آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب « امامت در عقاید شیعه » مجموعه مباحث امامت در دیدگاه شیعه می باشد که سرفصل های آن عبارت است از 1- جانشین پیامبر عنوان توضیحی این فصل ، پژوهشی درباره جانشینی پیامبر خدا از دیدگاه اسلام است . در این فصل ، ابتدا در لزوم وجود جانشین برای رسول خدا بحث می شود که آیا لازم است جانشینی برای رسول خدا انتخاب شود یا نه ؟ آنگاه به مباحثی درباره شرایط جانشین پرداخته می شود . این فصل از کتاب در سه بخش تنظیم شده است : بخش اول با عنوان امامت و خلافت چیست ؟ ابتدا به بررسی لزوم وجود خليفه و جانشین برای پیامبر خدا پرداخته و با شواهدی از متون اسلامی نشان داده است که همه فرق اسلامی به لزوم جانشین برای رسول خدا معتقدند و در ادامه به بیان تعریف امامت از دیدگاه شیعه و سنی می پردازد در بخش دوم با عنوان جانشین پیامبر خدا کیست ؟ جانشینی ابوبکر را به چالش میکشد . نویسنده ابتدا ادعای اهل تسنن را در رضایت امیرالمؤمنین كه از خلافت ابوبکر و بیعت با وی مطرح کرده و دلایل آنان را برشمرده است . سپس ادعای آنها پاسخ گفته است . در بخش سوم ، ویژگی های امام و خلیفه از دیدگاه اهل سنت را نقل و خلفای سه گانه را با این ویژگی ها محک زده است تا اثبات کند که هیچ یک از این سه خلیفه حتی واجد این شرایط هم نبودند که علمای اهل سنت برای امام لازم می دانند . ۲- نگاهی به آیه ولایت نویسنده در این بخش به اثبات امامت امیرالمؤمنین از آیات ، روایات و عقل ( دليل افضلیت ) پرداخته است . وی از ادله قرآن و سنت به عنوان نمونه ، آیه ولایت و حدیث غدیر را مطرح می نماید . یکی از آیاتی که برای اثبات امامت و ولایت امیرالمؤمنین ع بدان استدلال میشود ، آیه ولایت است . نویسنده در این فصل درباره چگونگی استدلال به این آیه سخن گفته است . این فصل از کتاب در سه بخش تنظیم شده است : در بخش اول به شأن نزول آیه ولایت اشاره شده و اتفاق نظر مفسران اهل سنت را در شأن نزول آیه ولایت درباره امیرالمؤمنین از سوی چهار تن از علمای اهل سنت نقل گردیده است . بخش دوم کتاب به امامت علی که در آیه ولایت پرداخته و ضمن بیان معنای « ولایت » ، به تطابق معنای ولایت ( اولویت ، برتری و سزاوارتر بودن برای به عهده گرفتن امور مسلمانان در آیه و امامت و در بخش سوم شبهه های وارد شده درباره آیه ولایت نقل گردیده و به هریک پاسخی درخور داده شده است . ٣- نگاهی به حدیث غدیر این فصل از کتاب به واقعه غدیر می پردازد و حدیث غدیر را از دو جهت مورد توجه قرار می دهد : یکی آیاتی که در این واقعه نازل شده اند و دیگری ماجرای نصب امیرالمؤمنین به امامت در این روز . نویسنده با توجه به آیات قرآن معتقد است که گرچه آیه غدیر در سیاق آیه هایی است که خداوند اهل کتاب را مورد خطاب قرار داده ، ولی قابل تطبيق برامت رسول خدا نیز هست . وی در ادامه به بیان مطالبی درباره حدیث غدیر می پردازد . غدیر از دیدگاه قرآن ، شمار راویان حدیث غدیر از صحابه ، راویان حدیث غدیر از تابعین و اسناد حدیث غدیر از مطالبی است که نویسنده بدانها پرداخته و در ادامه به چرایی عدم نقل کامل حدیث در متون اهل است اشاره کرده است . سپس به تلاش هایی ناکارآمد برای بی اعتبار کردن حدیث غدیر پرداخته شده و برخی از شبهات معاندین مطرح و پاسخ گفته شده است . ۴- امامت امیرالمؤمنین در سنجش خرد شیعه معتقد است که امامت همچون نبوت ، منصبی و باید نصب امام نیز از سوی خداوند متعال باشد و سندی محکم از سیره و سنت رسول خدا بر این نصب گواهی دهد . نویسنده در این فصل تلاش کرده افزون بر دلایل روایی ، با دلایل عقلی هم ، امامت امیرالمؤمنین را اثبات کند . این فصل در دو بخش تنظیم شده است : بخش اول ، ویژگی های پذیرفته شده برای امام چون : علم و دانش ، شجاعت و دلیری و عدالت و دادگری را برمی شمارد و به نقد دیدگاه کتاب شرح المواقف می پردازد . بخش دوم ، ویژگی های امیرمؤمنان را بر می شمارد و برای هریک از ویژگی های حضرت ، دلايل واسنادی نقل می کند . نقد دیدگاه ابن تیمیه و سخن پراکنی وی از دیگر مطالب بخش دوم است . ۵- نقش شورا در امامت نویسنده در این فصل به بیان خاستگاه نظریه شورا پرداخته و نارسایی آن را برای تعیین امامت جامعه نشان داده است . ایشان که این فصل از کتاب را در سه بخش تنظیم کرده است : در بخش اول به اثبات الهی بودن انتصاب و تعیین امام پرداخته و با استناد به حدیث نور ، امامت امیرالمؤمنین را از زمان آفرینش دانسته است . شایان ذکر است که حدیث نور را بسیاری از بزرگان اهل سنت روایت کرده اند . نویسنده نام نه تن از آنان را برشمرده است . در ادامه ، طرح امامت در آغاز بعثت و چگونگی نصب اميرالمؤمنین از سوی پیامبر آمده شده است . در بخش دوم به بررسی چگونگی انتخاب ابوبکر و عمر برای خلافت دست یازیده و عدم تطبيق نظريه شورا را بر خلافت این دو گزارش کرده است . بخش سوم ، زمان مطرح شدن نظریه شورا بر رسیده است . نویسنده با استناد به روایتی در صحيح البخاری بیان میکند که نظریه شورا را عمردر سالهای آخر عمرش مطرح کرد . نویسنده از خلال صحبت های عمر زوایای دیگری از تاریخ صدر اسلام و چگونگی انتخاب ابوبکر را تحلیل کرده است . وی در بخش چهارم کوشیده ابعاد جزئی و مسائل پوشیده جریان شورا را آشکار سازد .

کتاب "دلیل العقلی على إمامة علی علیه السلام" درباره اثبات حقانیت و افضلیت امام علی علیه السلام است نسبت به خلافت و جانشینی رسول الله ص... در این کتاب دلائل و شواهد بسیار زیاد و مستدلی از افضلیت امام علی علیه السلام آورده می شود و ثابت می کند که تنها کسی که لیاقت جانیشنی حضرت پیامبر ص را داراست علی بن ابی طالب است و بس.

در برخی از کتابهای اهل سنت روایتی است که رفتار و اعمال خلفا را توجیه می کند و یا به اعمال و رفتار مغایر با احکام اسلامی آنها را صورت شرعی می دهد. این روایت چنین است: عليكم بسنّتي وسنّة الخلفاء الراشدين؛ به سنّت من و سنّت خلفاى راشدين تمسّك جوييد! از آنجایی که از اين حديث به عنوان دستاويز برخی از اعمال مغایر با احکام اسلامی و سند توجيه كننده رفتار خلفا و امرا بهره بردارى شده، آیت الله سید علی حسینی میلانی در کتاب سنت پیامبر یا سنت خلفا به بررسی این روایت پرداخته است، تا نشان دهد که این روایت، ساختگی است و از سوی موالیان معاویه جعل و منتشر شده است. وی در سه بخش به کاوشی علمی دربارۀ این روایت دست می یازد: در بخش نخست نگارندگان حدیث و سندهای آن را بر می شمارد و روایت را به نقل ترمذى، ابوداوود، ابن ماجه، احمد بن حنبل، و حاكم نيشابورى نقل می کند. در بخش دوم اسناد حدیث را می شناساند و نكاتى دربارۀ سند و دلالت حديث بیان می کند که برخی از این نکات چنین است: اول اینکه صحابه رسول خدا رفتارهایی در مخالفت با خلفا انجام دادند و اگر سنت خلفا همان سنت رسول خدا صلی الله علیه وآله بود آنان نباید چنین اعمالی را مرتکب می شدند؛ حتی شخص عمر بن خطاب به صراحت با برخی از رفتارهای ابوبکر مخالفت کرده است. دوم اینکه این حدیث تنها از یک نفر به نام عرباض بن ساریه سلمی نقل شده است؛ عجیب نیست که سخنرانی پیامبر در حضور جمع آنهم با این کیفیت که در روایت نقل شده، تنها از این شخص نقل شود؟ سوم اینکه راویان بعد از عرباض، در حمص هستند؛ یعنی این روایت فقط در شام رواج داشته آنهم در زمان معاویه؛ آیا این نمی تواند به خاطر دشمنی با امیر المؤمنین علیه السلام باشد؟ چهارم اینکه بخاری، مسلم و نسائی از نقل این روایت خودداری کرده اند. نویسنده سپس در ادامه به بررسی شخصیت راویان روایت از جمله عرباض، يحيى بن ابى المطاع شامى، حُجر بن حجر حمصى، عبدالرحمان بن عمرو شامى، عبداللّه بن علاء دمشقى، ضمرة بن حبيب، خالد بن معدان حمصى، محمّد بن ابراهيم بن حارث تيمى دمشقى، بحير بن سعد حمصى، وليد بن مسلم دمشقى، معاوية بن صالح حمصى و ... پرداخته و به ضعف بسیاری از اینان در نقل حدیث و نگاه رجالی اشاره کرده و بطلان سندى حديث را نشان داده است. در ادامه شرح حال دو تن از بزرگان اهل سنت (حافظ ابن قطّان فاسى، ابن عربى مالكى) که این روایت را غیر صحیح دانسته اند آمده است. در بخش سوم به استناد اين حديث در علوم مختلف اشاره کرده است از جمله: استناد غزالی در علم اخلاق، ملا علی قاری در علم حديث، استناد برخی از متکلمین در علم کلام، استناد برخی از فقها در علم فقه و توجیه تحريم ازدواج موقت و متعه حج توسط عمر، نیز توجیه بدعت عثمان در افزايش تعداد اذان در روز جمعه. نویسنده در ادامه ضمن نقد این توجیهات به اختلافات درون متنی این حديث اشاره کرده و با تبیین معناى سنّت و حجّيت سنّت نبوى نشان می دهد که دلیل حجیت سنت نبوی عصمت آن حضرت است و این موضوع در خلفا جایی ندارد و هیچ یک از خلفای سه گانه معصوم نیستند. نویسنده در ادامه ضمن انطباق حديث با مبانى شيعه به دو حدیث ثقلين و حديث «دوازده خليفه» اشاره می کند و در پایان چنین می نویسد: «اين حديث به لحاظ دلالت، حديث باطلى است كه نه تنها نمى توان بدان استناد كرد، يا به عنوان قاعده مسائل علمى قلمداد نمود كه حتّى بر پايه ضوابط مورد نظر اهل سنّت نيز، پذيرفتنى نيست؛ بنابراين نمى توان از حديث مذكور براى توجيه «بدعت هاى دينى» خلفا و امرا استفاده نمود و آن را به عنوان دستاويزى براى سخنان متعدد در باب حجّيت سخنان اصحاب و اجماع خلفاى چهارگانه، مورد بهره بردارى قرار داد». وی می افزاید: «آرى، در صورت صحّت سند اين حديث، مى توان آن را به عنوان دليل صحّت اعتقاد شيعه اماميه به حجّيت سخنان ائمه اهل بيت عليهم السلام و وجوب اطاعت، فرمانبردارى و اقتدا به آنان، مورد استفاده قرار داد».

در برخی از کتابهای اهل سنت روایتهایی در مناقب خلفای سه گانه آمده است. نکتۀ جالب توجه در این روایات اینکه این اسامی، به ترتیب (ابوبکر، عمر و عثمان) در این روایات ذکر شده اند. آیت الله سید علی حسینی میلانی در کتاب احادیث ساختگی، با بررسی این روایات نشان داده است که بسیاری از روایات اینچنینی جعلی و ساختگی هستند. وی در کتاب خویش این روایات را بررسی کرده است: رسول خدا صلی الله علیه وآله به سه خليفه مژدۀ بهشت داده است. روایتی که بیان می کند رسول خدا صلی الله علیه وآله بعد از آمدن ابوبکر و عمر، لباس خود را برای ديدار با عثمان در خانه ش مرتب ساخت و ... روایتی که بیان می کند كوه حرا حرکت کرد و روی آن سه خلیفه بودند و ... سخنى از پيامبر در هنگام بيمارى که از میان صحابه تنها عثمان را خواسته و با او عهدی کرده است که عثمان بدان عهد صبر کرده است؛ فضایل ناشناخته ای که در حدیث معاذ بن جبل به ابوبکر و عثمان نسبت داده شده است؛ روایتی که بیان می کند در هنگام اقدام برای ساخت مسجدی پیامبر گفت ابوبکر، عمر و عثمان جانشینان من هستند. روایتی که بیان می کند رسول خدا صلی الله علیه وآله در رؤیا دیده است که ابوبکر، عمر و عثمان بدو آویخته شده اند. روایتی که بیان می کند خلفا هم سنگان امّت هستند؛ روایتی که بیان می کند خدا به رسولش فرمان داده است چهار نفر را دوست داشته باشد:ابوبکر، عمر، عثمان و علی علیه السلام. روایتی که از نوشتاری روی برگ های درخت بهشتی خبر می دهد که نام خلفا بر آن نقش بسته است. نویسنده با بررسی اسناد و طرق این حدیث ساختگی و جعلی بودن این روایات را نشان داده است. همچنین به کتابهایی از اهل سنت اشاره کرده است که ساختگی بودن برخی از این روایات را یادآور شده اند. شایان ذکر است که بسیاری از این روایات در کتابهای صحیح مسلم و بخاری نقل نشده اند اگرچه در این دو کتاب هم روایات ساختگی بسیاری وجود دارند.

قرآن کریم، معجزه پیامبر اسلام است که پس از 1400 و اندی سال همچنان سرچشمه جوشان علم و معرفت است. وظیفه ما مسلمانان شناخت، تفکر و تعمق در آیات نورانی قرآن کریم است. اما از آنجا که اولا قرآن دارای آیات و سوره­های فراوانی است؛ ثانیا به زبان عربی نازل شده و برای فارسی­زبانان درک آن مشکل است؛ ثالثا آیات قرآن دارای لایه­ها و ابعاد گوناگون و متفاوتی است و رابعا در طول سالیان تفاسیر متفاوتی از سوی افراد مختلف نگاشته شده و شبهاتی بر آن وارد آمده است؛ نیاز است اهل تدبر و متخصصان در این زمینه تحقیق و بررسی کنند و حاصل پژوهش­های خود را در اختیار عموم مردم قرار دهند. در اثر حاضر پژوهشی در تفسیر و شان نزول آیه مباهله صورت گرفته است. آیات بسیاری از قرآن کریم بیان­گر ولایت و امامت پس از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است، یکی از این آیات، آیه مبارکه مباهله (آیه 61 سوره آل عمران) است. این آیه کریمه در شان اهل بیت (علیهم السلام) نازل شده است. در شان نزول این آیه آمده است: پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) به همراه علی، فاطمه، حسن و حسین (علیهم السلام) به نزد مسیحیان رفت تا با آن­ها مباهله کند. خداوند متعال، در روز مباهله، حقانیت نبوت پیامبر خود را برای مسیحیان آشکار کرد و جهانیان را با مقام و منزلت حضرت علی و اهل بیت (علیهم السلام) آشنا نمود. از همین رو این روز، از بزرگ­ترین اعیاد اسلامی و سرورانگیزترین روزهای مومنان به شمار می­رود و بر هر مسلمان واجب است تا آن جا که می­تواند شکر این نعمت را به جا آورد. به همین مناسبت در این روز (روز بیست و چهارم ذی حجه) که از روزهای شادی شیعه به شمار می­رود، اعمال و مستحباتی چون غسل، روزه، نماز، دعا و ... در کتاب­های نگاشته شده در این باره، وارد شده است. بزرگان اهل سنت، در کتاب­های معتبر خود به این امر اعتراف و اذعان نموده­اند. گرچه برخی از آنان در شبهه پراکنی پیرامون این فضیلت اهل بیت (علیهم السلام) کوشیده­اند. اما علمای شیعه با پیروی از ائمه (علیهم السلام) برای تبیین ولایت و امامت پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله) به این آیه استدلال نموده­اند. کتاب پیش رو نگاهی به تفسیر این آیه مبارکه دارد و با تکیه بر روایات موجود در منابع اهل سنت به تبیین ولایت و امامت بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پرداخته و در لابه­لای بحث به سخنان بزرگان و محدثان اهل سنت استدلال و استناد می کند. این پژوهش در چهار بخش سامان یافته است: بخش یکم: آیه مباهله و شان نزول آن؛ بخش دوم: تلاش­های بیهوده و دروغ­های عجیب و غریب؛ بخش سوم: دلالت آیه مباهله بر امامت؛ بخش چهارم: آیه مباهله و پاسخ به شبهات مخالفان. در بخش اول: مولف پس از ذکر آیه، معنی و شان نزول آن، نام 24 راوی این حدیث از بزرگان صحابه و تابعین که در منابع غیر شیعی از آنها یاد شده است را ذکر و به نمونه­هایی از این روایات از زبان صحابه اشاره می­کند. مفسران، متکلمان، محدثان و تاریخ­نگاران بزرگ عرصه دانش­های حدیثی، تفسیری، کلامی و تاریخی در قرون مختلف در کتاب­های خود حدیث مباهله را – چه با ذکر سند و چه به دلیل مسلم انگاشتن آن بدون ذکر سند – به اتفاق روایت کرده­اند. در ادامه نام 52 نفر از مشهورترین آنان در بخشی با عنوان «روایان حدیث مباهله از بزرگان تفسیر و حدیث» پیش روی خواننده قرار می­گیرد. سپس نگاهی به متن حدیث مباهله در کتاب­های معتبر (از جمله: به روایت ابن عساکر، احمدبن حنبل در مسند، مسلم­بن حجاج در صحیح، نسائی، حاکم نیشابوری، ابن حجر عسقلانی در شرح خود به صحیح بخاری و ...) انداخته شده و تاملی در نقل­های گوناگون عالمان اهل سنت (به عنوان نمونه: از جمله: ابن شبه، حسین­بن حکم حبری، طبری، سیوطی، زمخشری، حسکانی، ابن کثیر، قاری و ...) شده است. در بخش دوم : همانطور که از عنوان آن مشخص است، تلاش­هایی که برای پنهان و سانسور کردن اصل حدیث صورت گرفته است، بررسی شده­اند. انواع سانسورها و تحریف­های که صورت گرفته عبارتند از: سانسور نام حضرت علی (علیه السلام)، تحریف روایت با افزودن نام عایشه و حفصه، حذف نام حضرت علی (علیه السلام) و افزودن نام برخی از صحابه، حذف نام حضرت فاطمه (علیها السلام) و افزودن نام ابوبکر و عمر و عثمان به همراه پسرانشان و .... در بخش سوم: استدلال­های افراد مختلف (از جمله: امام رضا (علیه السلام)، سید مرتضی، شیخ مفید، شیخ طوسی، شیخ اربلی، شیخ بیاضی، علامه حلی و ... ) بر این آیه آورده شده و در انتهای این بخش با روایات و آیات دیگر این استدلال ها تقویت و اثبات شده است. در بخش چهارم :شبهات وارد شده توسط افراد مختلف (ابن تیمیه، ابوحیان، قاضی ایجی، ابن روزبهان، دهلوی، آلوسی، شیخ محمد عبده و ...) مطرح شده و به صورت جداگانه شبهه هر یک مورد نقد و بررسی قرار گرفته و به آن پاسخ داده شده است تعداد صفحات: 192 صفحه

کتابچه مختصر حاضر یعنی"عدم تحریف القرآن" از آیت الله میلانی همانطور که از عنوان هم مشخص است درباره ادله عدم تحریف قرآن به عنوان معجزه ابدیت رسول الله ص بحث می کند . البته خود مصنف در مقدمه کتاب می نویسد که این بحث بسیار با ارزشی است و نیازمند صرف وقت بیشتری است برای بیان جوانب مختلف اعجاز قرآن.