چکیده :
ترجمه ماشینی :
تغییر مذهب اغلب به عنوان یک تجربه ناگهانی، دراماتیک، شدید احساسی و یکباره درک می شود که زندگی و جهان بینی مذهبی یک مسلمان را کاملاً متحول می کند.
این تصور از تغییر دین توسط ویلیام جیمز با عنوان «انواع تجربه دینی» (1902)، همراه با گونه‌ای از پروتستانیسم که در قرن هجدهم و نوزدهم آمریکای شمالی ظهور کرد، هدایت می‌شود.
تحلیل‌های علمی اجتماعی معاصر از تغییر دین نشان می‌دهد که تغییر دین در واقع اغلب فرآیندهای بلندمدتی هستند که طی چندین سال انجام می‌شوند.
فلسفه دین غالباً مسئله تغییر دین را مورد توجه قرار نداده و در جایی که چنین کرده است، الگوی جیمزی را هدف مطالعه خود قرار داده است.
در نتیجه، تحقیقات فلسفی در مورد تغییر دینی اغلب موضوع مورد مطالعه خود را اشتباه شناسایی می کند، بر تجربه فوری به بهای تأثیرات و فرآیندهای بلندمدت بیش از حد تأکید می کند، و نسبت به تجربیات مسیحیان پروتستان مدرن تعصب دارد.
این پایان نامه یک بازمفهومی فلسفی از تغییر دین را از طریق تحلیل پدیدارشناختی ارائه می دهد.
این توسط تحقیقات علمی اجتماعی اخیر، به‌ویژه آنری گورن، اطلاع‌رسانی شده است و دیدگاهی فرآیندگراتر و درازمدت از تجربیات تبدیل که می‌تواند طی چند سال آشکار شود، اتخاذ می‌کند.
این پایان نامه از نظر فلسفی تحت تأثیر موریس مرلوپونتی فیلسوف فرانسوی قرن بیستم است، که فلسفه پدیدارشناختی او منابعی را برای تفکر در مورد فرآیندهای تبدیلی که در دوره زمانی طولانی تری رخ می دهند و تحت تأثیر غوطه ور شدن یک مسلمان در دنیای مادی، زبانی و اجتماعی قرار می گیرند، فراهم می کند.
تجسم، بیان و اجتماع سه مضمون فلسفی هستند که این پایان نامه به آنها می پردازد.
فلسفه تجسم مرلوپونتی، که با پیشرفت‌های اخیر در علوم شناختی تکمیل می‌شود، امکان بیان بافت متجسم و شکل‌دهنده باور را فراهم می‌کند که در آن تبدیل رخ می‌دهد.
بدون کاهش تبدیل به فرآیندهای فیزیکی یا فیزیولوژیکی، فلسفه تجسم می‌تواند دیدگاهی از ذهنیت انسان را به عنوان مادی و فیزیکی ارائه دهد و توضیح دهد که چگونه فرآیندهای عاطفی و مجسم می‌توانند بر تبدیل تأثیر بگذارند، شکل دهند و تسریع کنند.
به این فلسفه تجسم، تحلیل بیان اضافه شده است.
این پایان نامه فلسفه زبان مرلوپونتی را بررسی می کند و بر غوطه ور شدن انسان در جهان زبانی و گفتار به عنوان یک اندیشه کامل تمرکز می کند و یک عمل شناسی ویتگنشتاینی و استدلال برای تأثیرپذیری زبان را اضافه می کند.
استدلال می‌شود که بیان دینی، به جای پیروی از تغییر دین، در واقع قادر به شکل‌دهی به باور، مقدم و کمک به فرآیند تبدیل است و از طریق مسیرهای عاطفی بدن عمل می‌کند.
موضوع فلسفی پایانی پایان نامه تأثیر اجتماع بر تبدیل است.
جامعه هم به عنوان زمینه تشریفات و هم به عنوان چیزی که احساس تعلق را ارائه می دهد مورد بررسی قرار می گیرد.
religious conversion is often understood as a sudden, dramatic, emotionally intense, one-off experience which utterly revolutionises a convert's life and religious worldview.
this conception of conversion is driven by the influence of william james's the varieties of religious experience (1902), along with a strain of protestantism which emerged in eighteenth- and nineteenth-century north america.
contemporary social scientific analyses of religious conversion reveal that conversions are in fact often long-term processes which play out over multiple years.
philosophy of religion has not often considered the question of religious conversion and, where it has done so, has adopted a jamesian model as its object of study.
consequently, philosophical research into religious conversion often misidentifies its object of study, overemphasises the immediate experience at the expense of longer-term effects and processes, and is biased towards the experiences of modern protestant christians.
this thesis offers a philosophical reconceptualisation of religious conversion by way of phenomenological analysis.
it is informed by recent social scientific research, especially that of henri gooren, and adopts a more process-oriented, long-term view of conversion experiences which can unfold over a number of years.
the thesis is philosophically influenced by the twentieth-century french philosopher maurice merleau-ponty, whose phenomenological philosophy provides resources for thinking about conversion processes which occur over a longer time period and are affected by a convert's immersion in a material, linguistic and social world.
embodiment, expression, and community are the three philosophical themes about which this thesis turns.
merleau-ponty's philosophy of embodiment, complemented by recent developments in cognitive science, enables an articulation of the embodied, belief-forming context within which conversion takes place.
without reducing conversion to physical or physiological processes, a philosophy of embodiment is able to present a view of human subjectivity as material and physical and explain how affective and embodied processes can influence, shape, and precipitate conversion.
added to this philosophy of embodiment is an analysis of expression.
the thesis explores merleau-ponty's philosophy of language, focusing on the human's immersion in a linguistic world and speech as accomplishing thought, and appends a wittgensteinian praxeology and argument for the affectivity of language.
it is argued that religious expression, rather than following conversion, is in fact capable of shaping belief, preceding and contributing to the conversion process, and works through the affective pathways of the body.
the final philosophical theme of the thesis is the effect of community on conversion.
community is examined both as the context for ritual as well as that which offers a feeling of belonging.