آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: آلموند نظریه دین اوتو را در چارچوب زندگی خود (1869-1937) قرار می دهد و به تأثیرات مهم بر اندیشه اتو نگاه می کند، از جمله متفکرانی که متفاوت از کانت و پیروان پیروان آلمانی هستند. عناصر نظریات اتو ارتباط نزدیکی با محیط اجتماعی و فکری آلمان قبل و بعد از جنگ جهانی اول دارند. آلموند برداشت اتو از مقدسات، عناصر عقلانی و غیرعقلانی دین را بررسی می کند و دیدگاه های او را با دیدگاه های خود مقایسه می کند. contemporaries.A UNC Press Enduring Edition -- UNC Press Enduring Editions از جدیدترین فناوری دیجیتال استفاده می کند تا کتاب هایی را از فهرست اصلی ما که قبلاً چاپ نشده بودند دوباره در دسترس قرار دهد. این نسخه‌ها بدون تغییر نسبت به نسخه اصلی منتشر می‌شوند و در قالب‌های جلد شومیز مقرون‌به‌صرفه ارائه می‌شوند و برای خوانندگان ارزش تاریخی و فرهنگی به ارمغان می‌آورند.

کتاب حاضر به مباحثی از رودلف اتو 1869" 1937) در باب تجربه دینی اختصاص دارد .به عبارت دیگر در این کتاب عامل غیر عقلانی در مفهوم الوهیت و نسبت آن با عامل عقلانی بررسی و ارزیابی می‌شود" .اتو "در مورد عامل غیر عقلانی در الوهیت و دین می‌گوید" :مقصودش از عامل غیر عقلانی، همان عنصر فرا عقلانی است که جنبه شهودی، عرفانی و قلبی دین را مد نظر دارد . نه این که دین حاوی عنصری ضد عقلانی یا خلاف عقل است ."او اهمیت عنصر غیر عقلانی را برای فلسفه مابعدالطبیعه شرح می‌دهد و به تحلیل احساس شکست و ناکامی حاصل از عجز نگرش عقلی می‌پردازد، و موضوعاتی هم چون :عنصر جذبه، امر قدسی، احساس، راز آلودگی، احساس وابستگی و عروج دینی را بررسی می‌کند . عناوین برخی از فصول کتاب عبارت‌اند از" :عقلانی و غیر عقلانی"، "خدا و امر مینوی"، "راز هیبت‌ناک"، "شیوه‌های تجلی امر قدسی"، "بازتاب امر قدسی در عهد قدیم، عهد جدید و آثار لوتر"، "مراحل ابتدایی‌تر تجربه دینی"، و "شهود و الوهی در مسیحیت اولیه ."نگارنده در بخشی از مطالب پایانی می‌گوید : "پس به سادگی باید گفت که دین تنها تا آنجا محصول تاریخ است که تاریخ از یک سو توان و استعداد ما را برای شناخت امر قدسی گسترش می‌دهد و از سوی دیگر خودش به طور پیوسته بستر تجلی امر قدسی است ." (نقل از چکیده و معرفی نشر فارسی کتاب)

ردولف اُتو (۱۹۳۷-۱۸۶۹) فیلسوف و متکلم برجسته آلمانی بود. وی در خصوص دین و فلسفه دین به تأملاتی پرداخته بود. اُتو آثاری در خصوص مسیحیت، اندیشه دینی هندی و ارتباط آن با مسیحیت و همچنین موضوعات کلامی دیگر نگاشته بود. احساس دینی و معرفت دینی مهمترین مطلبی بود که وی در آن به تحقیق پرداخت. وی کتابی را نگشات با عنوان “مفهوم امر قدسی” که بسیار مورد توجه قرار گرفت. این کتاب در سال ۱۹۱۷ منتشر شد و یکی از موفق‌ترین آثار الهیاتی قرن بیستم نامیده شد.

در اين مقاله با تكيه بر ديدگاه رودلف اتو دربارة تجربة مينوي از ديدگاه افلاطون دربارة تجربة زيبايي و عشق خوانشي جديد ارائه شده است كه طبق آن مي‌توان تجربة زيبايي و عشق در افلاطون را تجربه‌ای مینوی شمرد. تجربه‌هاي ديني داراي گونه‌هاي متنوعي هستند و نمي‌توان آنها را در يك گونه جاي داد. با توجه به اين پيش‌فرض، اين مقاله درصدد است تا نشان دهد كه تجربة زيبايي و عشق در افلاطون در مقايسه با انواع ديگر تجربه‌هاي ديني به تجربة مینوی نزديك‌تر است زيرا با تكيه بر ديدگاه رودلف اتو دربارة تجربه‌هاي مينوي اولاً تجربة زيبايي و عشق نوعی آگاهی از موجودی "کاملاً دیگر" است كه تمام ویژگی‌های آگاهی نومینوس یا دست‌کم، مهم‌ترین ویژگی‌های آن را دارد ثانياً زیبایی محض به عنوان متعلَّق این آگاهی تمام ویژگی‌ها یا دست‌کم مهم‌ترین ویژگی‌های امر مینوی را دارا است. بنابراین، مي‌توان مواجهه با زیبایی را مواجهه با امرمینوی و در نتيجه، تجربة زیبایی و عشق در افلاطون را تجربه‌ای مینوی شمرد. با اين خوانش نشان داده شده است كه تجربة مينوي گستره وسيعي دارد و مي‌تواند تجربه زيبايي و عشق در افلاطون را هم دربرگيرد.

هدف این مقاله بررسی معرفت‌شناختی تجربه دینی از دیدگاه رودولف اتو است که در آن، با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی عینیت و فرا عقلانی بودن تجربه دینی پرداخته‌ شده است. اتو با رویکردی پدیدارشناسانه و تفکیک نومن از فنومن و ابداع واژه‌ای به نام امر مینوی (The numinous)، بر فرا عقلانی بودن این تجربه تأکید می‌کند. او با بیان عناصر موجود در تجربه امر مینوی بیان می‌کند که این عناصر ضرورتاً متوجه متعلّق خود هستند هرچند این متعلّق مبهم باشد و به ساختار فاهمه وارد نشود. وی به پیروی از کانت با تقسیم عالم واقع به دو بخش قابل‌ادراک و غیرقابل ادراک، امر مینوی را مفهومی غیر ادراکی و به معنای دسترس‌ناپذیر‌بودن حقیقت امر مینوی می‌داند. اتو حقیقت ادیان ابراهیمی را از سنخ تجربه دانسته که می‌تواند برانگیخته‌شده و تجلّی یابد و منظور از وحدت ادیان این است که تجربه دینی در طول تاریخ حقیقتی واحد دارد که به شکل‌های گوناگون متجلّی شده است. اتو، وحی در ادیان ابراهیمی را تجلّی و حضور خداوند بر پیامبران دانسته و بر این باور است که تبعیّت از سبک زندگی پیامبران (فعل، قول و تقریر نبی) که محصول این تجربه است باعث می‌شود ما خود از طریق شهود و احساس، حضور خداوند را دریابیم.

رودلف اتّومتکلم و دین­پژوه آلمانی قرن بیستم، در اثر مشهور خود موسوم به مفهوم امر قدسی، با رویکردی پدیدارشناسانه به بحث درباره‌ی امر مقدس و مواجهه‌ی با آن، به‌عنوان نومینوس پرداخته است. او نومینوس را امری فراتراز عقل، متمایز، مقدس و ناشناختی تلقی کرده است. ازاین‌نظر نومینوس نوعی با حقیقت وجود شباهت دارد که موضوع اصلی عرفان اسلامی است. عزیز نسفی عارف نامی قرن هفتم، از حقیقت وجود به‌عنوان اولین مرتبه‌ی ذات حق یاد کرده است. این پژوهش به تحلیل و تبیین اندیشه­های نسفی درباره‌ی حقیقت وجود، بر مبنای نظریات اتّو درباره‌ی امر قدسی و مواجهه با آن پرداخته و شباهت­ها و تفاوت­های موجود در آن‌ها را موردبررسی قرار داده است. درمجموع اگرچه در ظاهر امر، نومینوس و حقیقت وجود مشابه به‌نظر می­رسند، اما تفاوت در جایگاه و مبانی فکری نسفی و اتو سبب شده تا در جزئیات اندیشه‌ی این دو درباره‌ی امر قدسی و مواجهه‌ی با آن، تفاوت­هایی باقی بماند.