چکیده :
عصر تصویر جهان گویای عصری است که انسان با اعتماد به عقل خودبنیاد، دلبستة آبادانی زندگی دنیاست و به توانمندی علوم تجربی امید فراوانی دارد.
براین اساس او جهان جدیدی میسازد که مبتنی بر فهم، خواست و نیازهای دنیوی جدیدش اشت.
راززدایی از جهان و زندگی انسان، از اوصاف اصلی چنین عصری است به این معنا که انسان تمایلی به اندیشیدن درباره رازهای مابعدالطبیعی زندگی خود، مانند راز خدا، مرگ، و جاودانگی (حیات اخروری) و نظایر آنها ندارد، بلکه تمرکز اندیشه او بر آبادانی حیات دنیوی است.
به همین دلیل اوصافی چون انسانمحوری، نسبیگرایی و انسانی شدن اخلاق، انسانی شدن حقیقت، غلبه کمیتنگری، دنیاگرایی و مادیگرایی، فراموشی مرگ، و نهایتاً الحاد یا ندانمانگاری از مشخصههای بارز جهان انسان عصر تصویر جهان است.
چنین انسانی به واسطه کنار گذاشتن رازهای مابعدالطبیعی دچار بحرانها و چالشهای مهمی شده است که از جمله آنها میتوان به بیمعنای زندگی، ناامیدی و پوچی، بیخانمانی و عدم امنیت، عسرت و تنهایی، عدم اصالت، نفی دیگری و توسل به خشونت و بیهویتی اشاره داشت.
راهکار نجات چنین انسانی دعوت به بصریت دربارة لزوم تأمل و زیستن با رازهای مابعدالطبیعی و تفکیک آنها از مسائل علمی زندگی رزمره و توجه به ناتوانی عقل خودبنیاد و گفتمان علوم تجربی برای فهم ماهیت رازهاست.
the phrase "the age of the world picture" refers to the age at which a human being is interested in mundane life and appeals to natural science achievements due to his/her trust on his/her own subjective reason.
hence, he/she builds the world depending on his/her mundane understanding, will, and needs.
demystifying the world and human being’s life is the essential virtue of such an age, in the sense that he/she has no desire to think about metaphysical mysteries of his/her life, like god, death, and immortality (hereafter life), and so on, but focusing on his/her thoughts leads to the development of the mundane life.
as a result, some ideas, such as humanism, relativism and humanization of ethics, humanization of truth, and hegemony of quantitative approach to the world, secularism and materialism, ignoring death, and finally atheism or agnosticism, can be considered as the fundamental characteristics of such an age.
such a human being, due to putting aside metaphysical mysteries, was involved in some significant challenges and crises, some of which are meaninglessness of life, despair and emptiness, homelessness and unsafety, poverty and loneliness, inauthenticity, denying the other and appealing to violence.
the way of his/her salvation is to invite him/her to contemplate the necessity of living with such metaphysical mysteries and differentiate them from the scientific problems of life.
also, he/she should notice the inability and restriction of their own subjective reason and natural or empirical science theories regarding understanding the essence of such mysteries.