آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

توضیح کتاب: "علوم اجتماعی و سیر تکوینی آن "مشتمل بر پنج بخش اصلی است که ویژه دانشجویان رشته‌های علوم اجتماعی به ویژه جامعه‌شناسی منتشر شده است .این کتاب بنابه درخواست سازمان یونسکو در سال 1960برای تدریس در دانشگاه‌های فارسی زبان به چاپ رسیده است .در این کتاب علاوه بر سیر تکوینی و تدریجی علوم اجتماعی، عقاید ینیانگذران و نظریه‌پردازان مهم آن بررسی و با یکدیگر مقایسه شده‌اند ;برای مثال نظریات "مارکس "با "ماکس وبر "و "تطور هنری مورگان "با "نظریه تاریخی فرانتز بواس ."بخش نخست که با عنوان "علوم اجتماعی و جهان‌بینی‌های عمومی " آمده، این مباحث را شامل می‌شود" :دانش اجتماعی در مراحل نخستین"، "علوم تدقیقی و دانش‌های اجتماعی"، "انسان به عنوان دایر مدار هستی"، و "جنبش‌های فکری و فلسفی ."در بخش دوم رشته‌های مختلف علوم اجتماعی نظیر :انقلاب، آمار و دموگرافی، سیاست، جغرافیای انسانی و انسان‌شناسی به خوانندگان معرفی شده است . در بخش سوم جامعه‌شناسی در عصر حاضر در برخی کشورها نظیر :فرانسه، آلمان، انگلستان و آمریکا بررسی گردیده است .بخش چهارم شامل مباحثی در باب تغییر و تحولات، همچنین دغدغه‌های علوم اجتماعی و انسانی در عصر حاضر است .نگارنده در بخش انتهایی کتاب، مهم‌ترین تحولات سه دهه اخیر علوم اجتماعی را تحلیل می‌نماید .

ترجمه ماشینی: احمد فردید و میراث او -- مقدمه -- زندگی فردید -- مرد و زندگی او -- گفتگو در مورد زندگی و اندیشه فردید : -- حسین نصر: برای فردید، کوربن بی ارزش بود، اما شاه بزرگ بود -- داریوش عاشوری : فردید چندان مذهبی نبود -- رامین جهانبگلو : فردید در مرکز فردیدیه بود (فردید و فردیدیه) -- عباس امانت : فردید که من با او آشنا شدم -- علی رضا میبدی : فردید "جهنم دانته" بود -- بهروز فرنو : اندیشه فردید پست مدرن بود - احسان شریعت اول: فردید هایدگر را اشتباه فهمیده است - سیدعلی میرفتاح: "سرمایه ستیزی و ضد آمریکایی بودن او را تحسین می کردم" - محمدرضا جوزی: فلسفه فردید سیاسی نبود - منصور هاشمی: فردید پیشگام فلسفه پسا برگسون در ایران شد - عطاءالله مهاجرانی: فیلسوفان به قدرت نیاز دارند - سید جواد موسوی: فردید مرد بزرگی بود با ناکامی های فراوان - عبدالکریم سروش: فردید اصلا مرا تحت تاثیر قرار نداد. بیوگرافی ها -- واژه نامه -- کتابشناسی احمد فردید (1994-1910)، فیلسوف «غرب ستیز» که برای بسیاری به عنوان هایدگر ایرانی شناخته می‌شود، سخنگوی فلسفی خودخوانده جمهوری اسلامی شد و اصطلاح معروف «غرب‌گرایی» را ابداع کرد. علی میرسپاسی با استفاده از مطالب جدید درباره زندگینامه روشنفکری فردید و مصاحبه با سیزده نفر، داستان خیره کننده زندگی و میراث فکری فردید را در کنار هم قرار داده است. هر مصاحبه به نوبه خود بر خودسازی فکری و سیاسی ایران در قرن بیستم می افزاید و نقش و تأثیر مهم فردید را در ایجاد مدرنیته ایرانی برجسته می کند. پدیده فردید منحصر به داستان ایرانی بود و در عین حال به سنت هایدگری گسترده‌تر قرن بیستم کمک کرد که سرنوشت سیاسی کشورهای دیگر را تحت تأثیر ایدئولوژیک مشابهی رقم زد. از طریق این گزارش ها، میرسپاسی به اعصاب این که چگونه "جنبش های اصالت" سیاسی مرگبار جوامع مدرن را تحت سلطه خود درآورده و ایدئولوژی آنها را گسترش می دهد، بریده می شود. او با ترکیب چارچوبی جامعه‌شناختی با واقعیت‌های تجربه زیسته، به بررسی تحولات، آزمایش‌ها و بسیج توده‌ای اخیر و شگفت‌انگیز ایران می‌پردازد. ادامه مطلب...

مرحوم استاد سید احمد فردید یکی از حکما و فیلسوفان برجسته‌ی معاصر است. البته او را بیش‌تر می‌توان از حکما برشمرد تا فیلسوفان، چرا که او خود حکمت را اعم از فلسفه می‌دانست. وی مایل به استقلال و تمیز و تجزیه‌ی حوزه‌های مختلف اشراق، تصوف، کلام، و فلسفه از یک‌دیگر بود و به امکان اتحاد این‌ها قایل نبود. در اندیشه‌ی او فلسفه برای نجات انسان کم‌تر تواناست. آن‌چه می‌تواند ما را نجات دهد شعر است؛ شعری که مصداقش حکمت است. به نظر او قرآن برای خود ادوار خاصی دارد و می‌توان آن را مستقل و بی‌نیاز از ادوار یونانی بسط و تفصیل داد. نگارنده در کتاب حاضر آراء و عقاید استاد سید احمد فردید را درباره‌ی موضوعات و افراد متفاوت و متعدد بیان می‌کند. این موضوعات به ترتیب حروف الفبای فارسی مرتب شده‌اند. مطالب کتاب با موضوع اباحیت و ابرمرد شروع شده و با یهود و یهودیت پایان می‌یابد.

ترجمه ماشینی: علی میرسپاسی با ارائه دیدگاهی جدید به سیاست و فرهنگ ایران در دهه‌های 1960 و 1970، دیدگاه غالب در مورد ایران پیش از انقلاب را به چالش می‌کشد و چگونگی ترویج یک سری گفتمان‌های غرب‌زادگی یا «وستوکسیف» توسط نخبگان فرهنگی دولت پهلوی را مستند می‌کند. این‌ها که به‌عنوان جایگزین‌های ایدئولوژیک برای نگرش‌های فرهنگی مدرن و الهام‌گرفته از غرب در نظر گرفته شده بودند، بر سیاست‌های هویتی فارسی تأثیر گذاشتند و مدرنیته ایرانی را به‌عنوان یک «مدرنیته اشتباه»، علی‌رغم برنامه‌ی وحشیانه‌ی مدرن‌سازی رژیم، پیش‌بینی کردند. میرسپاسی با تمرکز بر دگرگونی‌های فرهنگی که دوره را تعریف می‌کند، نور جدیدی بر دولت پهلوی به‌عنوان یک قمارباز ایدئولوژیک می‌افکند و ناخواسته به دشمنان بنیادگرا قدرت می‌بخشد و «انقلاب آرام» را از طریق جامعه مدنی سکولار و مذهبی گسترش می‌دهد. انقلاب آرام ایران، با ارائه چارچوب نظری جدید برای درک گفتمان های ضد مدرن احمد فردید، جلال آل احمد و علی شریعتی، تفسیری رادیکال از تاریخ سیاسی ایران در قرن بیستم است که این وقایع را در درون جامعه معنا می کند. تجربه خلاق و در عین حال غم انگیز ملت سازی ایران.