آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در پایان نامه حاضر عقل و وحی و رابطه آن دو در سه فصل با این عناوین بررسی شده است: فصل اول، پیشینه موضوع معرفت عقل و وحی از نظر فارابی؛ فصل دوم، معرفت عقل و وحی از دیدگاه بوعلی سینا؛ فصل سوم، معرفت عقل و وحی از دیدگاه ملاصدرا

لذت و الم دو واژه آشنا برای هر انسانی است، به طوری که زندگی انسان با این دو واژه معنا و مفهوم می یابد. با توجه به اهمیت و نقش لذت و الم در زندگی انسان و پایه ای بودن آن برای زندگی اخروی در این نوشتار سعی بر آن شده تا ماهیت و معنای لذت و الم، و سپس اقسام آن از جمله لذات و آلام اخروی نفوس در بهشت و جهنم و کیفیت لذات و آلام اخروی بررسی شود. لیکن به جهت غنای آثار علمی و بلندای اندیشه و فیلسوف بزرگ ابن سینا و ملاصدرا سعی شده تا نظریات ایشان در باب لذت و الم اخروی تبیین گردد. پس از بحث و بررسی مشخص شد که ابن سینا و ملاصدرا هر دو به لذات و آلام روحانی وجسمانی قائلند، از آن جهت که به معاد روحانی و جسمانی معتقد می باشند. ولی به دلیل آنکه تبیین فلسفی و عقلانی لذات و آلام جسمانی با مبانی فلسفی ابن سینا میسر نیست. وی فقط به تبیین لذات و آلام عقلی پرداخته، گرچه منکر لذات و آلام جسمانی در پرتو آیات قرآن نیست. اما ملاصدرا با توجه به مبانی فلسفی اش و با تفسیر خاصی از آیات قرآنی لذات و آلام روحانی و جسمانی را تحلیل و تبیین نموده است. به علاوه در این نوشته بررسی شده که بین لذات و آلام اخروی با اعتقادات، نیایت و اعمال انسان رابطه عینیت است. از این رو در واقع تمام لذات و آلام اخروی در بهشت و جهنم صورت حقیقی همان اعتقادات، نیات و اعمال انسان در دنیا می باشند. و هم چنین کیفیت خلود لذات و آلام بررسی شده که بهشتیان برای همیشه در بهشت مخلدند. ولی از نظر ابن سینا برخی از جهنمیان که همان جاحدین هستند همیشه در عذاب مخلدند، ولی ملاصدرا در مقابل خلود شخصی بهشت قائل به خلود نوعی در مورد جهنمیان است. در پایان بین دو نظریه بررسی شده، تبیین ملاصدرا را به عنوان تفسیری موجه تر و نه آخرین تفسیر در زمینه لذات و آلام اخروی برگزیدیم. چون وی با استفاده از مبانی فلسفی اش بالاخره توانسته به تبیین لذات و آلام اخروی به صورتی غیر مخالف با آیات قرآنی و حتی احیانا سازگار با آنها دست یابد.

نظر به اینکه علم بودن یک علم مرهون انسجام مسائل و انسجام مسائل در گرو عاملی وحدت آفرین است؛ اغلب حکما این عامل وحدت آفرین را موضوع علم می خوانند. پرسش اصلی مقاله حاضر تبیین رابطه موضوع و مسائل فلسفی طبق دیدگاه ابن سینا و ملاصدراست. چنان که در منطق آمده، موضوع هر علم چیزی است که در آن علم از عوارض ذاتی آن بحث می شود؛ به تعبیر دیگر محمولات هر علم و مسائل آن از عوارض ذاتی آن است، لذا بین موضوع هر علم و مسائل آن رابطه تنگاتنگی برقرار است. طبق دیدگاه ابن سینا و ملاصدرا، موضوع فلسفه - در مقام تعریف - «موجود بما هو موجود» است و مسائل آن نیز از عوارض ذاتی وجودند، اما تطبیق قواعد منطقی علم شناسی بر همه آنچه به عنوان مسائل فلسفی مطرح است، بسیار چالش برانگیز است؛ چرا که در مقام تعریف، مسائل فلسفه باید از عوارض ذاتی «موجود بما هو موجود» باشند، اما در مقام تحقق به مشکل برخورده و به نظر می رسد در برخی از مسائل فلسفی این نکته رعایت نشده است؛ لذا شکافی میان مقام تعریف و مقام تحقق فلسفه، به وجود می آید که باید برای پر کردن این شکاف و رسیدن به فهمی دقیق از موضوع فلسفه و مسائل مطرح شده در آن و چگونگی هماهنگی میان موضوع و مسائل آن تلاش هایی انجام شود.

هدف پژوهش بخش المعاد از کتاب المبدأ و المعاد اثر ارزشمند ابن سینا و آشنایی با اندیشه های وی پیرامون معاد و نحوه رجوع نفس آدمی می باشد. روش پژوهش کتابخانه ای است که با استفاده از کتابهای دیگر و آثار معتبر پیشنهادی استادان به روش فیش برداری انجام گرفته است. ابزار اندازه گیری : منابع مختلف مرتبط با منوضوع از جمله الهیات نجات، اشارات وتنبیهات و ... می باشد. طرح پژوهش : طرحی است که ضمن ترجمه متن سعی شده است از نظرات دانشمندان دیگر از جمله ملاصدرا، خواجه نصیر و ... نتیجه کلی : معرفی اندیشه های جناب ابن سینا، در باب نفس و مراتب و کیفیت پاداش و ثواب اخروی ونبی و ویژگیهای آن

ابن­ سینا، برای حلّ مسئله علم خداوند به حالات وجودی موجودات مادی قبل از ایجاد آن­ها، نظریه صور مرتسمه را طراحی کرده و معتقد است که علمِ تفصیلی خداوند به موجودات قبل از ایجاد آن­ها، از طریقِ این نظریه قابل تبیین است. ملّاصدرا برخی از دعاوی ابن­ سینا را در این زمینه پذیرفته است؛ از جمله: اصل علم واجب تعالی به همه اشیا پیش از وجود آن­ها، حضور صور عقلی موجودات نزد واجب تعالی پیش از وجودشان و این­که صور معقوله از لوازمِ ذات واجب هستند و مباینتی با ذات ندارند. در عین حال، ملّاصدرا به بعضی دیگر از دعاوی ابن­ سینا در این باره انتقاد می­ کند؛ از جمله، وی معتقد است که صور علمی اعراض نیستند، بلکه لازمه وجود حقیقی هستند. همچنین صور علمی، صرفاً ذهنی نیستند. در این نوشتار، پس از طرح نظریه ابن ­سینا، به دفاع ملّاصدرا از نقاط اشتراک با وی و انتقاداتش بر مواضع اختلاف پرداخته شده؛ و در نهایت، نظر نهایی ملّاصدرا در این زمینه بررسی شده است

خواب و رؤیا، معنا و جایگاه آن در فلسفه بحثی است که کمتر فیلسوف برجسته ای از آن غافل مانده و به بررسی آن از منظر اصول و مبانی فلسفی خود نپرداخته باشد. در نظر حکمای اسلامی، رؤیا حاصل فاصله گرفتن روح از حواس ظاهری و میل آن به قوای باطنی است، به این معنی که انسان گاهی در عالم خواب به ادراک حقایق هستی و وقایع آینده موفق می شود و از این رهگذر، به ادراک و معرفت شهودی دست می یابد؛ این احوال اگر در عالم خواب طبیعی پیش آید، در صورتی که شفاف باشد، «رؤیای صادقه» است و در صورتی که ضعیف و مبهم باشد، پیام آن باید با تفسیر و تجزیه و تحلیل (تعبیر)، روشن شود.از دیدگاه ابن سینا، در حالت خواب، قوه متخیله به عالم قدس متصل می شود و از طریق حس مشترک به کشف و الهام نائل می گردد. ملاصدرا نیز همین نظر را دارد ولی قائل به این است که شخص برای متّحد شدن با عقل فعال باید به مقام و مرتبه جامعیت در نشآت سه گانه عقلی، نفسی و حسی رسیده باشد. پرسش هایی چون ،ماهیت خواب چیست؟ آیا خوابها احتیاج به تعبیر دارند؟؛واگر پاسخ به آن مثبت است آیا همه خواب ها باید تعبیر شوند یا پاره ای از آنها ؟ آیا بین تعبیر و تأویل تفاوت است؟و ... سوالاتی هستند که برای هر صاحب عقل سلیمی ممکن است مطرح شوند؛اینک ما در این مقاله برآنیم تاتحلیل این مسائل را ازمنظر دوفیلسوف ابن سینا و ملاصدرا به تماشا گزاریم.