آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: جورج برکلی (1753-1685) به دلیل نظریه «غیر مادی‌گرایی» و تلقی شوپنهاور از او به عنوان «پدر ایده‌آلیسم» یکی از مهم‌ترین متفکران دوره مدرن اولیه است. کتاب «همنشین بلومزبری به برکلی» یک جلد جامع است. راهنمای زندگی، اندیشه و کار او. در بیست و شش مقاله اصلی، تیمی از محققان برجسته بین‌المللی فلسفه مدرن، تمام نوشته‌های برکلی، از آثار اصلی او مانند اصول دانش انسانی گرفته تا آثار فرعی، دست‌نوشته‌های منتشر نشده و مکاتبات را پوشش می‌دهند و منبع کامل و قابل دسترس را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند. اطلاعات به کل مجموعه نوشته های برکلی. این کتاب توسط فرهنگ لغت قابل توجهی از اصطلاحات اصلی و مقالات گسترده در مورد موضوعات کلیدی در اندیشه برکلی پشتیبانی می شود. علاوه بر این، این کتاب شامل بخش هایی است که زندگی و زمان برکلی و همچنین تأثیر فکری و میراث او را پوشش می دهد. Bloomsbury Companion to Berkeley منبعی ضروری برای هر کسی است که روی تاریخ فلسفه مدرن اولیه در هر سطحی کار می کند و کتاب درسی قطعی زندگی و کار برکلی است.

«سه گفت و شنود بین هیلاس و فیلونوس» کتابی نوشته‌ی جرج برکلی، فیلسوف و اسقف ایرلندی قرن‌های هفدهم و هجدهم است. این اثر به‌صورت دیالوگ بین دو شخصیت هیلاس و فیلونوس نوشته شده است و به عنوان متنی کلاسیک در سنت ایدیالیسم شناخته می‌شود. ایده‌‌ی اصلی برکلی در این کتاب این است که هیچ چیز خارج از ذهن وجود ندارد و تمامی ابژه‌های تجربه چیزی جز تصوراتی نیستند که خدا در ذهن ما قرار داده است. در این کتاب برکلی، هیلاس را نماینده‌ی دیدگاه ماتریالیستی معرفی می‌کند و از طرف دیگر حرف‌های خودش را از زبان فیلونوس، به عنوان مدافع دیدگاه غیرماتریالیستی (آنچه که بعدا کانت به همانطور که از اسم کتاب پیداست، این اثر شامل سه گفتگو بین هیلاس و فیلونوس است. در گفتگوی اول فیلونوس نظریات ماتریالیستی هیلاس مبتنی بر وجود ماده را به چالش می‌کشد و نتیجه می‌گیرد که ماده‌باوری یک فرضیه‌ی بی‌فایده و غیرقابل درک است و تنها دیدگاه معقول این است که بپذیریم چیزی جز تصورات و اذهان وجود ندارد. در گفتگوی دوم هیلاس به طرح اشکالات و انتقاداتی نسبت به نظریه‌ی غیرماتریالیستی برکلی می‌پردازد، مانند مسئله‌ی واقعیت و اعتبار شناخت و سپس فلونوس به این ایرادات پاسخ می‌دهد. در گفتگوی آخر هیلاس اعتراف می‌کند که در مقابل استدلال‌های فیلونوس قانع شده است، با این حال تردیدهایی دارد، مانند تفاوت بین تصور واقعی و خیالی و رابطه‌ی بین تصورات و کلمات، که فیلونوس به آن‌ها نیز می‌پردازد. به طور کلی این اثر یکی از مهم‌ترین آثار فلسفی تاریخ محسوب می‌شود و این اسقف مسیحی مسائلی را مطرح می‌کند که هنوز هم مورد بحث و مخالفت است. به هر ترتیب خواندن این اثر به تمام علاقه‌مندان تاریخ اندیشه پیشنهاد می‌شود.

«سه گفت و شنود بین هیلاس و فیلونوس» کتابی نوشته‌ی جرج برکلی، فیلسوف و اسقف ایرلندی قرن‌های هفدهم و هجدهم است. این اثر به‌صورت دیالوگ بین دو شخصیت هیلاس و فیلونوس نوشته شده است و به عنوان متنی کلاسیک در سنت ایدیالیسم شناخته می‌شود. ایده‌‌ی اصلی برکلی در این کتاب این است که هیچ چیز خارج از ذهن وجود ندارد و تمامی ابژه‌های تجربه چیزی جز تصوراتی نیستند که خدا در ذهن ما قرار داده است. در این کتاب برکلی، هیلاس را نماینده‌ی دیدگاه ماتریالیستی معرفی می‌کند و از طرف دیگر حرف‌های خودش را از زبان فیلونوس، به عنوان مدافع دیدگاه غیرماتریالیستی (آنچه که بعدا کانت به همانطور که از اسم کتاب پیداست، این اثر شامل سه گفتگو بین هیلاس و فیلونوس است. در گفتگوی اول فیلونوس نظریات ماتریالیستی هیلاس مبتنی بر وجود ماده را به چالش می‌کشد و نتیجه می‌گیرد که ماده‌باوری یک فرضیه‌ی بی‌فایده و غیرقابل درک است و تنها دیدگاه معقول این است که بپذیریم چیزی جز تصورات و اذهان وجود ندارد. در گفتگوی دوم هیلاس به طرح اشکالات و انتقاداتی نسبت به نظریه‌ی غیرماتریالیستی برکلی می‌پردازد، مانند مسئله‌ی واقعیت و اعتبار شناخت و سپس فلونوس به این ایرادات پاسخ می‌دهد. در گفتگوی آخر هیلاس اعتراف می‌کند که در مقابل استدلال‌های فیلونوس قانع شده است، با این حال تردیدهایی دارد، مانند تفاوت بین تصور واقعی و خیالی و رابطه‌ی بین تصورات و کلمات، که فیلونوس به آن‌ها نیز می‌پردازد. به طور کلی این اثر یکی از مهم‌ترین آثار فلسفی تاریخ محسوب می‌شود و این اسقف مسیحی مسائلی را مطرح می‌کند که هنوز هم مورد بحث و مخالفت است. به هر ترتیب خواندن این اثر به تمام علاقه‌مندان تاریخ اندیشه پیشنهاد می‌شود.

جرج بارکلی، فیلسوف تجربه­گرای قرن هجدهم از یک­سو اشیاء محسوس را چیزی جز ادراک یا تصور نمی­داند (ایده­آلیسم ذهنی) و از سوی دیگر با انکار وجود جسم، تنها به نفس باور دارد (ایده­آلیسم عینی). جاناتان دنسی در کتاب گزارشی تحلیلی از فلسفه اصالت تصوری برکلی کوشیده است یک تصویر کلی از فلسفه بارکلی ارائه کند که هم با استفاده از مشی کلی فیلسوفان تحلیلی دربرگیرنده تحلیلی روشن از عناصر اصلی اندیشه آن فیلسوف باشد و هم با یک نگاه انتقادی نقاط برجسته و ضعیف این فلسفه را نمایان کند. نوآوری مهم این اثر معرفی نظر بارکلی در باب تبیین علمی، چونان تبیینی تفسیری و در عین حال غایت شناختی است. نویسنده می­گوید که این نوآوری حاصل بازسازی اندیشه بارکلی و نه صرف مطالعه آثار اوست. در این مقاله هدف بررسی نقاط قوت و ضعف تحلیل­های نویسنده در مقام بررسی فلسفه بارکلی و بیان پاره­ای کاستی­ها در برخی از انتقادات نویسنده بر اندیشه بارکلی است. همچنین ترجمه کتاب نیز نقد و ارزیابی خواهد شد.

جرج بارکلی، فیلسوف تجربه­گرای قرن هجدهم از یک­سو اشیاء محسوس را چیزی جز ادراک یا تصور نمی­داند (ایده­آلیسم ذهنی) و از سوی دیگر با انکار وجود جسم، تنها به نفس باور دارد (ایده­آلیسم عینی). جاناتان دنسی در کتاب گزارشی تحلیلی از فلسفه اصالت تصوری برکلی کوشیده است یک تصویر کلی از فلسفه بارکلی ارائه کند که هم با استفاده از مشی کلی فیلسوفان تحلیلی دربرگیرنده تحلیلی روشن از عناصر اصلی اندیشه آن فیلسوف باشد و هم با یک نگاه انتقادی نقاط برجسته و ضعیف این فلسفه را نمایان کند. نوآوری مهم این اثر معرفی نظر بارکلی در باب تبیین علمی، چونان تبیینی تفسیری و در عین حال غایت شناختی است. نویسنده می­گوید که این نوآوری حاصل بازسازی اندیشه بارکلی و نه صرف مطالعه آثار اوست. در این مقاله هدف بررسی نقاط قوت و ضعف تحلیل­های نویسنده در مقام بررسی فلسفه بارکلی و بیان پاره­ای کاستی­ها در برخی از انتقادات نویسنده بر اندیشه بارکلی است. همچنین ترجمه کتاب نیز نقد و ارزیابی خواهد شد.

ترجمه ماشینی : موضوع این پایان نامه دکترین جوهر برکلی است. دکترینی که مورد مطالعه قرار می گیرد عمدتاً از آثار او استخراج شده است که در آنها به وضوح بیان شده است: رساله ای در مورد اصول دانش بشری و سه گفتگو بین هیلاس و فیلونوس. اظهارات خود برکلی مورد بررسی قرار می گیرد و به منابع اندیشه او توجه می شود، همانطور که در نوشته ها یا رنه دسکرات، نیکلاس مالبرانش و جان لاک آمده است. خود برکلی بیش از آنکه به بحث در مورد ماهیت آنها بپردازد، به اثبات امکان شناخت مواد می پردازد. در نتیجه، استدلال های او در این مورد به طور مفصل مورد بررسی قرار می گیرد. او می‌گوید که واقعیت مستقیماً شناخته می‌شود، نه «از طریق» چیزی. و منظور از واقعیت، تصورات یا حسی است که خود کل عالم محسوس، روح (یا خود) متناهی و خدا را تشکیل می دهند. ایده هایی که ما درک می کنیم. نه خدا و روح: از اینها «مفهوم» داریم، یعنی علم. ما می دانیم که آنها باید وجود داشته باشند و ماهیت آنها باید چگونه باشد، حتی اگر در آن زمان احساس نمی کنیم، زیرا ایده هایی که ما حس می کنیم، نیاز به علت و چیزی دارند که آنها را درک می کند. اینها فقط می توانند موجودات روحانی آگاه و خودآگاه باشند: یکی را که ما خدا می نامیم و دیگری را روح. اما ذهن معنوی فقط می تواند اشیاء معنوی را بشناسد. بنابراین نمی‌تواند «مفهومی» از چیزی خارج از مادیات داشته باشد.