آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

علم روان‌شناسی، وجود قهرمانان را به منزله‌ی نمونه و الگو برای انسان‌ها مهم می‌داند. اگر در راس جنبش‌های اصیل اصلاحی، رهبری شایسته و لایق وجود نداشته باشد، حرکت‌های اجتماعی به نوعی انحراف و هرج و مرج تبدیل می‌شوند. آشنایی با سیره‌ی پیامبر اکرم (ص) در حیطه‌های مختلف زندگی الگو و سرمشقی برای زندگی است. امام خمینی (ره) بحث سیره‌ی نبوی را از تاریخ به اجتماع کشانده و در شناساندن آن به مردم تلاش بسیار کرد. نگارندگان در کتاب حاضر آراء و نظرات امام خمینی (ره) درباره‌ی سیره‌ی نبوی و نیز ویژگی‌های فردی و اجتماعی پیامبر (ص) را بررسی می‌کنند. بر این اساس در کتاب پس از بیان مفهوم سیره و نحوه‌ی الگوبرداری از سیره‌ی دیگران خصوصا پیامبر (ص)، چندین ویژگی‌ حضرت را در زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، نظامی و... بر‌شمرده و در هرمورد به رفتارهایی از امام خمینی (ره) اشاره می‌کند که با الگوبرداری از پیامبر (ص) صورت گرفته است.

پژوهشی در مورد لزوم پیوند بین روحانیت با حکومت و سیاست از منظر امام خمینی و نقد دیدگاه‌های سکولاریستی در این زمینه است. در این پژوهش نخست تعریفی از روحانیت و تاریخچه حضور آن در تاریخ اسلام ارایه شده و پس از آن به بررسی مفهوم دولت اسلامی و ارکان و شاخص‌های مهم آن پرداخته شده است. نویسنده با توجه به سابقه دخالت قشر روحانیون در امور حکومتی در طول تاریخ اسلام و با توجه به نظریه ولایت فقیه که توسط امام خمینی ارایه شده است، بر ضرورت همکاری روحانیت با نهاد حکومت اسلامی در امور مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی از نگاه ایشان تأکید نموده و برخی از نظریه‌های سکولاریستی مبنی بر جدا بودن نهاد دین از نهاد سیاست و به حاشیه راندن روحانیون از این عرصه را مورد نقادی قرار داده است. وی عوامل پیوند و تعامل روحانیون با حکومت اسلامی و موانع همکاری بین آنان را نیز بیان کرده است.

اسلام، آخرین دین از ادیان توحیدی است که بر جهانیان عرضه شده است. دستورات این دین در قرآن کریم بیان شده و مسلمانان برای هدایت، نیاز به این کتاب و سنّت رسول اکرم و ائمة معصومین(ع) دارند. به دلیل کمال نسبی عقل و فهم بشری، این دین، آخرین دین الهی و خاتم پیامبران، آخرین رسول الهی است. بنابراین، این دین باید شرایط یک آیین ابدی و ازلی را داشته و محدودیت زمانی و مکانی نیز نداشته باشد. در طول تاریخ معاصر، اسلام شناسان زیادی سعی در شناخت و شناساندن اسلام به پیروان آن و دیگر مردمان داشته‌اند. اما در میان آنان، شخصیتی چون امام خمینی(ره) کم نظیر یا بی‌نظیر است. در کتاب حاضر، سعی بر آن است تا با تکیه بر اندیشه‌های امام خمینی(ره)، معیارهای اسلام اصیل و ناب محمدی(ص) بر مخاطبان معرفی شود.

کتاب حاضر شامل چهل سوال اخلاقی و عرفانی است که نگارنده، پاسخ‌های آن را از مجموعه آثار امام خمینی (ره) استخراج کرده است .مضمون برخی از سوالات عبارت‌اند از :علت سستی در انجام واجبات و مستحبات، آداب باطنی قرائت قرآن کریم، علت و ریشه معاصی، جایگاه تفکر در سیر و سلوک، حضور قلب در نماز، راه مبارزه با شیطان، اولین گام در راه مبارزه با نفس، و دنیاطلبی منشا همه فسادها .

بهشت و جهنم، دو مخلوق عالم ملکوت هستند که یکی مهمان‌سرای الهی و دیگری زندان خداوند است. بهشت تجلی‌گاه رحمت و محلی امن برای تقرب به درگاه الهی است. نعمت‌های طبقه‌بندی شده در کامل‌ترین شکل ممکن، فوق تصور آدمی در آن وجود دارد و آن‌چه که در دنیا به آن‌ها وعده داده شده بی‌کم و کاست در دسترس آن‌ها قرار می‌گیرد، از این رو بهشت دارای مراتبی است: بهشت مومنین، صابرین، صالحین، ابرار، صدیقین و... و این‌ها هیچ‌یک حاصل نمی‌شود مگر با عمل، اخلاق و عقاید درست که همگی محصول جدی گرفتن کلام الهی و عمل به آن با خلوص نیت است. و اما جهنم تجلی‌گاه غضب و خشم الهی است؛ مکانی که برای عده‌ای جایگاه ابدی و زندان خداوند تلقی شده و حیاتی مالامال از عذاب و رنج و درد در آن موج می‌زند و برای عده‌ای در حکم بیمارستان الهی است؛ زیرا توقفی کوتاه در آن دارند و طبق روایات، پس از مدتی اقامت و معالجۀ امراض ناشی از گناهان از آن خارج می‌شوند و به بهشت نقل‌مکان می‌کنند. این مجموعه حاوی مطالبی برگرفته از آثار و تالیفات حضرت امام خمینی ره در باب موضوع "بهشت" و "جهنم" است.

شامل دستورالعمل‏هایی در باب «عرفان، سیر و سلوک» و خودسازی، و برگرفته از کتاب‏ها، وصیت‏نامه‏ها، نامه‏ها، و دیگر آثار برخی عارفان در ادوار مختلف است. امام خمینی، مولی حسینقلی همدانی، سید احمد موسوی تهرانی، محمد بهاری همدانی، سید بن طاووس، میرزا جواد ملکی تبریزی، میر سید حسین قزوینی، علامه حلی و میرزا ابوالحسن شعرانی، بزرگانی هستند که نویسنده پس از ذکر شرح حال مختصری از آنها، توصیه‏های آنان را در امر تهذیب نفس و شیوه‏های سلوک عرفانی و راه رسیدن به کمال را بیان می‏کند.

شرحی بر «نامه‌ای عرفانی از امام خمینی»(ره) است که در سال 1363 خطاب به عروسش نوشته است که شارح با استفاده از آیات و روایات و اشعار شاعرانی همچون مولوی به شرح آن پرداخته است. این نامه حاوی موضوعات گوناگون اخلاقی و مباحث عرفانی می‌باشد. ابتدای نامه با مطالبی پیرامون فطرت انسانی و نیز درباره حجاب‌های نورانی و ظلمانی و حجاب خودبینی و لزوم ترک آن‌ها آغاز گردیده است که شارح نیز مفصلا به شرح آن‌ها پرداخته است. توصیه به مستحباتی مانند نماز شب، قرائت قرآن و تدبر در آن و مطالبی پیرامون بهره‌بردن از ایام جوانی و مطالبی دیگر سایر مباحث مطرح شده را شامل می‌شود.