آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

«خشونت الهی» به الهیات سیاسی و پیوند آن با حاکمیت می‌پردازد. ادعای کتاب این است که رویه‌های حاکمیت هم‌چون عدالت و بخشایش بازتابی از فرجام‌شناسی مسیحی است و اندیشمندان بزرگی هم‌چون دریدا و آرنت در مواجهه با مسئله‌ی حاکمیت و به رغم رویکرد انتقادی به آن در همان دامی افتاده‌اند که کارل اشمیت از آن با عنوان دوگانه‌ی (کاذب) میان آنارشی و حاکمیت یاد می‌کند. نویسنده‌ی «خشونت الهی» مدعی است که الهیات سیاسی والتر بنیامین دستگاه مفهومی لازم برای غلبه بر این دوگانه را فراهم می‌آورد. به باور نویسنده، ما باید کوشش به منظور پایان بخشیدن به حاکمیت را کنار بگذاریم و در عوض در پی شکلی مرکززدوده از حاکمیت باشیم. بدین ترتیب، نویسنده با تأکید بر مفهوم «خشونت الهی» در برابر «خشونت اسطوره‌ای» در الهیات سیاسی بنیامین می‌کوشد نیرویی مسیحایی را وارد صحنه کند که می‌تواند بت حاکمیت را از جای برکند و به جای آن جایگاهی تهی باقی بگذارد، جایگاهی که هر چند شکوه دم‌ودستگاه حاکمانه را ندارد اما امکان شکل دیگری از سیاست را برای ما فراهم می‌کند.

والتر بنیامین فیلسوف، منتقد فرهنگی و مقاله نویس یهودی آلمانی بود. بنیامین یک متفکر التقاطی با ترکیب عناصر ایده آلیسم آلمانی، رمانتیسیسم، مارکسیسم غربی و عرفان یهودی، کمک های ماندگار و تاثیرگذاری به نظریه زیبایی شناسی، نقد ادبی و ماتریالیسم تاریخی کرد. او با مکتب فرانکفورت ارتباط داشت و همچنین با متفکرانی مانند برتولت برشت نمایشنامه نویس و گرشوم شولم محقق کابالا دوستی شکل داد. او همچنین با هانا آرنت، نظریه‌پرداز سیاسی و فیلسوف آلمانی از طریق ازدواج اولش با پسر عموی بنیامین، گونتر آندرس، ارتباط داشت. از شناخته شده ترین آثار بنیامین می توان به مقالات «اثر هنری در عصر بازتولید مکانیکی» (1935) و «تزهایی در مورد فلسفه تاریخ» (1940) و همچنین همین مقاله "متافیزیک جوانی" اشاره کرد. کار اصلی او به عنوان یک منتقد ادبی شامل مقالاتی درباره بودلر، گوته، کافکا، کراوس، لسکوف، پروست، والسر و نظریه ترجمه بود. در سال 1940، بنیامین در سن 48 سالگی در پورتبو در مرز فرانسه و اسپانیا در حالی که تلاش می کرد از ورماخت متجاوز فرار کند، خودکشی کرد. اگرچه در طول زندگی اش تحسین عمومی از او دریغ شد، دهه های پس از مرگ او شهرت پس از مرگش را به دست آورد.

در این کتاب برگزیده‌ای از مقالات والتر بنیامین (بنجامین ) فیلسوف آلمانی، شامل کار هنر در دوران بازتولید مکانیکی رساله‌هایی در باب مفهوم تاریخ نقد خشونت و... را گردآوری شده است. علاقه‌مندان به فلسفه و تاریخ و جامعه‌شناسی را به خواندن مجموعه مقالات والتر بنیامین دعوت می شوند.

«خشونت الهی» به الهیات سیاسی و پیوند آن با حاکمیت می‌پردازد. ادعای کتاب این است که رویه‌های حاکمیت هم‌چون عدالت و بخشایش بازتابی از فرجام‌شناسی مسیحی است و اندیشمندان بزرگی هم‌چون دریدا و آرنت در مواجهه با مسئله‌ی حاکمیت و به رغم رویکرد انتقادی به آن در همان دامی افتاده‌اند که کارل اشمیت از آن با عنوان دوگانه‌ی (کاذب) میان آنارشی و حاکمیت یاد می‌کند. نویسنده‌ی «خشونت الهی» مدعی است که الهیات سیاسی والتر بنیامین دستگاه مفهومی لازم برای غلبه بر این دوگانه را فراهم می‌آورد. به باور نویسنده، ما باید کوشش به منظور پایان بخشیدن به حاکمیت را کنار بگذاریم و در عوض در پی شکلی مرکززدوده از حاکمیت باشیم. بدین ترتیب، نویسنده با تأکید بر مفهوم «خشونت الهی» در برابر «خشونت اسطوره‌ای» در الهیات سیاسی بنیامین می‌کوشد نیرویی مسیحایی را وارد صحنه کند که می‌تواند بت حاکمیت را از جای برکند و به جای آن جایگاهی تهی باقی بگذارد، جایگاهی که هر چند شکوه دم‌ودستگاه حاکمانه را ندارد اما امکان شکل دیگری از سیاست را برای ما فراهم می‌کند.

ترجمه ماشینی : این مجموعه، به توصیف آدورنو، «فلسفه معطوف به فلسفه» را بررسی می کند. این مقالات همه جنبه‌های نوشته‌های بنیامین، از کارهای اولیه او در فلسفه هنر و زبان، تا مفهوم تاریخ را در بر می‌گیرد. تجربه زمان و نابودی تداوم کاذب به عنوان مضامین کلیدی در درک بنیامین از تاریخ شناخته می شود.

ترجمه ماشینی : در دو دهه و نیم گذشته، مقاله اولیه والتر بنیامین "به سوی نقد خشونت" (1921) جایگاهی مرکزی در بحث های سیاسی-فلسفی داشته است. پیچیدگی و شاید حتی گاه مبهم بودن متن بنیامین بدون شک به تنوع، تضاد و غنای خوانش های معاصر کمک کرده است. علاقه به دنبال توجه فیلسوفانی مانند ژاک دریدا و جورجیو آگامبن به آن افزایش یافته است. علاقه خود آگامبن در اوایل کارش با مقاله او در سال 1970، "درباره محدودیت های خشونت" شروع شد و مقاله بنجامین همچنان مرجعی اساسی در کار آگامبن است. نوشته شده توسط محققان شناخته شده بین المللی، به سوی نقد خشونت، اولین کتابی است که به بررسی مفاهیم سیاسی-فلسفی «نقد خشونت» بنیامین و پیامدهای همبستگی طنین بنیامین در نوشته های آگامبن می پردازد. موضوعات این مجموعه شامل خشونت اسطوره ای، تکنیک های حل تعارض بدون خشونت، ابهام، سرنوشت یا سرنوشت، تصمیم و ماهیت و رابطه عدالت و تفکر است. این جلد به بررسی استفاده آگامبن از برخی مضامین بنیامینی، مانند یهودیت و قانون، زندگی برهنه، فداکاری، و تجربه کانتی می پردازد که با ترجمه انگلیسی آگامبن «درباره محدودیت های خشونت» به اوج خود می رسد.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی اندیشه فلسفی والتر بنیامین جوان و تحول آن در آثار بعدی او می پردازد. نویسنده با شروع از نقد خود از فلسفه امانوئل کانت و هرمان کوهن، روابط بین نظریه‌های بنیامین - که همراه با دوستش گرشوم شولم توسعه یافته‌اند - در مورد دانش، زبان، اخلاق، سیاست، فلسفه تاریخ و زیبایی‌شناسی را دنبال می‌کند. به موضوع یهودیت مسیحیت و زبان به عنوان قلمرو رستگاری. او افقی را ترسیم می کند که در آن مفهوم تجربه به عنوان ساختار، نظام فلسفی و «وظیفه بی نهایت» (در برنامه فلسفه آینده، 1917/18) به مفهوم مبدأ به عنوان موناد (منشاء درام تراژیک آلمانی، 1925)، سرانجام در مفهوم تاریخی به عنوان موناد و تصویر دیالکتیکی ادغام شد (درباره مفهوم تاریخ، 1940). تالیاکوزو ادعا می کند که مفهوم تجربه به عنوان ساختار و نظام نمادین، که از تفسیر انتقادی او از کانت و نئوکانتیانیسم نشأت می گیرد، به مفهومی از اندیشه مبتنی بر زبان الهیاتی وحی تبدیل می شود.

ترجمه ماشینی : این کتاب مفهوم مالیخولیا را در نوشته‌های اولیه والتر بنیامین دنبال می‌کند. فربر به جای تمرکز بر موضوع آشکارا مالیخولیایی آثار بنیامین یا شرایط ناخوشایند سرنوشت خود، پیامدهای این مفهوم را برای فلسفه خود در نظر می گیرد. او که از بحث هایدگر درباره حالات و اهمیت آنها برای تفکر فلسفی مطلع است، معتقد است که حالت مالیخولیایی اصل یا ساختار متافیزیک و هستی شناسی اولیه بنیامین است. تحلیل بدیع او از استدلال‌های بنیامین درباره تئاتر و زبان، بحثی درباره کتاب ترائرسپیل است که در میان اولین کتاب‌هایی در انگلیسی است که خود نمایشنامه‌های باروک را بررسی می‌کند. فلسفه و مالیخولیا نیز با برقراری رابطه قوی بین بنیامین و سایر فیلسوفان از جمله لایب نیتس، کانت، هوسرل و هایدگر به تاریخ فلسفه کمک می کند.

ترجمه ماشینی : بررسی خلاقانه و انتقادی حیرت‌انگیز یکی از متفکران برجسته قرن بیستم، والتر بنیامین فقید، رمانی مستند است که زندگی و مرگ والتر بنیامین را با روزها، ساعت‌ها و دقیقه‌های یک ملک شورایی طبقه‌ی کارگر در کنار هم قرار می‌دهد. لندن در انگلستان پس از جنگ ریاضتی. این رمان بر روی یک مستاجر خاص متمرکز است که ادعا می کند والتر بنجامین است و فقط از کلمات نوشته شده توسط بنیامین استفاده می کند، ظاهراً غافل از اینکه بنجامین واقعی 20 سال قبل در حالی که از دست نازی ها فرار می کرد خودکشی کرد. این متن که در ابتدا در دهه شصت اتفاق می‌افتد، به سال‌های اولیه املاک و آخرین روزهای بنیامین بازمی‌گردد، در حالی که او در سراسر اروپا حرکت می‌کند و ناامیدانه‌تر به دنبال فرار از رایش سوم است. جان شاد از طریق این روایت تخیلی، نه تنها ظهور تفکر بنیامین از یک الهیات سیاسی یهودی را که مجبور به مقابله با ظهور نازیسم شده است، بلکه همچنین پیامدهای مارکسیسم اتوپیایی او را که در تبعید ساخته شده است، برای بافت بسیار متفاوت طبقه کارگر آواره بررسی می کند. جامعه در بریتانیا پس از جنگ