آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «کنزالعرفان فی فقه القرآن» اثر فاضل مقداد (م. 826 ق) یکی از کتابهای معتبر در تحلیل فقهی ـ تفسیری آیات الاحکام است. این کتاب به دلیل ویژگی ها و امتیازهای فراوانش در تفسیر فقهی آیات، همواره مورد توجه ارباب دانش و اساتید فن بوده است. در این مقاله، ضمن اشاره به مهم ترین ویژگی های فقهی آن، از جمله تفسیر آیات الاحکام به ترتیب ابواب فقهی، طرح دقیق اصطلاحات فقهی و ارایه تعریف جامع و مانع از آن، استفاده از استدلال های عقلی در تحلیل و استنباط احکام، به کار بردن قواعد فقهی در تبیین آیات و بهره گیری از اقوال فقیهان امامیه و عامه در تفسیر آیات الاحکام، برخی از آرا خاص فقهی و نظریات تامل برانگیز او مورد مطالعه و نقد و بررسی قرار می گیرد.

علامه حلي کتاب جامعي در اصول اعتقادات بغير از مبحث معاد و نيز در فروع فقهي از طهارت تا آخر امر بمعروف و نهي از منکر نگاشته است بنام -واجب الاعتقاد- که شيخ جمال الدين ابوعبدالله مقداد بن عبدالله بن محمد سيوري حلي اسدي معروف به -فاضل مقداد- متوفي 826 هـ. ق. شاگرد فخرالمحققين محمد بن حسن بن يوسف متوفي 771 هـ. ق. آن را شرح کرده است بصورت مزجي تحت عنوان - قال - اقول - که بنام - الاعتماد في شرح واجب الاعتقاد - موسوم است و همين كتاب حاضر مي باشد. فاضل مقداد، اين شرح را قبل از سال 771 هـ. ق. يعني در زمان حياة استادش فخرالمحققين ساخته است، چنانکه در مبحث - سلام نماز - گويد: و يجب عليه التسليم فقيل انه واجب و هو قول السيد المرتضي رحمه الله و جماعة من الاصحاب و قيل انه مندوب و هو قول ابي جعفر الطوسي رحمه الله واختاره المصنف قدس الله روحه في اکثر ثم رجع عن القول بالندب وافتي بالوجوب علي ما نقله عنه شيخنا العلامه ولده فخرالدين محمد ادام الله ايامه». اين کتاب در سال 1315 هـ. ق. در تهران چاپ سنگي شده است ضمن مجموعه اي بنام -کلمات المحققين- (فاضل) الاعتماد شرح مختصري است با عناوين «قال قدس الله روحه -اقول» بر متني بسيار مختصر در كلام و فقه كه مطالب با عنوان «و يجب أن يعتقد» شروع ميشود. (سيد احمد اشكوري) آغاز كتاب: بسمله قال الحمدلله علي نعمائه و صلي الله علي سيد رسله و اشرف انبيائه ... و بعد فقد بينت في هذه المقالة واجب الاعتقاد علي جميع العباد و لخصت فيما يجب معرفته ... اقول الحمد هو الثناء اللساني علي الفعل الحسن الاختياري ... انجام كتاب: و اذا ارتفع الامن من ارتفع الوجوب والجواز ايضا والتمکين و هذا آخر ما اردنا ... خير موفق و معين ... محمد المصطفي و علي آله الطيبين الطاهرين. [کتابخانه جامع گوهرشاد 3/1204؛ كتابخانه هاي گلپايگان 95؛ شورا 1/179/33]

شرح مفصل ومبسوط با عناوين <قال - اقول> بر کتاب <نهج المسترشدين> تأليف علامه حلي (726ق) که در آن به توضيح مشکلات ومعضلات متن پرداخته ودر پنج شنبه 21 شعبان 792ق تأليف آن پايان يافته است. شرحي است متوسط با عناوين <قال-اقول> بر رساله <نهج المسترشدين في اصول الدين> علامه حلي که در 21شعبان 792به پايان رسيده است. اين كتاب به سال 1303هـ در بمبئي به طبع رسيده (مشار، چاپي عربي/41) گزارش «نهج المسترشدين» (ذريعه 24/424) علامه حلي در اصول دين استدلالي است. با سربندهاي «قال، اقول» كه در پنجشنبه 21 شعبان 792ق به انجام رسيده است و در بمبئي 1303ق و پس از آن چاپ شده است. در نسخه در دست تاريخ انجام پنجشنبه 21 شعبان 772ق آمده است. (احمد منزوي) شرح استدلالي متوسطي است با سبك قال -اقول بر رساله نهج المسترشدين علامه حلي كه در روز پنجشنبه 21 شعبان 792 ق به پايان رسيده است «باريك بين، محمد كريم» شرح متوسطي است با عناوين «قال-اقول» بر رساله «نهج المسترشدين في اصول الدين» علامه يوسف حلي (-726ق.). شرح لنهج المسترشدين في أصول الدين للعلامة الحلي، و قد شرحه بعنوان: «قال ... أقول» (خادمي، محمد علي) آغاز كتاب: <بسمله، ان اولي ما صرفت فيه قوة فحول الافکار لاقحة لتجريد ابکار الاذکار مستخدمة في اظهار نتايجها ... اما بعد نحوي [ ... ] اکرمه الله من عنده واولاه المزيد فضله وجليل رفده ان ينحل ... > انجام كتاب: < ... يا الله يا الله يا الله اسألک ان تصلي علي محمد وآل محمد وان لاتشوه خلقني بالنار وان تفعل بي ما انت اهله ولاتفعل بي ما انا اهله انک اهل التقوي واهل المغفرة. تم> [الذريعة 1/515؛ مجلس 10/1289 و 25/232؛ کشف الحجب 359؛ مرعشي 9/214؛ فهرست دانشگاه تهران 3/524؛ فهرست سپهسالار 3/107-108؛ ‌التراث العربي في مكتبة‌ المرعشي 1/184؛ آية الله فاضل خوانساري ص 28؛ عكسي مركز احياء 1/130و 2/289 و 1/252؛ ادبيات تهران 3/69؛ علامه طباطبايي 2/111؛ عكسي مرعشي 1/108 و 387 و 388؛ كشف الحجب 359؛ ذريعه 1/15؛ مجلس شورا 10/1289 و 25/232؛ حضرت شاهچراغ ص 7؛ ذريعه، 1/515؛ اعلام، 3/2341؛ طبقات، 9/138-140: مشار، مؤلفين، 6/272: براي چاپ كارهايش؛ مشار، عربي، 41: ‌كه تنها چاپ بمبئي را نشان داده؛ مرعشي، 9/214: ‌نوشته 1089ق؛ سپهسالار، 3/107: نوشته 1115 ق؛ ديوان هند، ش 471 نوشته 1156ق با سرآغازي ديگر.؛ دائرة المعارف اسلامي 1/20؛ شيخ علي حيدر 1/84]