آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اتین ژیلسون با شفافیت همیشگی خود به این ایده می پردازد که "هنر ساختن زیبایی به خاطر زیبایی است." گیلسون با تمایز گذاشتن بین زیبایی‌شناسی، که هنر را به‌عنوان شکلی از دانش ترویج می‌کند، و فلسفه، که بر حضور استعداد یا نبوغ خود هنرمند تمرکز می‌کند، معتقد است که هنر به طور کامل به مقوله‌ای متفاوت، یعنی مقوله «ساختن» تعلق دارد. مدیتیشن محرک فکری گیلسون در مورد رابطه زیبایی و هنر برای فیلسوفان و هنرمندان به طور یکسان ضروری است.

ترجمه ماشینی: فلسفه مسیحی اتین گیلسون که توسط آرماند مورر ترجمه شده است، کتاب کوچک او مقدمه اتین ژیلسون را به زبان انگلیسی آورده است. تقریباً در میان نوشته‌های حجیم‌تر او گم شده است، اما به دلیل بیان دیدگاه‌های پخته‌تر او در مورد فلسفه مسیحی قابل توجه است. در سال‌های بعد، گیلسون که ابتدا به‌عنوان روشی برای فلسفه‌ورزی تحت تأثیر ایمان مسیحی تدوین شد، این مفهوم را با پیوند نزدیک با الهیات، گسترش داد و عمیق‌تر کرد. این تحول در مفهوم فلسفه مسیحی پیامد کشف ماهیت واقعی الهیات قرون وسطایی او بود، به ویژه در آثار توماس آکویناس - کشفی که او در زندگی نامه خود به نام فیلسوف و الهیات مستند می کند. گیلسون در ده فصل کوتاه، مفهوم فلسفه مسیحی را با مضامین محوری در متافیزیک توماس آکویناس، از جمله مفاهیم هستی و ذات، ترکیب واقعی آنها در موجودات متناهی، علت، جوهر، مشارکت، عقاید الهی و خدا به عنوان ناب نشان می دهد. بودن. نشان داده شده است که این و سایر آموزه های متافیزیکی در درون ایمان و الهیات و تحت هدایت و راهنمایی آنها ظهور می کنند. گیلسون در سرتاسر بر جنبه عمیق معنوی این متافیزیک تأکید می کند. او اصرار دارد که جذابیت آن فقط برای ذهن نیست، بلکه برای تقوا و عشق مسیحی است.

در فصل نخست نویسنده از منظر وجود بالفعل به فیلسوفان یونان از جمله پارمنیدس، افلاطون و افلوطین و برخی شارحان قرون وسطایی مذهب افلاطن هم‌چون ماریوس ویکتورینوس، جان اسکاف و اسناد اکهارت می‌پردازد و نقاط ضعف این اندیشه‌ها را مورد بحث قرار می‌دهد. وی در فصل دوم فلسفه‌ی ارسطو را به طور مستقل به مثابه‌ی دیدگاهی که هرچند در تقابل با افلاطون مطرح شد، ولی عاقبت به همان مسیر قبلی وارد شد و به نتایجی مشابه رسید، مورد بحث قرار می‌دهد و سپس به ابن سینا و ابن رشد می‌پردازد و نقد ابن رشد را بر نظریه‌ی عروض وجود بر ماهیت ابن سینا به تفصیل توضیح می‌دهد و تاثیر ابن رشد بر بعضی متفکران قرون وسطی و پدید آمدن مکتب ابن رشدیان لاتین شرح می‌دهد و آرای سیژر برابانتی را در این زمینه مورد بحث قرار می‌دهد. فصل سوم به بیان آرای ابن سینا با تفصیل بیش‌تری اختصاص دارد. ژیلسون نظریه‌ی ماهیت در اندیشه‌ی ابن سینا را به نحوی که در فلسفه‌ی قرون وسطی منعکس شده است طرح می‌کند و تاثیر و نتایج مترتب بر آن را در مواضع فلسفی الهی‌دانان متاخر قرون وسطی هم‌چون دونس اسکاتس و فرانسیسکو سوارز مورد بررسی قرار می‌دهد. فصل چهارم به شرح تفصیلی تفکر جدید از دکارت به بعد در نسبت با وجود بالفعل اختصاص دارد و نویسنده نشان می‌دهد که چگونه از دکارت به بعد و به خصوص در فلسفه‌ی کانت و بعد از وی هگل وجود به محاق رفته است و حقیقت هستی به ماهیات تحویل شده است و مفهوم‌انگاری فلسفه جدید به ایدئالیسم مطلق منتهی شده است که در آن‌جایی برای وجود بالفعل باقی نمانده است، اما در قبال مفهوم‌انگاری دوره‌ی جدید فلسفه‌ی قیام ظهوری (اگزانسیالیسم) عکس‌العملی افراطی بوده است که فلسفه‌ را از شناخت مفهوم تهی کرده است و به عبارت دیگر برای توجه مجدد فلسفه به وجود در واقع فلسفه را از تعهد اصلی خودش دور کرده است. در فصل پنجم نویسنده مجددا به قرن سیزدهم بازمی‌گردد تا موقعیت خاص فلسفه‌ی توماس را در نسبت با کل تاریخ فلسفه روشن سازد و در همین فصل نظریه‌ی اصالت وجود را که به نظر نویسنده تنها از رهگذر اندیشه‌ی توماس به نحو شایسته‌ای تدوین شده است، مورد بحث قرار می‌دهد و می‌کوشد تا به انتقاداتی که معاصران و یا برخی اخلاف توماس آکویینی به بیانات او وارد ساخته‌اند پاسخ دهد. سرانجام فصل ششم تکمله‌ای است بر مباحث گذشته که نویسنده به بررسی موقعیت وجود در منطق و دستور زبان می‌پردازد و این که وجود رابط یا معنای "است" چه نقشی را در حوزه‌ی زبان ایفا می‌کند و اگر چه اصالت ماهیت و اگزیستانسیالیسم هر دو مواضعی انتزاعی‌اند، اما دو فعل وجود داشتن است. حتی شناخت انتزاعی نیز رو گرفت صرف عقل از یک ماهیت نیست، بلکه ضرورت عقلانی ماهیتی بالفعل در یک هستی عقلانی است.

ترجمه ماشینی: اتین ژیلسون یکی از تأثیرگذارترین روشنفکران و فیلسوفان قرن بیستم بود. برخی او را به دلیل گسترش طیف تفکر فلسفی که قبلاً توسط تحلیلگران و پوزیتیویست های قرن نوزدهم محدود شده بود، نسبت داده اند. گیلسون شش دهه را به مطالعه شخصیت های فلسفی عمده قرون وسطی اختصاص داد. تفاسیر او از آنها عادلانه جدید و روشنگر تلقی می شود و تأثیر زیادی بر پژوهش در فلسفه و ارائه آن در کلاس درس داشته است. «انجمن گیلسون» سال‌ها فعال بوده است و مؤسسه کاتولیک در پاریس کرسی گیلسون در متافیزیک ایجاد کرده است. یک ناشر فرانسوی از انتشار چند جلدی آثار کامل خود خبر داد. این هفت سخنرانی که قبلاً منتشر نشده بود - که گیلسون آنها را "جستجوها" نامید - اندیشه پخته او را در مورد سه پرسش کلیدی فلسفی نشان می دهد: ماهیت فلسفه، "گونه ها" و "ماده". اینها موضوعاتی است که هم برای فیلسوفان و هم برای دانشمندان مورد توجه همیشگی و مرتبط است. گیلسون آنها را در اینجا با وضوح، حس و شوخ طبعی خاص خود ارائه می کند

یکى از عوامل مؤثر در تمدن و فرهنگ، وجود اندیشه و تفکر است . فیلسوفان در تمدن و فرهنگ سازى نقش بسیار مهمى را ایفا مى‏کنند . از این رو اکثر فلاسفه غرب و تعدادى از متفکران شرق، تمام علم، اندیشه، پیشرفت و تعالى آن را ارمغان دنیاى غرب مى‏دانند، و به دنبال آن برترین تمدن و فرهنگ را به آنها نسبت مى‏دهند، و فعالیت علمى و فلسفى دانشمندان اسلامى را نادیده مى‏انگارند . یکى از فیلسوفان غربى که در تدین و انصاف او شکى نیست، اتین ژیلسون فیلسوف معاصر و مشهور فرانسوى است . ژیلسون در بعضى از کتابهایش معتقد است، فلسفه مسیحى و یهودى وجود دارد ولى در تحقق فلسفه اسلامى تردید نموده و یا آن را انکار مى‏کند . ژیلسون در کتاب «تاریخ فلسفه مسیحى در قرون وسطا» فلسفه مسلمانان را با عنوان فلسفه عربى (Arabian philosophy) و فلسفه مسیحى را با عنوان (christian philosophy) ذکر کرده است . و همچنین پایان فلسفه اسلامى را تا «ابن رشد» مى‏داند . ژیلسون در کتاب یاد شده، در باره فلاسفه اسلامى به صورت خیلى مختصر مطالبى را بیان کرده است . از این رو، در این پژوهش به بررسى و نقد سه موضوع اساسى پرداخته‏ایم: الف) آیا فلسفه مسیحى یا اسلامى داریم؟ ب) آیا فلسفه با عنوان عربى صحیح‏تر است‏یا با عنوان اسلامى؟ ج) چرا ژیلسون (مانند اکثر فلاسفه غرب) پایان فلسفه اسلامى را تا «ابن رشد» مى‏داند؟