آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: همانطور که کیهان شناسان معاصر به بررسی وسعت جهان و نقش تقریباً ناچیز بشر در آن می پردازند، بازتاب دیدگاه های رادیکال کوپرنیک همچنان طنین انداز می شود. نویسنده شرحی روشنگر و خواندنی از کتاب و دوران کوپرنیک و برخورد مهم بین این دو ارائه می دهد.

چکیده ماشینی: گالیله با چندین اثر خود - از جمله "نامه های کوپرنیک" - جایگاه برجسته ای را در تاریخ ادبیات ایتالیا به خود اختصاص داده است زیرا عملاً اولین کسی است که در مورد علم به زبان عامیانه می نویسد. البته، این یک ایتالیایی است که تا حدی با ما متفاوت است: از این رو، برای این نسخه، انتخاب نسخه ای به زبان فعلی به جای متن اصلی است. در زبان روزمره اشاراتی به پیشرفت فکری، دستاوردهای علمی، و همچنین حسادت‌ها و حسادت‌هایی می‌یابیم که اغلب خطر سوزاندن دانشمند پیسان را به همراه داشت. سریالی که در آن برخی از بزرگترین منتقدان مبارز و دانشمندان ایتالیایی هر اثر را با ده کلمه کلیدی می گویند: نفوذ به قلب شاهکارهای تمام دوران. نسخه های خلاصه نشده، رو به رو متون یونانی و لاتین، ترجمه های زیبا، پاورقی ها. علاوه بر این، با جداول سینوپتیک به راحتی می توان زندگی و آثار نویسندگان را در بافت تاریخی، ادبی و هنری قرار داد.

چکیده ماشینی: امروزه ما بدیهی می دانیم که تلسکوپ به ما اجازه می دهد کهکشان هایی را که میلیون ها سال نوری از ما فاصله دارند ببینیم. اما قبل از اختراع آن، مردم از چیزی جز چشم غیر مسلح خود برای درک آنچه در آسمان مرئی رخ می دهد استفاده نمی کردند. بنابراین چگونه چهار مرد در دهه 1500 - از ملیت، سن، مذهب و طبقه مختلف - برای کشف اینکه زمین به دور خورشید می چرخد، همکاری کردند؟ با این کشف رادیکال که بر خلاف کلیسا بود، جهان معاصر ما را ایجاد کردند - و با آن، شرایط ناخوشایند زندگی مدرن را. بهشت روی زمین بررسی صمیمی این خانواده علمی است - خانواده نیکلاوس کوپرنیک، تیکو براهه، یوهانس کپلر و گالیله گالیله. فوبر کار علمی آنها را با بینش در زندگی شخصی و ملاحظات سیاسی آنها در کنار هم قرار می دهد که به دنبال دانش آنها شکل می دهد. او به طور منحصر به فردی نشان می دهد که چگونه همکاری بین نسلی آنها در واقع چیزی بود که انقلاب علمی را ممکن کرد. فاوبر از زمان تولد ستاره شناسی و روش های تحقیقات علمی اولیه، داستان انسانی را نشان می دهد که زمینه ساز این کشف متحول کننده تمدن است. و برخلاف ماهیت رقابتی تحقیقات امروزی، همکاری کلیدی برای کشف اولیه علمی بود. قبل از ظهور مؤسسات تحقیقاتی دانشگاهی، متفکران عمیق فقط یکدیگر را داشتند. آنها نوعی خانواده ایجاد کردند که از طریق تعقیب فکری و نه خونی با یکدیگر مرتبط بودند. این مردان یکدیگر را «برادر»، «پدر» و «پسران» می نامیدند و پایه‌های علم مدرن را از طریق همکاری خانوادگی بنا کردند. و اگرچه قرن شانزدهم از جامعه باز برای زنان دور بود، در این «خانواده» نیز پیشگامان زن بودند، از جمله خواهر براهه، سوفی، مادر کپلر، و دختر گالیله. بهشت روی زمین که پر از شخصیت‌های غنی و گستره تاریخی گسترده است، نشان می‌دهد که چگونه پیوندهای قوی بین این ستون‌های تاریخ فکری علم را به جلو می‌برد – و چگونه، بدون آن‌ها، ممکن بود مدت زیادی منتظر یک مدل خورشیدمرکزی از جهان باشیم.

محمدکریم‏خان کرمانی (1225 - 1288ق) در رسالۀ فی تزییف کتاب أفرنجی فی حرکات الأفلاک (1269ق) خلاصه‌ای عربی از کتابی دربارۀ نظریۀ خورشیدمرکزی و تبیین آن بر اساس مکانیک‌ دکارت و نیوتن را آورده و آن را نقد کرده است. می‌دانیم خورشیدمرکزی و مکانیک‌باوری بر اساس تفسیری جدید از مابعدالطبیعۀ ریاضی‏باوری فیثاغورسی ایجاد شده بود. کرمانی، بر اساس اصول مابعدالطبیعیِ ارسطوییِ مکان و حرکت، دلایل قائلان به خورشیدمرکزی و تبیین‌های مکانیکی جدید آن‌ها را رد کرد و دلایل تجربی را برای نفی زمین‌مرکزی و پذیرش خورشیدمرکزی کافی نمی‌دانست. به عقیدۀ او، تبیین‌های دکارتی و نیوتنی برای خورشیدمرکزی با اصول مابعدالطبیعی حرکت طبیعی و نفی خلأ سازگار نیستند. کرمانی با تغییر در ویژگی صُلبیت افلاک و پذیرش رقّت آن‏ها، تغییری در مفهوم سنتی فلک ایجاد کرد تا به دلایل خورشیدمرکزی پاسخ دهد. علاوه ‌بر این، او معتقد بود دلایلی تجربی نیز برای نفی خورشیدمرکزی و حرکت زمین وجود دارند، و اِشکالات آزمایش‌های مؤید حرکت زمین را نشان داد. او آیات قرآن را نیز مخالف خورشیدمرکزی می‌دانست. نظام فلسفی - عرفانی مذهب شیخیه انگیزه‌ای برای رد نجوم جدید بود، اما کرمانی، مانند بسیاری از همتاهای مسیحی ارسطویی او در قرن هفدهم میلادی، برای مخالفت خود با نجوم جدید فقط بر نظام عقیدتی خود تأکید نکرد.