سیاست دوستی در آراء اندیشمندان اسلامی دوره میانه (با تکیه بر آراء فارابی، غزالی، خواجه نظام الملک طوسی) | کتابخانه مجازی الفبا

سیاست دوستی در آراء اندیشمندان اسلامی دوره میانه (با تکیه بر آراء فارابی، غزالی، خواجه نظام الملک طوسی) | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
سیاست دوستی در آراء اندیشمندان اسلامی دوره میانه (با تکیه بر آراء فارابی، غزالی، خواجه نظام الملک طوسی)
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
سیاست دوستی در آراء اندیشمندان اسلامی دوره میانه (با تکیه بر آراء فارابی، غزالی، خواجه نظام الملک طوسی)
ویرایش اثر
مقطع تحصیلی رساله تحصیلی:
کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی:
علوم سیاسی
محل تحصیل رساله تحصیلی:
دانشگاه یاسوج، دانشکده علوم انسانی
تاریخ دفاع:
1394
پدیدآورندگان :
محمدی, علی (نویسنده)
اکوانی , حمداله (استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه یاسوج) (استاد راهنما رساله تحصیلی)
چکیده :
سرشت بشر به گونه‌ای است که انسانها همواره از درون میل به همکاری و دوستی و محبت دارند.در دوره هایی از تاریخ اسلام با توجه به شرایط زمانه ای که وجود داشته اندیشمندان اسلامی از شیوه آنتاگونیسمی سیاست به دوستی و رفاقت در سیاست متمایل شده اند که این تمایل را با مستاق های متعددی بیان کرده اند. در این مقاله سعی شده است که با توجه به مستاق هایی که در دیدگاه این اندیشمندان نسبت به دوستی در سیاست وجود دارد به تبیین این موضوع پرداخته شود. سوال اصلی در این مقاله این است که چرا و به چه دلیل این اندیشمندان به سمت دوستی در سیاست متمایل شده اند و برای این منظور خود از چه مصداق‌هایی استفاده کرده اند؟ فرضیه در این پژوهش این است که با توجه به نا امنی و هرج و مرج و عدم ثبات در حکومت مرکزی و به معنای دیگر نبود حکومت مرکزی مقتدر در دوره میانه در دنیای اسلام این دانشمندان به شیوه‌ای در سیاست متمایل شده‌اند که به این گونه بتوان مردم و حکومت را به هم نزدیک کرد و دوستی بین آنان را افزایش داد که این خود یک حکومت مقتدر را در مرکز می‌طلبد. روشی که در این پژوهش به کار برده شده برنامه پژوهشی ایمره لاکاتوش است و از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی استفاده شده است.
متکلمان و سایر شخصیت ها :
ابونصر فارابی
نویسنده :
پدیدآور: علی محمدی استاد راهنما: حمدالله اکوانی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://ganj.irandoc.ac.ir/
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایان نامه های ایران داک
یادداشت :
نوع منبع :
رساله تحصیلی
مخاطب :
بزرگسال , تخصصی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال