آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این اثر مفهومی از هستی را ارائه می‌کند که در برخی از آثار نماینده فوئرباخ و مارکس درک می‌شود. شروع با خطوط کلی مسیر زندگی فوکرباخ در رویارویی مستقیم با لگل، گذر از انتقادات اساسی از دین و الهیات و رسیدن به اصول بازیابی فلسفه، نشانه های فوئرباخ، به طور قاطع، انسان شناختی نویسنده نویسنده. از سوی دیگر، با شروع با تحلیل متون مارکس، می توان به نقش واقعی نوشته های فوئرباخ در روند شکل گیری اندیشه مارکس پی برد. بنابراین، ادغام انتقاد از فلسفه نظری، همراه با تقاضا برای حساسیت وجود، به بالاست مثبت نشانه های فوئرباخ اشاره می کند. بنابراین، مارکس با درک هستی به عنوان یک فعالیت معقول و نه تنها به عنوان یک عینیت معقول، بر الیورباخ غلبه می کند.

ترجمه ماشینی : در سال‌های اخیر، ادبیات فزاینده‌ای در مورد برداشت گرامشی از فلسفه پراکسیس، و به‌ویژه محوریت مارکس در درون آن وجود داشته است. با این حال، این با مطالعات جدی در مورد نحوه ارتباط رویکرد خود مارکس به فلسفه با بازسازی فلسفی گرامشی از اولی همراه نبوده است. این مطالعه هم تفسیر مجدد فلسفی گرامشی از مارکس و هم درک خود مارکس از فلسفه را بررسی می کند. من استدلال می کنم که علیرغم وجود شباهت هایی بین آنها، این دو متفکر در نهایت مفاهیم متفاوتی از فلسفه دارند. من نتیجه می‌گیرم که گرامشی هم در روش تحلیل انتقادی فلسفه و هم در شیوه‌ای که در آن دانش را به عنوان سیاست درک می‌کرد، فراتر از مارکس رفت.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه چندین پایان نامه را در رابطه با مؤلفه های کلیدی فلسفه مارکس نشان می دهد که تفاسیر متعارف یا نادرست بیان می کنند یا نادیده می گیرند. تز اصلی مربوط به ایده او از سوبژکتیویته انقلابی است که آشکارا ناسازگار و فاقد نظریه است. حوزه‌های اصلی کار مارکس که برای روشن کردن این ایده بررسی می‌شوند عبارتند از هستی‌شناسی و روش او، انسان‌شناسی فلسفی، ایده جامعه کمونیستی، و نظریه تاریخ. بینش نسبت به این جنبه‌ها و دیگر جنبه‌های کار او را می‌توان از طریق تحلیل یک سنت از فلسفه اجتماعی که منشأ آن در تفکر یونان باستان است، به دست آورد. قوی ترین الهام مارکس از این دوره از فلسفه ارسطو نشأت گرفت که کارش عمیقاً بر درک او از رشد انسانی و ایده او از فعالیت و روابط آزاد تأثیر گذاشت. یکی از اجزای اصلی این سنت، این ایده هستی شناختی است که عقل بر جهان حکومت می کند. مارکس شکلی را که در فلسفه هگل به خود گرفت، زیر و رو کرد. مارکس با الهام از ایده هگل مبنی بر اینکه عقل از طریق فرآیند بیگانگی در تاریخ بشر کار می کند، مدعی شد که شیوه تولید سرمایه داری در توسعه نیروهای مولده و توسعه یکپارچه طبقه کارگر انقلابی مؤثر است. به عقیده مارکس، ایجاد ذهنیت انقلابی از طریق بیگانگی و پراتیک انقلابی صورت می گیرد. از نظر او، چنین فعالیت زندگی خود-تحول شونده توسعه‌یافته برای توسعه ظرفیت‌های مورد نیاز برای سرنگونی انقلابی سرمایه‌داری و سازمان‌دهی مجدد زندگی اجتماعی ضروری است. و با این حال او همچنین ادعا کرد که فعالیت زندگی کارگران در جامعه سرمایه داری تمایل دارد که آنها را از نظر جسمی و روحی تخریب کند. بازنمایی دقیق این مشکل در قلب ایده مارکس از سوبژکتیویته انقلابی و بنابراین خود این ایده مستلزم تأکید بر حساسیت او به بعد ذهنی-ذهنی زندگی انسان (روانشناسی اولیه و نظریه ذهن او) و توسعه ظرفیت های اخلاقی فردی است. به خصوص. این پایان نامه با بیان مجدد عناصر تفکر مارکس در مورد بیگانگی و سوبژکتیویته انسانی با پدیدارشناسی هوسرلی و روانکاوی فرویدی (شامل برخی از تجدید نظرهای ملانی کلاین در آن) به پایان می رسد تا نقطه شروع پرباری برای تعالی فلسفه اجتماعی مارکس ایجاد شود.

ترجمه ماشینی : میراث اسپینوزا با ادغام او در قانون منفرد، غربی و فلسفی که با محکومیت الهی-سیاسی شکل گرفته و اجرا شده است، مسدود شده است، و میراث او بیشتر توسط مجادلاتی که پوشش سکولار منشأ مذهبی آنها را محافظت می کند، مسدود شده است. این کتاب با قرار دادن اندیشه اسپینوزا در سنت ماتریالیستی ارسطویی، نور جدیدی را بر کسانی که وارث اندیشه اسپینوزا و پیامدهای آن از نظر مادی و تاریخی و نه متافیزیکی هستند می افکند. ایدیت دابس واینشتاین با تمرکز بر مارکس، بنیامین و آدورنو، شیوه‌ای را بررسی می‌کند که نقد رادیکال اسپینوزا از دین، نقد ماتریالیستی از فلسفه تاریخ را شکل می‌دهد. دابز-وااینستاین استدلال می‌کند که دو مفهوم کاملاً متضاد از زمان و تاریخ برای این متفکران در خطر است، یکی آینده‌محور الهیات‌گرا، و دیگری سیاسی معطوف به گذشته به‌خاطر حال یا به‌طور دقیق‌تر، به‌خاطر حال. به خاطر مقاومت فعالانه در برابر بربریت مداوم در قلب فرهنگ.

ترجمه ماشینی : فیلسوف بزرگ مارکسیست فرانسوی سهم سه منتقد اصلی مدرنیته را می سنجد با ترجمه نوشته های فلسفی لوفور، جایگاه او در دنیای انگلیسی زبان همچنان رو به افزایش است. اگرچه مسلماً در سنت مارکسیستی، او پیوسته مارکس را «نقطه شروع اجتناب‌ناپذیر، ضروری، اما ناکافی» می‌دانست. جای تعجب نیست که لوفور همیشه بر اهمیت هگل برای درک مارکس پافشاری می کرد. اما متافلسفه مهیج همچنین اهمیتی را که او برای نیچه قائل بود، در «قلمرو سایه‌ها» که فلسفه می‌خواهد از طریق آن به جهان فکر کند، نشان می‌دهد. لوفور در اینجا پیشنهاد می کند که جهان مدرن در عین حال از نظر دولت هگلی است. مارکسیست از نظر اجتماعی و اجتماعی; و نیچه از نظر تمدن و ارزش های آن. در اوایل سال 1939، لوفور پیشگام خوانشی فرانسوی از نیچه بود که تصاحب فیلسوف توسط فاشیسم را رد می کرد و پیامدهای غم انگیز اعلامیه نیچه مبنی بر «خدا مرده» را بسیار قبل از اینکه این رویکرد توسط نویسندگان بعدی مانند فوکو، دریدا و دلئو دنبال شود را نشان داد. . چهل سال بعد، لوفور در آخرین نوشته‌های فلسفی‌اش، مشارکت‌های سه متفکر بزرگ را در کنار هم قرار می‌دهد، در متنی که مضامین آن امروزه به طرز شگفت‌آوری مرتبط هستند.

مارکس در دست­نوشته­های اقتصادی-فلسفی 1844 صراحتاً دستاورد بزرگ هگل در پدیدارشناسی روح را کشف ذات کار اعلام می­کند. اما در همان جا بیان می­کند که فهم هگل از کار یک­سویه و انتزاعی است و وی فقط جنبۀ مثبت کار را دریافته است. مدعای ما در این مقاله آن است که مارکس در آثار اولیۀ خود بنیانی فلسفی مبتنی بر مفهوم کار (پراکسیس) در افق فکر هگل برمی­نهد و به میانجیِ آن حلّ و رفعِ دیالکتیکیِ (Aufhebung) فلسفۀ نظرورزانۀ هگل را رقم می­زند. در این راستا، ابتدا فهمِ بنیادین و متافیزیکیِ هگل از مفهوم کار را با عطفِ نظر به بخش «خدایگانی وبندگی» پدیدارشناسی صورت­بندی می­کنیم. یعنی نشان خواهیم داد که چگونه کار در هگل مبنایی برای پیوند سوژه و ابژه است. سپس درصدد خواهیم بود تا نشان دهیم مارکس چگونه با اقتضائات منطقِ دیالکتیکیِ هگل، یک­سویه­گی اندیشۀ هگل را نقد کرده و پراکسیس را به­مثابۀ تنیدگیِ سوژه و ابژه تألیف می­کند.

این اثر با مفروض قرار دادن وجود صداهای متکثر در متون مارکس در پی آن بوده است تا نشان دهد چه ردّپاهایی از پساساختارگرایی و پسامدرنیسم را در متون مارکس می‌توان یافت و همچنین اندیشه‌ی مارکس در متون گریزپای آلتوسر و برخی از برجسته‌ترین پساساختارگرایان، یعنی لیوتار، دریدا، فوکو و دلوز به صورت سلبی یا ایجابی، واجد چه تصویر و جایگاهی است. مولف بر آن است تا آشکار سازد در بطن مواجهات پرخطر و پرتنش پساساختارگرایان با مارکس چه امکان‌های متکثر و خلاقانه‌ای می‌تواند وجود داشته باشد، مواجهاتی همزمان ویران‌گر و سازنده که امکانات درونی آثار مارکس را در کانون توجه خود قرار می‌دهد و تقلیل تمام عیار اندیشه‌ها به جبهه‌های مارکسیست یا ضدمارکسیست را به سخره می‌گیرد.

این اثر با مفروض قرار دادن وجود صداهای متکثر در متون مارکس در پی آن بوده است تا نشان دهد چه ردّپاهایی از پساساختارگرایی و پسامدرنیسم را در متون مارکس می‌توان یافت و همچنین اندیشه‌ی مارکس در متون گریزپای آلتوسر و برخی از برجسته‌ترین پساساختارگرایان، یعنی لیوتار، دریدا، فوکو و دلوز به صورت سلبی یا ایجابی، واجد چه تصویر و جایگاهی است. مولف بر آن است تا آشکار سازد در بطن مواجهات پرخطر و پرتنش پساساختارگرایان با مارکس چه امکان‌های متکثر و خلاقانه‌ای می‌تواند وجود داشته باشد، مواجهاتی همزمان ویران‌گر و سازنده که امکانات درونی آثار مارکس را در کانون توجه خود قرار می‌دهد و تقلیل تمام عیار اندیشه‌ها به جبهه‌های مارکسیست یا ضدمارکسیست را به سخره می‌گیرد.