آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

«غلو؛ درآمدى بر افکار و عقاید غالیان در دین» اثر نعمت الله صالحى نجف آبادى کتابى است که به زبان فارسى، غلو در دین و عوامل پیدایش آن را مورد بررسى قرار داده است. کتاب مشتمل بر یک مقدمه و دو فصل بدین‌ ترتیب است: در فصل اول به تعریف غلو و نمونه‌ هایى از غلو درباره شخصیت‌ ها و کتب مى‌ پردازد؛ در فصل دوم عوامل پیدایش غلو درباره ائمه (ع) را مورد بررسى قرار مى‌ دهد. نویسنده در فصل اول تعریفى از غلو کرده و مى‌ گوید: «خط غلو یک جریان فکرى انحرافى است که در تاریخ طولانى بشر همیشه وجود داشته است و معناى غلو این است که انسان چیزى یا کسى را از آن حدى که هست بالاتر بداند». سپس براى غلو چند مثال ذکر مى‌ کند. نویسنده در فصل دوم سه عامل را باعث پیدایش غلو درباره ائمه (ع) دانسته است: 1. دشمنان ائمه (ع) براى منزوى کردن آنان و لکه‌ دار نمودن پیروانشان اخبارى را که مشتمل بر غلو درباره ائمه (ع) بود جعل کردند. 2. گروه عشرت‌ طلبى که مى‌ خواستند هر گونه کامجویى و هرزگى را با توجیه دینى انجام دهند یک پیغمبر جعلى مثل ابوالخطاب مى‌ ساختند که مى‌ گفت: من پیغمبر خدا هستم و امام جعفر صادق (ع) خداست و مرا مبعوث کرده تا همه گناهان را مباح کنم و بار واجبات را از دوش مردم بردارم. 3. بعضى از دوستان دلباخته ائمه (ع) اخبارى مشتمل بر غلو در فضیلت ائمه (ع) جعل کردند تا بدینوسیله افکار غلو آمیز خود را رواج دهند. این سه عامل مجموعا مثلثى تشکیل مى‌ دهند که مؤلف آن را مثلث شوم مى‌ نامد زیرا آثار زیان‌ آور و ضد اسلام آن براى جهان اسلام شکننده و تلخ بوده است.

حسین علیه السلام شهید آگاه و رهبر نجات بخش اسلام کتابی است درباره‌ی هدف امام حسین از قیام و رد کتاب «شهید جاوید تالیف نعمت الله صالحی نجف آبادی» که توسط لطف الله صافی گلپایگانی نوشته شده است. کتاب حاضر که به شهید آگاه نامبردار است، ردّیّه‌ای است بر کتاب شهید جاوید و در میان ردّیه‌هایی که بر آن نوشته‌اند، از همه مهم‌تر. به نظر نویسنده، هدف امام حسین (ع) در قیام، شهادت بود، نه تأسیس حکومت، و کتاب شهید جاوید، که هدف امام را تشکیل حکومت اسلامی دانسته، از اساس باطل است. نویسنده در آغاز کتاب می‌گوید: آنچه از اخبار صحیح متواتر استفاده می‌شود، این است که امام حسین (ع) متعبّد به قیام و شهادت بود و شهادت آن حضرت محبوب و مطلوب خداوند بود و تعبد به شهادت امری بی‌سابقه نیست. به عبارت دیگر، امام مأمور بود علیه یزید قیام کند و ابطال حکومت او را اعلان نماید و امتناع خود را از این بیعت شوم، علنی و آشکار سازد (ص 34). وی سپس می‌افزاید: بررسی مختصر در احادیث شیعه و دقت در مضمون زیارت‌ها و احادیثی که دربارهٔ علوم امامان رسیده و اینکه خداوند علم پیغمبر (ص) را به آنان عطا فرموده است، ثابت و آشکار می‌کند که امام از آینده‌ای که در جلو داشت [شهادت]، آگاه بود و تأسیس حکومت اسلامی و پیروزی نظامی و ظاهری را [که نویسندهٔ کتاب شهید جاوید گفته است]، پیش‌بینی نمی‌فرمود (ص 45)، فراتر از این، نویسنده می‌گوید: در چگونگی علم امام هرگونه رأی و نظری باشد، در خصوص امام حسین (ع) یقین است که از شهادت خود در کربلا به است بنی‌‎امیه خبر داشت و نظر به اخبار بسیار که از جد و پدرش رسیده بود. می‌دانست که تأسیس حکومت اسلامی در برنامهٔ کار امامان، به استثنای مدت خلافت ظاهری حضرت امیرالمؤمنین (ع) و حضرت مجتبی (ع) فقط در برنامهٔ حضرت قائم آل محمّد (ع) است (ص 51). همچنین نویسنده در بحثی مستقل با عنوان «امام علیه‌السلام آگاه بود» (ص 56-72)، 33 دلیل آورده است که امام می‌دانست در کربلا به شهادت می‌رسد. به نظر نویسنده «اساس کتاب شهید جاوید باطل است» (ص 80)، و دلایل نویسندهٔ آن، که نظر خود را موافق نظر شیخ مفید و سید مرتضی و شیخ طوسی دانسته، مردود است و سخنان ایشان در پاسخ اهل سنت و با توجه به مقتضیات عصرشان است. در جایی از کتاب تصریح شده که همهٔ کتاب شهید جاوید بر محور سخنی از سید مرتضی در تنزیه الانبیاء دور می‌زند (ص 149)، اما در نهایت تفاوتی میان نظر سید مرتضی و مؤلف شهید جاوید گذاشته شده است. کتاب شهید آگاه، مانند شهید جاوید، در پنج بخش تنظیم شده و هر بخش آن در ردّ یک بخشی از کتاب مزبور است. نویسندهٔ شهید جاوید، در چاپ دوازدهم کتابش بحثی مستقل با این عنوان گشوده است: «نقد شهید آگاه: پاسخ به حجت الاسلام آقای لطف الله صافی گلپایگانی» (ص 473-524). وی در این بحث، که در کتاب عصای موسی (ع) نیز آمده (ص 167-211)، عهده‌دار ردّ کتاب شهید آگاه شده و اساس آن را باطل دانسته است.