آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

نوشتار حاضر در پي تبيين نگرش كي‌يركگور، فيلسوف برجسته آغازگر اگزيستانسياليست، نسبت به آموزه‌هاي ديني است. كي‌يركگور سه ساحت استحساني، اخلاقي و ايماني را براي انسان در نظر ميگيرد که از مرحله استحساني تا مرحله ايمان، فاصله زيادي وجود دارد و از همينروست که وي براي تبيين سير در اين ساحات، واژه‌هايي همچون «شورمندي» و «جهش» را بکار ميبرد. ديالکتيک ناپيوسته کي‌يرکگور در گذر از مرحله‌يي به مرحله ديگر نشان ميدهد که اولاً اين سپهرهاي سه¬گانه هرگز قابل جمع با يکديگر نيستند؛ حتي اگر براي مدتي در کنار هم باشند، سرانجام زماني فراميرسد که ناگزير يکي را بايد انتخاب نمود. ثانياً نحوه گذر از بين اين مراحل منطقي و چارچوب¬مند نيست. کي¬يرکگور وقتي با مسئله ايمان ديني روبرو ميشود، ديگر جايي براي عقل و انديشه باقي نميگذارد. بعبارتي، وي زمان و مکان و راه روشني را مشخص نميکند تا انسان بداند که در چه زمان و مکاني ميتواند به مرحله ديگر برسد، بلکه به اعتقاد وي در اين راه بايد خطر کرد، معجزه آفريد و بدون عقل اين مسير را پيمود. اين خطر کردن، سبب جهش از مرحله اخلاقي به مرحله ايماني ميگردد که بالاترين مرحله زندگي اصيل يا اگزيستانس است؛ جهشي که از چارچوب قواعد عقلي بيرون است و از اينرو فهميدني نيست. تمامي تلاش كي‌يركگور در آثارش بر اين است که نشان دهد دو حوزه ايمان و عقل کاملاً با يکديگر متفاوت و بلکه متقابلند و ازاينرو نبايد مفاهيم حوزه ايمان را با معيار عقل سنجيد.

فیلسوفان اعم از دینی و غیردینی،خدا باور یا ملحد،در اندیشه خود به مساله تعالی پرداخته و درباره آن نظرات مختلفی را ارائه داده‌اند.از این میان، فیلسوفان اگزیستانسیالیست توجه بسیاری به امر تعالی داشتند. تعالی به تناسب اهمیت خود بحث‌هایی را در تاریخ فلسفه در پی داشته است که پرداختن به آنها به ما در فهم دقیق‌تر از تعالی کمک می‌‌کند.از جمله این مباحث،بحث جبر و اختیار و بحث آزادی انسان است. تعالی زمانی مطرح است که انسان را در صیرورت کامل و با اختیار و آزاد،تصور کنیم. هم‌چنین در پرتو این کنکاش ما درک بهتری از مساله تقدم وجود انسان بر ماهیت که اکثر فیلسوفان اگزیستانسیالیست بر آن اتفاق نظر دارند،پیدامی‌کنیم. اگزیستانسیالیست‌ها عقیده داشتند "انسان خود ارزش‌هایش را خلق می‌کند".تعالی در انسان، با درک وجود آدمی امکان‌پذیر است. ارتباط، حرکت صعودی، اصیل بودن، قائم به ذات بودن، بیرون از خود بودن، همدلی و هماهنگی و تمام آنچه جزء اصطلاحات مهم و ضروری برای فلسفه اگزیستانس است در یک اصطلاح به تمامی یافت می‌شود و آن«تعالی» است. درک هستی و آگاهی نسبت به آن با تصور تعالی معنا می‌گیرد.هدف از نگارش این تحقیق، بررسی و تبیین «تعالی»در اندیشه‌ی دو فیلسوف اگزیستانس یعنی کارل یاسپرس و ژان پل سارتر است.هر دو فیلسوف انسان را وجودی دارای صیرورت واختیارمی‌دانند. هر دو به این قائلند که بنیاد هر حرکت و صیرورتی داشتن آزادی است. هر دو وجود «دیگری»را جزءمقوم زندگی هر انسان می‌دانند. در نگاه سارتر، ارتباط همچون نبردی خصمانه است. «دیگری» مزاحم است «جهنم دیگری است»و این «دیگری »سدی بر سر آزادی.اما در اندیشه یاسپرس ارتباط نوعی از خودگذشتگی و احترام متقابل است.تعالی در یاسپرس هم به خدا به عنوان امر متعالی و هم به اوج گرفتن و فراتر رفتن انسان به عنوان استعلا اشاره دارد.در اندیشه سارتر خدا امری متناقض و ناممکن است واز تعالی به استعلا و فراروی تعبیر می‌شود.واژه‌های کلیدی:اگزیستانس،سارتر،یاسپرس،آزادی،تعالی

این سخن از ارسطو است که «هم? مردمان به حسب طبیعت خویش می خواهند بدانند.» انگیز? این خواستن نیروی اندیشه است که در آدمی به ودیعت نهاده اند. مفاهیمی از قبیل خدا، انسان و آزادی هر کدام از موضوعاتی است که از آغاز خلقت ذهن بشر را به خود مشغول داشته است و بسیاری از اندیشمندان جهان کوشیده اند به تعریف این مفاهیم بپردازند.در سراسر قلمرو ادبیات عارفان? جهان شاید کسی را از حیث عمق،جامعیّت و وسعت نظر وتسامح مولوی نمی توان یافت سخنان وی همه مشحون از خداست و حاکی از حضور خدا، خدای مولوی هر چند خدایِ خود او است، همچنانکه خدای هر کس خدایِ خود اوست و با خدای دیگری فرق دارد، زیرا به تعبیر ابن عربی «اَلاِلأهُ فیِ اَلاعتقاداتِ بالجَعْلِ» امّا خدایِ او خدای همه است چون او مُبَلِّغ وحدت ادیان نیز هست. اسپینوزا نیزیکی از بزرگترین فیلسوفان وحدت وجودیِ عقل گرا و از پژوهندگان حقیقت بود که فقط عقل ومعرفت را حلّال مشکلات دانسته و آنچه را عقلش درست تشخیص داده پذیرفته آنچه را نادرست دانسته مردود شناخته ولو گویند? آن ارسطو و دکارت باشد، لذا خدایش با خدای دیگران و فلسفه اش با فلسف? دیگران فرقها دارد.انسان در نظر این دو متفکّرِ بزرگ یعنی مولوی و اسپینوزا مقامی والا دارد. مولوی هرگاه از انسان سخن به میان می آورد مرادش «مرد حق» یا «انسان کامل» است وی از این طریق وارد بحث وحدت وجود می شود و انسان را کامل ترین جلوه گاه حق می یابد که باید با رهایی از قید هواجس نفسانی وترک خودپرستی به آزادی دست یابد و با خدای خود یگانه گردد. اساس و زیست مای? چنین آزادی عشق است. اسپینوزا نیز معتقد است که همه چیز خداست یا خدا در همه چیز است و«آدمی،برایِ آدمی خداست» ، یعنی انسان باید انسانِ همنوع خود را به مثابه خدا بداند چون او جزوی ازخداست و غرض از حیات آن است که آدمی از راه خوشبخت ساختن دیگران برخوشبختیِ خود بیفزاید. هیجان عامل اصلی برهم زننده زندگانی است و آنچه هیجانات ما بیشتر از هر چیز دیگر بدان نیاز دارد ضبطِ عقلانی است وانسان باید بکوشد تا خود را با نقش و طرح نامتناهی منطبق کند یعنی هواهای نفسانیِ خود را طرد کند و به نظم کُلّی بگرود.

دوران قرون وسطی،با وام گیری از فضای فکری یونان باستان و همچنین بهره گیری فراوان ازآموزه های مسیحیت،ترکیبی بی بدیل از آمیزش دین و فلسفه ارائه داد که در نوع خود یگانه بود.اینکه فلسفه چه واکنشی در مقابل ورود ایده های دینی در مقولات مورد بحث خود داشته و دین چه میزان به باورهای فلسفی استناد می کرده است،موضوعیست که در این مجموعه،به جد بررسی شده است.حضور دینی قدرتمند،چون مسیحیت،با جهت دادن به افکار عمومی و باورهای دینی مردم،در نوع نگاه و تعریف آنها از فلسفه تاثیر گذاشته و متعاقبا فلسفه نیز با تزریق اندوخته های سالیان خود به دین،آن را مجبور به تطبیق پذیری با خود کرده است.این که در این میان هریک به چه میزان از دیگری تاثیر پذیرفته و بر آن تاثیر گذاشته است،مبحثی است که به تفصیل به آن پرداخت شده اما آنچه مسلم است آنست که این دو حوزه در تماس مستقیم و تنگاتنگ با یکدیگر بوده و حتی با وجود نفی هم،وابستگی و پیوند شدیدی دارند.درست است که دین بر فلسفه تاثیر گذاشته و محدوده و قلمرو حرکتش را محدود کرد،اما فلسفه نیز با ورود به حوزه تفاسیر دینی،آنها را بسیار متحول کرد.

آنچه در این رساله مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته به صورت چهار عنوان کلی در چهار فصل مجزا بیان شده است. فصل اول، مربوط به کلیات است. فصل دوم، ایمان در نگاه کی یر که گور است که در آن بنیادها و زمینه‌های ظهور و سیر تاریخی فلسفه اگزیستانس به عنوان مقدمه بیان می‌گردد و بعد از آن کمی در خصوص کی‌یرکه‌گور و زندگی او بحث می‌شود و سپس عنوان‌های دیگری که مربوط به این فصل و مربوط به ایمان کی‌یرکه-گور می‌باشد به بحث و تفصیل کشانده می‌شوند که به ترتیب این گونه هستند: زندگی و سپهرهای آن، نومیدی، رنج، ترس، گناه و مرگ هر کدام بصورت مجزا، فرد و ایمان، ایمان و عقل، ایمان متناقض‌نما، انسان هستی دار و ایمان، از خود بیگانگی، ادلهُ کی‌یرکه‌گور در باب ایمان گروی، ادله او بر ضد استدلالهای آفاقی در دین و نقد آنها و پارادوکس ایمان و یقین به بحث کشانده می‌شوند. در نظر کی‌یرکه‌گور، زندگی باید آزادانه و آگاهانه انتخاب شود. وی سعادت ابدی را در زندگی پس از مرگ می‌داند همانطور که مسیحیت و عده‌ی آن را می‌دهد.به نظر او خطیرترین و سخت‌ترین تصمیم یک انسان، تصمیم و انتخاب ایمان است. ایمان توکل و اعتماد به خداوند است. و راه نجات انسان از جهل. ایمان از نظر او نوعی دریافت درونی است که با عقل و استدلال قابل بررسی نمی‌باشد. ایمان رابطه خصوصی با خداست بنابراین چیزی نیست که با استدلال و براهین عقلی بدست آید.فصل سوم، عشق از نگاه کی‌یرکه‌گور است. که در آن معنای عشق بصورت مختصری بحث می‌گردد. نظریه فیلسوفان در مورد عشق بررسی می‌گردد. پس از آن عشق زمینی کی‌یرکه‌گور به بحث پرداخته می‌شود و در آخر خدا عشق بی بدیل کی‌یرکه‌گور توضیح داده می‌شود. خدا برای کی‌یرکه‌گور یک عشق مطلق است. عشقی که به خاطر آن از عشق زمینی اش یعنی رژین می‌گذرد و او را فدای آن عشق مطلقش می‌کند. فصل چهارم، نقش عشق و ایمان در ارتقاء آگاهی وجود انسان است. که موضوع اصلی این رساله است. که در آن نقش عشق در تکامل انسان و نقش ایمان در تکامل انسان از نگاه کی یرکه گور به صورت مجزا و مفصل بحث می گردد. عشق و ایمان شرط لازم کمال انسانی به عمیق ترین معنای آن است. و در آخر نیز نتیجه گیری و نقد پژوهش می باشد.

با توجه به عنوان این پایان نامه، هدف بررسی آراء و نظرات این دو فیلسوف(کی یرکگارد و مرلوپنتی) برای درکهویت انسان و چگونگی رویارویی اش با پدیده مرگ است. این پژوهش به سه فصل تقسیم می شود، بعد از فصل کلیات، در فصل دوم به شرحِ آراء و نظر کی یرکگارد در باب هویت انسان و مواجهه او با مرگ پرداختیم. حاصل آن که با نگاه دینمدارانه ، از ترس در مواجهه با مرگ می گوید ومعتقد است گستردگی باور به جاودانگی، نشانی از دلهره انسان از مرگ است با این حال برای رسیدن به آرامش و دوری از دلهره، روشی دینی را توصیه می کند. در فصل سوم که فصل پایانی رساله هم می باشد با تشریح اندیش? مرلوپنتی(پدیدار شناسی، سیاست،جامعه، هستی شناسی) با دیدگاه اگزیستانسیالیستی مادی که در مقابل دیدگاه اگزیستانسیالیستی معنوی کی یرکگارد نمایان می شود، مرگ را برای هویت بخشی به زیست انسان ضروری می داند و نه چون افلاطونیان انتزاعی و نه چون پوزیتیویست ها صرفا شناختی می داند؛ بلکه می گوید مرگ ترکیبی از این دو است. ضمن آنکه نتیجه گیری از هر دو فصل در پایان فصل سوم آورده شده است.

هدف پژوهش : ترجمه و تحقیق بخش معرفت شناسی دائره المعارف راتلج برای بررسی و تحقیق موضوع معرفت شناسی روش پژوهش : مراجعه به اصل مقالات دائره المعارف راتلج و ترجمه آنها و نیز تحقیق و پژوهش پیرامون موضوع اصلی یعنی معرفت شناسی در کتابها یا نوشته ها یا مقالات مربوط به بحث معرفت شناسی و گلچین کردن عبارات و مطالب مربوط به معرفت شناسی و انتقال آنها با پایان نامه نتیجه کلی : اینکه موضوع معرفت شناسی یکی از مهمترین و اساسی ترین شاخه های فلسفه می باشد و موضوع مهمتر و قابل توجه اینکه یکی از پر طرفداراترین و نیز مطرح ترین موضوعات فلسفی در جهان معاصر بوده که توجه بسیاری از فلاسفه و محققین و دانش دوستان را به خود معطوف داشته است و این ضرورت پردازش بیشتر و معرفی بیشتر برای این موضوع را نمایان می سازد

:هدف پژوهش مفهوم آزادی و نسبت آن با انسان در اندیشه های دو متغیر اگزیستانسیالیست می باشد. و روش تحقیق بر اساس مطالعات کتابخانه ای می باشد. انسان یگانه موجودی است که آگاهی دارد و هر گاه بخواهد آگاهی مقدم بر هر تاملی را بررسی نمائیم ویژگی وجود او چون چیزی که هنوز یگانه نه - هست نمود می یابد. بودنی که در طی دست به انتخاب زدن شکل می گیرد. آنچه دلهره و اضطراب را برای او به همراه دارد . آزادی برای این وجود مطرح است. وجودی مواجه با امکانات پیش روی، او همواره توانایی جدا شدن از ابژه های اطراف خود و تبدیل به آنچه می خواهد شود را دارد. فهم این آزادی در پرتو هدف معنا می یابد نه نتیجه. در اندیشه یاسپرس: - وجود حقیقی انسان در مرتبه هستی دار است و انسان با جهش از مراتب مختلف وجود دازاین، آگاهی کلی و روح ذهن به آن دست می یابد. انسان هستی دار، تعالی را چون یک رمز درک می نماید. در مرتبه هستی دار بودن آزادی ادارک شده و خود همچون وجود، چون چیزی داده شده دریافت می شود.