آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کیفیت تعیین امام جامعۀ اسلامی و شرایط، آن یکی از مسائل پراهمیت در حوزۀ سیاست اسلامی است. از این‌رو، مقالۀ پیش‌رو به بررسی ابعاد مختلف امام هم‏چون: ضرورت وجود امام،‌ شرایط انتخاب امام و... از نگاه ابن‌تیمیّه پرداخته، درصدد بازخوانی اندیشۀ وی در این حوزه می‌باشد. او با تأکید بر اصل «انسان مدنیّ الطبع است» ضرورت وجود امام و راهنما برای هر جامعه‏ای، هرچند کوچک را توضیح می‌دهد. از این‌رو، شرایطی را در دو سطح «عمومی» و «خصوصی» برای امام مطرح کرده است که در این میان، اصل اساسی و شرط مهم، همراهی اهل شوکت با امام می‏باشد که دیگر شرایط را نیز تحت تأثیر قرار داده است. اگرچه همراهی اهل شوکت، به عنوان پوششی از سوی او بر اصل قهر و غلبه به‏کار برده شده است؛ اما او برای امام وظایفی مثل رعایت عدل در میان مردم و بازگرداندن امانت (دارای وجوه مختلفی نظیر: انتخاب والی اصلح، عدم فروش آیات خداوند به بهای اندک و...) تعیین کرده است و خروج مسلحانه علیه امام را نیز جایز نمی‌داند.

رساله اي است از ابن تيميه در پاسخ سؤالي كه از او شده مبني بر اينكه: « كساني معتقدند كه علي بن ابي طالب به امر حكومت اولي و برتر است نسبت به ابوبكر و عمر و اين دو نفر به حكومت نرسيده اند مگر با قهر و غلبه؛ آيا چنين قائلي مصيب است با مخطي ء ؟ » ابن تيميه اين نظريه را رد مي كند و قائل را مخطي ، بدعت گزار و گمراه مي داند. عنوان رساله دقيقاْ مشخص نشد. اين رساله از آغاز تا اول باب 3 و فاقد بقيه ابواب مي باشد. (سيد محمود مرعشي) [مرعشي 28/425؛ الاعلام 1/144]