آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

«الحج في الشريعة الإسلامية الغراء»، در فقه استدلالى و مبحث حج، توسط حضرت آیت‌ الله جعفر سبحانى در پنج جلد و به زبان عربى تأليف شده است. فصل بيستم: واجبات منى هم عنوان فصل بيستم است كه عبارتند از: رمى جمره عقبه، قربانى و حلق و تقصير. در مورد حلق و تقصير فروعاتى مطرح است از جمله اين كه وجوب حلق تنها بر عده‌ اى از حاجيان كه اولين بارشان است و مرد هستند واجب مى‌ شود. فصل بيست و يكم: در اين فصل اعمالى كه بعد از منى واجب شده‌ اند تا حج شخص تكميل شود، در قالب سيزده مسئله بررسى شده‌ اند. فصل بيست و دوم: مسائل نه‌ گانه‌ اى هم در فصل بيست و دوم كه درباره بيتوته در منى است، مطرح شده كه در واقع بعد از تمام شدن اعمال حج در مكه صورت مى‌ گيرد. فصل بيست و سوم: رمى جمرات ثلاثه؛ يعنى جمره اولى، جمره وسطى و جمره عقبه در روز شب‌ هايى كه بايد در آنجا بيتوته شود، در فصل بيست و سه مطرح مى‌ باشد. فصل بيست و چهارم: صد و حصر در مورد كسى مى‌ باشد كه يا دشمن اجازه انجام اعمال حج و عمره را به وى نمى‌ دهد يا به واسطه مرضى كه دارد قادر به انجام اعمال نيست؛ به اولى مصدود و به دومى محصور گفته مى‌ شود. فصل بيست و پنجم: عمره مفرده، موضوع فصل بيست و پنجم است كه از هشت عمل تشكيل يافته است؛ اين اعمال عبارتند از: نيت، احرام، طواف با دو ركعت نماز طواف، سعى، تقصير و طواف نساء با دو ركعت نمازش. فصل بيست و ششم: درباره حج افراد است كه داراى دو ميقات مى‌باشد.

«الإنصاف فى مسائل دام فيها الخلاف» تأليف آيت الله شيخ جعفر سبحانى به زبان عربى از جمله آثارى است كه به اختلافات فكرى و فقهى فرق اسلامى و مقارنه و مقايسه بين آنها تحت عنوان فقه و كلام تطبيقى پرداخته است، در جلد اول و دوم به اختلافات فقهى پرداخته و در جلد سوم اختلافات كلامى را جمع آورى و بررسى نموده است. مؤلف در مقدمه جلد سوم روش مباحث خود را نقلى و عقلى بيان مى دارد. ابتدا به بيان موضوع مورد اختلاف پرداخته و در مورد اختلاف و مناقشه گروه ‏هاى اسلامى متمركز شده و به ذكر اقوال در مسئله مى پردازد، سپس به زبان علمى به نقد و بررسى مسائل پرداخته و نظر مورد قبول را با دلايل واضح از كتاب و سنت و با تأييدات صريح عقلى اثبات مى كند و به گونه ‏اى بيان مى كند تا در نفوس جاى گرفته و عذر مخالف برطرف گردد.

«رسالة في تأثير الزمان و المكان على استنباط الأحكام»، حاصل قلم آیت الله شیخ جعفر سبحانی است كه در سال ۱۴۱۸ ق به زبان عربی تأليف شده است. زمان و مكان و تأثيرات آن در اجتهاد يكى از مباحث مهم و قابل توجه است كه هر فقيهى در استنباط احكام بايد مد نظر قرارش بدهد. شايد بتوان امام راحل را در عصر جديد احيا كننده اين نظريه برشمرد. مؤلف، كتاب را در سه فصل تنظيم كرده است: فصل اول در تأثيرات زمان و مكان در استنباط احكام شرعيه مى‌ باشد. فصل دوم در جايگاه زمان و مكان در احکام حکومتی است. فصل سوم در تأثير زمان و مكان در فقه اهل سنت مى‌ باشد.

«الإنصاف فى مسائل دام فيها الخلاف» تأليف آيت الله شيخ جعفر سبحانى به زبان عربى از جمله آثارى است كه به اختلافات فكرى و فقهى فرق اسلامى و مقارنه و مقايسه بين آنها تحت عنوان فقه و كلام تطبيقى پرداخته است، در جلد اول و دوم به اختلافات فقهى پرداخته و در جلد سوم اختلافات كلامى را جمع آورى و بررسى نموده است. مؤلف در مقدمه جلد سوم روش مباحث خود را نقلى و عقلى بيان مى دارد. ابتدا به بيان موضوع مورد اختلاف پرداخته و در مورد اختلاف و مناقشه گروه ‏هاى اسلامى متمركز شده و به ذكر اقوال در مسئله مى پردازد، سپس به زبان علمى به نقد و بررسى مسائل پرداخته و نظر مورد قبول را با دلايل واضح از كتاب و سنت و با تأييدات صريح عقلى اثبات مى كند و به گونه ‏اى بيان مى كند تا در نفوس جاى گرفته و عذر مخالف برطرف گردد.