کثرت مثال‌زدنی اشعار، تنوع استفاده از قالبهای شعر، تسلّط به وزن‌های عروضی و بهره‌گیری صحیح از آرایه‌های ادبی فیاض لاهیجی را قادر ساخته تا به بیان اندیشه‌های خود در قالب ادبیات منظوم بپردازد. بی‌تردید بررسی هر یک از جنبه‌های زبانی، ادبی و فکری آثار فیاض لاهیجی، راهگشای شناخت سطح ادبی و غنای هنری اشعار گرد آمده در دیوان او خواهد بود؛ امّا بررسی فیاض به مثابهِ شاعری اندیشه‌ورز نیازمند تحقیقی شامل بر همه‌ی این مباحث است. هدف نهایی از این پژوهش بررسی و تحلیل اشعار فیاض و نشان دادن رویکرد اندیشه های کلامی، فلسفی و عرفانی ایشان است . برای رسیدن به این هدف ، پس از طرح مبانی نظری ، ابتدا اشعار فیاض را در سطح زبانی بررسی کرده‌ایم تا میزان تسلّط او به سطوح موسیقیایی، لغوی و نحوی شعر فارسی را بسنجیم. سپس ذیل تحلیل ادبی اشعار او روشهای تولید محتوای او ـ اعم از شگردهای درون‌مایه ‌سازی، بینامتنیت و تاثیرات اجتماعی ـ و کلیات ساختاری اشعارش مورد بررسی قرار گرفته است. در سوّمین مرحله به سراغ تحلیل فکری محتوای اشعار او رفته‌ایم و عیار محتوای کلامی، فلسفی، عرفانی، اجتماعی و سیاسی او را سنجیده‌ایم. در نهایت نیز با بررسی نتایج به دست آمده نشان داده‌ایم که این سه وجه از اشعار فیاض تا چه حد به انسجام رسیده و در یکدیگر اثر گذاشته‌اند. غزل های فیاض لاهیجی علاوه بر خصوصیات عرفانی باعث شده است تا فیلسوف عقلی گرایی مانند ایشان در کسوت غزل سرا به عارفی شهودگرا تبدیل گردد. از ویژگی های بارز فیاض با دیگر شاعران مکتب هندی، پیوستگی ساختاری اشعار اوست.

بررسی ساختاری به بررسی قالب بیرونی اثر ادبی می‌پردازد، در بررسی قالب بیرونی متن متغیرهایی مانند قالب ادبی، ساختار آوایی، بلاغت متن شامل بیان، بدیع لفظی و معنوی، ساختار نحوی، ویژگی‌های سبکی و سایر اجزای متن مورد توجه قرار می گیرد. در تحلیل محتوا نیز مضامین شعری بررسی می‌شود.عبدالرزاق لاهیجی معروف به فیاض لاهیجی از دانشمندان قرن یازدهم هجری است. او فیلسوف و حکیمی بزرگ در میان اهل فلسفه و کلام است اما چهره‌ی ادبی او مورد توجه کمتری قرار گرفته است. در این پژوهش سعی شده چهره‌ی ادبی این حکیم بزرگ معرفی شود.دیوان اشعار عبدالرزاق شامل: قصیده، غزل، رباعی، مثنوی، ترکیب‌بند و ترجیع‌بند است. عبدالرزاق شاعری غزل سراست و بیش‌تر اشعارش را در این قالب سروده است؛‌‌‌‌‌ به همین دلیل در این پژوهش به غزلیات او پرداخته شد. به دلیل حجم بالای غزلیات و گستردگی کار، 300 غزل اول دیوان او انتخاب شد و صنایع بدیعی، صور خیال، سبک و ویژگی‌های زبانی آن مورد بررسی قرار گرفت و نقش این عناصر در انتقال مفاهیم مورد نظر شاعر در قسمت‌های برگزیده‌ی دیوان بررسی شده است؛ همچنین به محتوا و مضامین شعری نیز پرداخته شد تا دیدی کلی از ساختار غزل‌های او ارائه شود. عبدالرزاق بیش‌تر از اصطلاحات و رموز عرفانی در کنار استعاره و تشبیه برای انتقال مفاهیم مورد نظر خود استفاده کرده است.