آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کهن‌الگو، یکی از اصطلاحات بنیادی روان‌شناسی یونگ است که شامل تصاویر کهن و افکار غریزی موجود در ناخودآگاه جمعی مشترک انسان‌ها است و به‌عنوان میراث مشترک بشری در ناخودآگاه فردی و گروهی تمامی انسان‌ها جای دارد. یکی از نمودگاه‌های اصلی ناخودآگاه بشری و به‌تبع آن، کهن‌الگوها، هنر و ادبیّات است؛ از این‌رو، امروزه نظریۀ کهن‌الگو در نقد روان‌شناسانۀ متون ادبی و صاحبان اثر، کاربرد فراوانی دارد. عارفان، به دلیل گام­برداشتن در راه سیر و سلوک و طی­کردن مراحل عرفانی و رسیدن به کمال، مستعد ارتباط با ناخودآگاه خویش هستند؛ از این‌رو، می‌توان با خوانشی متفاوت از خوانش‌های معمول در متون عرفانی، از نقد کهن‌الگویی، در بررسی و تحلیل شخصیّت آفرینندگان ادبی بهره­برد. در مقالۀ حاضر، کهن‌الگوهای سایه، نقاب، آنیما و خود و همچنین چگونگی تبلور هر یک از آن‌ها در شخصیّت نجم‌الدّین رازی، با توجّه به اثر عرفانی مرصادالعباد، به روش تحلیلی_ توصیفی و به‌شیوۀ کتابخانه‌ای مورد نقد و بررسی قرارگرفته­است. یافته‌ها، بیانگر این مطلب است که رازی با گذر از خودآگاهی به‌سوی ناخودآگاهی، با جنبه‌های منفی و مثبت روان خویش روبه‌رو می‌شود و با پشت سر گذاشتن ابعاد منفی روان، سایه‌های درون، برافکندن نقاب و دشواری‌های فراوانی که در مسیر خودشناسی و خودسازی داشته، سرانجام به تعادل و تکامل روانی و وحدت همۀ ابعاد وجود و فردانیّت دست­می‌یابد.

ترجمه ماشینی : هدف اصلی این پژوهش تعمیق اندیشه دینی سی جی یونگ به عنوان گسترش احتمالی دانش در حوزه علوم دینی است. در زیرشاخه روانشناسی دین، یونگ را می توان یکی از نمایندگان اصلی آن دانست و مهم ترین مشارکت نظری آن حوزه وسیعی از گفتگو با فلسفه، الهیات مسیحی، اساطیر و تاریخ ادیان را پوشش داد. با این حال، کار او نیاز به مطالعات بیشتری دارد تا بتوانیم بر طیفی از سوء تفاهم ها، در کنار اختلافات میان رشته ای، نظری و معرفتی غلبه کنیم. برای دستیابی به این هدف، در اینجا پیشنهاد می‌کنیم که لایه‌های متمایز معنای تجربه دینی - هدف این اثر - را بررسی کنیم تا منحصربه‌فرد بودن و مرکزیت این مفهوم را در نظریه و جهان‌بینی او بازتاب دهیم. فرضیه ما این است که در اندیشه یونگ پیشرفت نظری قابل توجهی از زمانی که یونگ مطالعه ادیان را عمیق تر می کند وجود دارد، که به ما امکان می دهد سطح جدیدی را در ارجاع به آنچه که به طور سنتی تجربه دینی نامیده می شود، به ویژه در سنت مسیحی، بشناسیم. یونگ به دنبال دور شدن از تقلیل گرایی الحادی فروید و همچنین از موضع متضاد «قدرت مطلق» و «علم مطلق» گفتمان الهیاتی است و می کوشد تا جایگاه محفوظی از «دانش» (gnosis / علم) درباره تجربه دینی ایجاد کند. . به عبارت دیگر، یونگ پیشنهاد می‌کند و می‌کوشد نشان دهد که می‌توان از تجربه خدا، به طور معتبر و کارآمد، بدون کرست متافیزیک و الهیات صحبت کرد. برای حمایت از تحقیقات خود، ما به کار متعارف یونگ، کار مفسران و مطالب نامه نگاری موجود متوسل شدیم.

یونگ روان‌کاوی را باستان‌شناسی در بستر گونه‌های انسانی می‌داند. از همین‌رو اصطلاح «کهن‌الگو» (آرکی‌تایپ) که زیربنای نظریۀ فرایند تفرّد است، حاصل اشتقاق دو واژۀ باستان‌شناسی (آرکیولوژی) و گونه‌شناسی (تایپولوژی) است. تفرّد، کهن‌الگوی رشد روانی است که غیرارادی، تدریجی، منظم و نیرومند است. این کهن‌الگو متشکل از زنجیرۀ کهن‌الگوهایی همچون سایه، نقاب، پیر خردمند، آنیما و خویشتن است. غایت فرایند تفرّد چیزی جز یکپارچه‌سازی آگاهانۀ تمام حلقه‌های این زنجیرۀ کهن‌الگویی نیست. در همین راستا، پژوهش پیشِ‌رو با روش تحلیلی ـ ‌توصیفی در پی بازشناسی زنجیرۀ کهن‌الگوهای تفرّد و چگونگی فرایند یکپارچه شدن آنها است. از آنجا که در خوانش یونگیِ کتاب‌های کودک ایرانی، نشانه‌های تصویری همواره مغفول واقع شده‌اند؛ کتاب تصویری «بوقی که خروسک گرفته بود» برای موضوع پژوهش اختیار شده است. کتاب مذکور اثر حامد حبیبی و به تصویرگری علی‌رضا گلدوزیان است. نتیجۀ پژوهش نشان می‌دهد: شناخت شکاف‌های میان خودآگاه و ناخودآگاه و پذیرش بخش تاریکِ وجود، لازمۀ شکل‌گیری هویت یکپارچۀ انسان است.

ترجمه ماشینی : مارتین اسلاویک این پایان نامه به موضوع معماری گوتیک مقدس یعنی ساخت کلیساهای قرون وسطایی اختصاص دارد که در آن معماری به دنبال زمینه عمیق تر فلسفی و الهیاتی دوره معنویت، کیهان شناسی و ادراک مطابقت های انسان و جهان است. تحقیقات در هندسه مقدس و معماری عدد طلایی که با عرفان فیثاغورثی اعداد مطابقت دارد، غواصی می کند. این اثر مبتنی بر یک پایه نظری گسترده است که شامل فلسفه، الهیات، روانشناسی است (به ویژه یونگ و توسط او بر روانشناسی کهن الگوی فعلی، روانشناسی بیشتر و حوزه روانشناختی تحت تأثیر ارجاع فلسفی مارتین هایدگر تأثیر گذاشته است). این کار چند رشته‌ای است، اگرچه مرکز آن همیشه کلیساهای جامع در متن دنیای قرون وسطی است. این اثر همچنین به وضعیت خاص کلیسای جامع در طیف گسترده ای از معماری مقدس اشاره می کند و بر این اساس پیوند معنوی دنیای قرون وسطی و باستان را آشکار می کند. مطالب: کلیسای جامع در متن جامعه قرون وسطی شکل گیری کلیساها. مقدسین کلیسای جامع سنت ویتوس در بافت کلیسای جامع سنت ویتوس انسان قرون وسطایی در متن دنیای خود و تفکر زیارت و زیارت در کلام قرون وسطی

کتاب حاضر یکی از آثار ((یونگ)) است که در سال 1952انتشار یافته است .در این کتاب ابتدا، موضوع‌های مجرد دینی با موازین روان‌شناسی و روان‌کاوی بررسی و ارزیابی می‌شود; سپس مولف، داستان ایوب پیامبر و بلایایی که طبق روایات تورات برای آزمایش وی از جانب یهود بدو رسیده از نظر روحی تجزیه و تحلیل می‌کند. این مطالب در بیست فصل فراهم آمده است.

تجربۀ عرفانی از دین، یعنی مواجهه با امر مقدّس و درک حضور وجود او، که به‌ صورت فردی و یا جمعی، در درون افراد بروز و ظهور می‌یابد، در روانشناسی، این تجربۀ عرفانی ، نوعی گرایش درونی و فطری به‌شمارمی‌رود. یونگ بر این نکته تأکیدمی‌ورزد که تجربۀ عرفانی از دین، نوعی تجربۀ مینوی و مقدّسی است که در ضمیر خودآگاه و عمدتاً ناخودآگاه جمعیِ بشر، نهادینه­شده­است. کارل گوستاو یونگ (1961- 1875 م) روانشناسی سوئیسی و پایه‌گذار روانشناسی تحلیلی، با طرح نظریۀ کهن‌الگوهای ناخودآگاه جمعی، سعی کرد پنجره ای نوین به‌سوی عرفان بگشاید؛ زیرا، بر تجربیّات طبیعی و خودانگیخته تمرکز دارد، به‌ویژه در رؤیاها و تخیّلاتی که به‌نظرمی‌رسد با عرفان اسلامی، تقویت می‌شوند. مولانا نیز، ایمان و تجربۀ عرفانی از دین را، از جنس عشق می‌داند که به‌طور فطری و غریزی، در سرشت انسان به‌ودیعت نهاده­شده­است و کشش و جذب روحی به‌سوی مبدأ و اصل که در عرفان اسلامی، مطرح می شود، ناشی از همین تفکّر است؛ او عشق را، محرّک روح انسانی در سبب جذب روح به ‌نوای الهی و عرفانی، در مسیر رسیدن به ‌تجارب عالی ایمانی می‌بیند. این مقاله، برپایۀ مطالعۀ موردی آرای کارل گوستاو یونگ دربارۀ تجربۀ عرفانی از دین و اندیشه‌های مولانا در دفتر ششم مثنوی به ‌این پرسش پرداخته­است که دو رویکرد متفاوت روانشناختی و عرفان نسبت به‌دین، در چه وجوهی از یکدیگر متمایزمی‌شوند و در چه وجوهی به‌یکدیگر نزدیک هستند. برای پاسخ به‌این پرسش، مقاله با اشاره به‌روانشناسی عرفانیِ دین از دیدگاه یونگ و مولانا، نتیجه گرفته­است که فطری­بودن دین و عرفان، یکی از نکات مشترک اندیشۀ مولانا و روان‌شناسی یونگ، در تجربۀ امر مقدّس است.

اصل تضاد یونگ، از مهم‌ترین عوامل رشد و شکوفایی شخصیّت در بخش ناخودآگاه جمعی است که علاوه بر تحوّل در ساختار شخصیّت، برانگیزانندة اصلی کل رفتار و تولیدکنندة کل انرژی روان است. براساس این اصل روان‌شناختی، آدمی که در برابر گرایش‌های مختلف، دچار کشمکش و فشار روانی می‌شود، سعی می‌نماید برای از بین‌بردن آن فشار روانی، با ارادة خود، فعالیت نماید و به سوی ترقّی و کمال پیش رود. با بررسی آثار ادبی می‌توان مقایسه‌ای علمی میان اصل تضاد یونگ؛ یعنی شدّت کارکرد انرژی روان در شخصیّت با برخی نظریه‌های فیزیکی از جمله اصل بقای انرژی برقرار نمود که دارای ساختار بنیادی ثابتی است. پژوهش حاضر با روش تحلیلی ـ تطبیقی و با هدف نشان‌دادن کارکرد انرژی روانی در شخصیّت‌های اسطوره‌‌ای، سعی دارد میزان تأثیرپذیری و شدّت عملکرد پدیدآورندگانی همچون احمد شاملو و إمل دنقل را در این باب بررسی کند. نتیجة پژوهش آن است که این دو شاعر نوپرداز، با بهره‌گیری از تکنیک نقاب (پرسونا) و نشان‌دادن ماهیّت مفهومی و انرژی تولیدشده در شخصیّت‌های اسطوره‌ای کهن، شدّت عملکرد روانی خود را به ‌عنوان پدیدآور در برابر ناملایمات و ناکامی‌های جهان پیرامونشان، با خلق اسطوره‌های نو و دریافت انرژی قدرتمند اسطوره‌ای، در لایه‌های معنادار سروده‌های خود، به ‌خوبی نشان داده‌اند.