آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در یکی از روزهای پاییز، چالش پرحرارتی بین ضیاء شهابی و دینانی بر سر امکان پذیری فلسفه اسلامی، درگرفت. این چالش که در یک جمع دانشگاهی و در چارچوب گفت و شنودهای یک میزگرد به انجام رسید، به واقع مواجهه ای صریح درخصوص امکان پذیری فلسفه اسلامی بحساب می آید.

چکیده ارسطو در صدر دفتر گامای مابعدالطبیعه مدعی هستی علمی می شود که موضوع آن موجود بما هو موجود اس ت. از رهگذر فحص در معانی یک یک تعبیرات ارسطو در این باب کوشش می رود نموده آید که هستی این علم را بدین معنا باید گرفت که موضوع آن به راستی پرسش انگی ز و مسایل آن پرسیدنی است . از هم ین روی هست شناسی دانشی است که بایدش جست.

میشل فوکو (1926-1984)، به تاسی از نیچه به نقد مبانی متافیزیک غربی می پردازد. او در این راستا با افشاء و واژگونی معیارها و اصول بدیهی انگاشته شده در ساختار قدرت، به تبیین اشکال مختلف غیریت اهتمام دارد. یکی از این اشکال غیریت را می توان جنون دانست که به زعم فوکو در آثار هنری عصر مدرن متجلی است. نقاشی های فرانسیس گیا به زعم فوکو می تواند راهبر ما در خروج از آن چیزی باشد که ساختار قدرت، مقدر ساخته است. در این پژوهش کوشش می شود، نسبت و رابطه تفکر فوکویی در خصوص جنون هنری با امر دیونوسوسی نیچه و تناظر این دو نگره با هم و در عین حال با جنون هنری به تصویر درآمده در آثار فرانسیس گیا نشان داده شود. در این مقاله سعی شود با ارائه شواهدی از هنر مدرن به ویژه آثار گیا، جنون هنری از منظر فوکو تبیین شود و در نهایت به مثابه امری رهایی بخش از چنبره ساختارهای مسلط قدرت قلمداد شود.

این کتاب در اصل مجموعه درس گفتارهایی است که هایدگر در سال های پس از انتشار «وجود و زمان» در دانشگاه ماربروگ ارائه کرده و مباحث آن به نوعی ادامه مسائل همان کتاب است. خود هایدگر نیز معتقد بود به طورکلی درس گفتارهایش برای فهم دیگر آثار او لازم و ضروری هستند. در این اثر نیز هایدگر در ابتدا گزارشی تفسیری از آراء و نظریات کانت، ارسطو و فیلسوفان قرون وسطی، دکارت و منطق دانان درباره وجود می دهد. از نظر هایدگر، در تمام این موارد وجود با موجود یکسان گرفته شده است. اساساً از نظر او در تاریخ فلسفه، وجود همیشه با موجود خَلط شده است. اهل فلسفه می دانند مسئله اساسی هایدگر در تمام دوران فلسفی اش پرسش از وجود بود. او از آغاز تا پایان حیاتش با همین پرسش درگیر بوده و به شیوه ها گوناگون به آن پرداخته و با همین پرسش تاریخ فلسفه را نیز نقد و بررسی کرده است.

همکلامی با متفکران پیش‌ازسقراطی و تأمل در اقوال به جای‌مانده از ایشان تأثیر فراوانی بر اندیشه‌ی هایدگر گذاشته است. هایدگر در بحث از حقیقت زبان به تجربه‌ی یونانیان از لوگوس بمنزله‌ی ذات زبان، نظر دارد. لوگوس که مقام جمعِ نسب و روابط است، همچون فعلی است که سبب ظهور هر آنچه هست می‌گردد. در کلام متفکران یونانی ظهور موجودات بر آمده از لوگوس است و اندیشیدن نیز گوش‌سپردن به کلام آن. در ابتدای این مقاله نسبت میان هایدگر و پیش‌از سقراطیان و دلیل اهمیت ایشان به اجمال بررسی و سپس حقیقت زبان در اندیشه‌ی هایدگر متأخر با نظر به مفهوم لوگوس شرح داده می‌شود.تاثیرپذیری هایدگر از متفکران پیش از سقراطی در موضوع زبان، در دو سطح قابل تحلیل است؛ مرحله اول توجه به لوگوس در اندیشه آنان و مرتبه بعد نسبت میان لوگوس با وجود که البته مرتبه دوم در ضون مرحله اول مستتر بوده و از آن حاصل آمده است.