آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در سال 1664، سالی که او در Congrégation de l'Oratoire منصوب شد، نیکلاس مالبرانش Traité de l'Homme پس از مرگ رنه دکارت را در کتاب فروشی در خیابان سنت ژاک کشف کرد. تأثیر این برخورد، به گفته فونتنل، چشمگیر بود. Il acheta le livre, le lut avec empressement, et, ce qu'on aura peut-être peine à croire, avec un tel transport qu'il lui en prenait des battements de coeur qui l'obligeaient quelquefois d'interrompre sa سخنرانی. اما این کتاب در ذهن Malebranche بود که تأثیر بیشتری و ماندگارتر داشت. در واقع، دکارت قرار بود یکی از دو تأثیر عمده بر شکل گیری اندیشه مالبرانش شود. دیگری سنت آگوستین بود، متفکر بزرگی که از زمان تأسیس آن توسط پیر دوبرول (بعداً کاردینال) در سال 1611 توسط پیر دوبرول (بعداً کاردینال) مورد حمایت قرار گرفت. . مانند پدران سخنور که به او آموزش می دادند، مالبرانش هیچ تناقضی بین مسائل الهیات و علوم و ریاضیات جدید نمی دید. این دو با هم سازگار بودند و روش دکارتی وسیله دستیابی به این وحدت بود. این ویژگی Malebranche به وضوح در دکترین مشهور او از Ocasionalism، که برای اولین بار در De la Recherche de la Vérité در 1674-1674 مطرح شد، دیده می شود. از نظر فیلسوف، اساساً آموزه علیت است، و معتقد است که همه اشیاء آفریده شده، از جمله انسان‌ها، از نظر علّی ناتوان هستند، و صرفاً «موقعیت‌هایی» را برای خدا، تنها علت حقیقی، فراهم می‌کنند. چنین آموزه‌ای بلافاصله پرسش‌های فلسفی مهمی را مطرح می‌کند، به‌ویژه در مورد نقشی که انسان در جهان گاه‌گرا ایفا می‌کند. وظیفه این رساله است که یکی از این سؤالات را مورد بررسی قرار دهد: آیا فرصت‌گرایی با اختیار انسان سازگار است؟ اگر انسان ها به لحاظ علّی ناتوان باشند، نمی توان آنها را عامل اعمال یا حتی انتخاب هایشان دانست. آنها به عروسک‌های خیمه شب بازی تقلیل می‌یابند و اگر هر کاری که انجام می‌دهند ناشی از مقام بالاتر باشد، عروسک‌ها آزادی ندارند. اما این آموزه نه تنها مورد توجه فیلسوف است، زیرا پرسش‌های مهمی را برای متکلم نیز مطرح می‌کند. اگر ما در ایجاد اعمال خود آزاد نباشیم، نمی‌توانیم از نظر اخلاقی در قبال آنها مسئولیت پذیر باشیم. و بدون این آزادی بحثی در مورد مذموم بودن اخلاقی وجود ندارد، زیرا همانطور که خود Malebranche می نویسد: Si nous n' avions point de liberté, il n'y auroit ni peines, ni recompenses futuresi car sans liberté il n'y a ni bonnes ni mauvaises اکشن: De sorte que la Religion seroit une illusion & un phantôme. با این حال، اعمال خوب و بد اتفاق می افتد. گناه هم همینطور. اما اگر عامل گناهان خود نباشیم، نمی‌توانیم مسئول گناهان خود باشیم، پس مسئولیت کجاست؟ گاه گرایی از خدا به عنوان تنها علت واقعی حمایت می کند، اما پیشنهاد این که خدا مسئول گناه است، در واقع وارد شدن به یک زمینه الهیات بسیار خطرناک است. دکترین گاه گرایی از ویژگی های Malebranche است. او نه فیلسوف بود و نه متکلم به تنهایی، بلکه بسیار…

ترجمه ماشینی: مقالات این مجموعه نشان دهنده برخی از بهترین کارهای اصلی است که امروزه در مورد تئودیس های فیلسوفان مدرن اولیه مانند لایب نیتس، سوارز، اسپینوزا، مالبرانش و پیر بیل انجام می شود.

ترجمه ماشینی : در اثر حاضر، نظریه بینش برکلی در خاستگاه های تاریخی، در ارتباط با مفاهیم کلی فلسفی برکلی، و در دریافت اولیه آن مورد توجه قرار گرفته است. نظریه برکلی جایگزین گزارشی از بینایی می شود که بر اساس آن فاصله و سایر ویژگی های فضایی از داده های ابتدایی از طریق یک استنتاج هندسی ناخودآگاه استنتاج می شوند. این گزارش از بینایی بر حسب «هندسه طبیعی» اولین بار توسط دکارت و مالبرانش معرفی شد. در میان منابع بی واسطه دانش برکلی از نظریه هندسی ادراک، رساله دیوپتریک ویلیام مولینوکس، دیوپتریکا نوا، نقش کلیدی ایفا کرد. درک برکلی از "هندسه طبیعی" به طور نزدیک به توصیف مولینو از مکانیسم بینایی که از پیچیدگی های گزارش های دکارت و مالبرانش اجتناب می کند، متکی است. در فصل اول، نظریه برکلی در تقابل با نظریه مولینوکس ارائه شده است. در فصل دوم به رابطه بین نظریه بینش و غیر مادی می پردازم. در فصل پایانی یکی از اولین انتقادات بر نظریه برکلی را بررسی می‌کنم که در رساله چشم ویلیام پورترفیلد یافت می‌شود.

مفهوم ضرورت و رابطه مفهوم آن با دوام از مباحث دشوار فهم در منطق موجهات‌ است. ابن سینا گاه ضرورت را به دوام که از لوازم ضرورت است تفسیر می‌کند و گاه‌ ضرورت را اخص از دوام می‌داند. اما ضرورت از دیگاه ارسطو نحوه موجودیت امری‌ است که جز به نحوی که هست نمی‌تواند به نحو دیگری باشد. مفهوم دوام ماندگاری‌ محمول در موضوع در طول زمان است در حالی‌ که ضرورت به معنای امتناع انفکاک‌ محمول از موضوع در برخی شرایط است.با این تحلیل ضرورت فرع بر دوام و مشروط به استمرار و معادل اقتضای شرایط موجود خواهد بود.از نظر ابن سینا در علوم یقینی‌ تنها قضایای ضروری کاربرد دارند.ارسطو نیز قضایایی را که پیوند موضوع و محمول‌ در آنها امکانی است فاقد ارزش علمی می‌داند.تفکیک قضایای ضروری و علمی از گزاره‌های امکانی بعدها به صورت تفکیک قضایای تحلیلی و تألیفی(به اصطلاح کانت)و اقسام حمل(به تعبیر صدرا)مطرح گردید. سهروردی ضرورت را جنس جهات سه‌گانه می‌داند. از نظر وی همه قضایای منطقی‌ بتیه‌اند. اسپینوزا نیز به طریقی مشابه با اعلام یگانگی ضرورت و دوام، ضرورت را اقتضای هستی و امکان را ناشی از عدم شناسایی نظام ضروری عالم به شمار می‌آورد.