چکیده :
شخصی با نام مستعار «سها» با استناد به برخی آیات و روایات، علم ارزشمند از دیدگاه قرآن را منحصر در علم دینی دانسته است و آیاتی که درباره تفکر و تعقل صحبت شده است، مراد از آن را مساوی با ایمان و عدم تفکر و تعقل را نیز برابر با کفر دانسته است و عدم پرداختن به علوم تجربی را دلیل بر غیروحیانی بودن قرآن نتیجه گرفته است.
این پژوهش درصدد است با روش تحلیلی ـ توصیفی و با بهره‌گیری از مبانی تفسیری به شبهات مطرح شده پاسخ دهد.
دیدگاه ایشان از دو جهت قابل‌بررسی است: اشکالات مبنایی: مثل بی‌توجهی به آیات و روایات دیگر، بی‌توجهی به سیاق آیات و برداشت ناقص از علوم دینی و اشکالات محتوایی.
بیشتر آیاتی که مورد استناد قرار می‌دهد: اولاً مراد از آن‌ها صرفاً علوم دینی نیست؛ بلکه علم و دانایی مطلق مراد است و ثانیاً باتوجه‌به سیاق، آیاتی که به علم و ایمان و یا اطاعت از خداوند توأمان اشاره دارد، مراد از آن‌ها معنای انحصاری علم در دین نیست؛ بلکه علم به همراه معنویت و ایمان و اخلاق مورد تأکید قرآن است.
چون علم همانند عقل ابزار است اگر با ایمان و معنویت همراه شود، در خدمت ارزش‌ها قرار خواهد گرفت.
در غیر این صورت علم، موجب سلطه و قدرت، زورگویی و نابودی حرث و نسل خواهد بود.
قرآن کریم در آیات فراوانی به علوم تجربی پرداخته است که می‌توان در برخی موارد اعجاز علمی قرآن کریم را اثبات کرد که دلیل بر وحیانی و حقانیت این کتاب آسمانی است.
a person using the pseudonym 'soha' has argued, based on certain verses and narrations, that valuable knowledge from the quranic perspective is limited to religious knowledge.
they equate the references to contemplation and reasoning in the quran with faith and regard the absence of engagement with empirical sciences as evidence of the quran's lack of spirituality.
this research aims to address these doubts using an analytical-descriptive approach and drawing upon interpretive foundations.
soha's viewpoint is examinable from two aspects: foundational issues, including disregard for other verses and narrations, neglect of verse contexts, incomplete understanding of religious sciences, and content-related issues.
most of the verses they rely on can be categorized as follows: firstly, their meanings encompass more than just religious sciences, they refer to absolute knowledge and wisdom.
secondly, in context, verses that simultaneously mention knowledge, faith, and obedience to god do not exclusively signify knowledge within religion, rather, they emphasize knowledge alongside spirituality, faith, and ethics.
because knowledge, akin to reason, is a tool that, when coupled with faith and spirituality, serves values.
otherwise, knowledge can lead to dominance, power, aggression, and the destruction of heritage and generations.
the quran has touched upon empirical sciences in numerous verses, and in some cases, the scientific miracles of the quran can be demonstrated, which serves as evidence of its divine and authentic nature.
نویسنده :
زینب جعفری مرندی ، صمد اسمی قیه باشی
منبع اصلی :
http://qve.journals.miu.ac.ir/article_8474_76e1115bf3fb9cf781f5452914b10684.pdf
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(قرآن و علم- سال 1402- دوره 17- شماره 32- از صفحه 249 تا 274)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
علم ارزشمند علم دینی علوم طبیعی و تجربی نقد قرآن سها
کلیدواژه‌ها [English]
Valuable Knowledge Religious Knowledge Natural and Empirical Sciences Critique of Quran Soha