چکیده :
یکی از جریاناتی که به چالش‌های فقه معاصر پرداخته، نحلۀ قرآن‌گرایان است که دارای طیف‌های گوناگون است.
محمد صادقی تهرانی، صاحب تفسیر الفرقان، از زمرۀ قرآن‌گرایانی است که به این چالش توجه داشته و آن را کاویده است.
مقاله براساس چارچوب نظری مدل بحران اسپریگنز و مراحل چهارگانۀ آن با تصرفاتی به بررسی نگرش صادقی تهرانی پرداخته است.
صادقی بر آن است که مهجوریت قرآن و دوری از آن، اصلی‌ترین چالش روش‌شناختی و محتوایی فقه معاصر است.
بر این پایه، او دلایل بحران یا مسئلۀ مهجوریت قرآن را ظنی الدلاله خواندن قران، تفسیر قرآن با روایات نه بالعکس، ترجیح سنت غیرقطعی بر قرآن، بشری‌انگاشتن قرآن و برخی عوامل بیرونی مانند استعمار دانسته است.
راه‌حل صادقی، انقلاب قرآنی در همۀ ابعاد است.
از این‌رو علوم اسلامی موجود به‌ویژه فقه بالمعنی الاعم یا فقه اکبر را قرآنی نمی‌داند و بر آن نقد دارد.
بدین‌جهت «تفقه گویا» را در مقابل تفقه سنتی و تفقه پویا به‌عنوان راه‌حل چالش فقه معاصر مطرح می‌سازد.
تفقه گویا از نظر او مبتنی بر پذیرش قطعی‌الدلاله‌بودن قرآن و استناد به سنت قطعیه در حاشیه آن است که تمامی علوم اسلامی را اشراب و اشباع می‌سازد.
این تفقه قرآنی تمام عرصه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی را شامل می‌شود که هرکدام می‌تواند حوزه‌هایی از فقه و علوم اسلامی انسانی را دربرگیرد و نتایج متفاوتی در تمام عرصه‌ها دارد.
the diverse spectrums of the qoranists’ movement are among the currents that have addressed the challenges of contemporary jurisprudence.
the author of tafsir al-furqan, mohammad sadeghi tehrani, is one of the quranists who paid attention to and analyzed this challenge.
based on the theoretical framework of spriggan’s crisis model and its four phases, this article investigates sadeghi tehrani’s attitude toward a few of his possessions.
sadeghi considers the abandonment of the quran and separation from it to be the most significant methodological and content challenge of contemporary law.
on this basis, he attributed the crisis or the issue of abandonment of the quran to a false interpretation of the quran, the interpretation of the quran with narrations rather than vice versa, the preference of an uncertain tradition over the quran, the humanization of the quran, and external factors such as colonialism.
the only ethical solution is the total quranic revolution.
therefore, existing islamic sciences, particularly jurisprudence in the general sense or jurisprudence of akbar, do not consider it as quranic and criticize it.
in contrast to traditional tafaqquh and dynamic tafaqquh, he proposes tafaqquh guya as a solution to the challenge of contemporary jurisprudence.
according to him, tafaqquh guya is founded on the unquestionable acceptance of the quran as proof and the reference to the unquestionable sunnah on its margin, which renders all islamic sciences inebriated.
this quranic fiqh encompasses all personal, social, and political domains.
sadeghi tehrani believes that the optimal situation will occur when imam zaman appears, which will usher in the quranic revolution and quranic government.
according to him, the phrase “coming with a new book” regarding the imam of the time, which is mentioned in some narrations, does not refer to a new quran but rather to the extant quran, whose teachings have been disregarded throughout history.
منبع اصلی :
https://jstmt.ut.ac.ir/article_94518_56794f26815aebc22dd3f5114cc0fd00.pdf
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(نظریه های اجتماعی متفکران مسلمان- سال 1402- دوره 13- شماره 3- از صفحه 33 تا 48)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
انقلاب قرآنی روش‌شناسی فقهی صادقی تهرانی فقه گویا قرآن‌گرایان مهجوریت قرآن نظریۀ اسپریگنز
کلیدواژه‌ها [English]
Quranists Abandonment of the Quran Quranic Revolution Goya Jurisprudence Sadeghi Tehrani Jurisprudential Methodology Spriggans Theory