چکیده :
این نوشته تلاش کرده است وجوهی از پدیدار کرونا که در دام مستوری افتاده‌اند را مورد مطالعه قرار دهد و به آنها مجال دهد تا خود را بنمایانند. در چنین جهتی، مقاله بحث کوتاهی عرضه کرده است درباره ابعاد وضعیت بحرانی ناشی از بیماری‌های همه‌گیر با تاکید بر کرونا و نشان داده است که بحران مذکور سبب شده است که بحران‌های ناشی از کنش انسانی از پستوی خود خارج شوند و انسان را مجبور سازند تا وضعیت بحرانی خود را دریابد و درگیر آن شود. مقاله بحث کرده است که پاندمی کووید ۱۹، شش سطح بحران رابطه انسان با خود، با فرهنگ ملی، با طبیعت، با دیگری، با خدا، و با علم را از پستو درآورده است و انسان را مجبور کرده است که در خود و در رابطه خود با غیر خود توقف کند. گرچه پدیدارشناسی پاندومی کووید ۱۹ زمانی به سرانجامی می‌رسد که سطوح شش‌گانه بحران مذکور به ترتیب از طریق وام‌گیری مفاهیم فلسفی«موقعیت‌های مرزی»، «نزاع برای ارج‌شناسی»، «گشتل»، «دیگری»، «نام خدا» و «بحران علم» مورد مطالعه قرار گیرند، مقاله به دلایل روش‌شناختی ترجیح داده است، درآمد آن را برگزار کند و به کمک واضع اصطلاح موقعیت‌های مرزی، کارل یاسپرس، منحصرا بر سطح نخست بحران توقف کند و به ایضاح آن بپردازد. مقاله بدین ترتیب با برشمردن دو خصلت اصلی موقعیت‌های مرزی یعنی تعارض و شکست، و چهار موقعیت مشخص مرزی یعنی رنج، جدال، گناه و مرگ تلاش کرده است شرحی از بحران‌های ناشی از کرونا فراهم آورد و نشان دهد که بحران مذکور، نقش‌های موقعیت‌های کلی و موقعیت‌های مرزی را جا به جا کرده است. اگر موقعیت‌های مرزی در شرایط عادی حاشیه‌ای بر متن موقعیت‌های کلی بوده است، در شرایط کرونایی جاری این موقعیت‌های کلی مبتنی بر آگاهی است که حاشیه‌ای بر متن درگیری‌های وجودی در موقعیت‌های مرزی شده است و چون چنین است ضرورت دارد که نحوه مواجهه با آن از سطح اگزیستانسیل به سطح اگزیستانسیال و از خاستگاهی ناشی از اگزیستانس آدمی به موقعیت‌های کلی رودرروی دازاین تغییر جهت دهد.
by taking a phenomenological approach in examining the covid crisis, this paper investigates aspects of the corona phenomenon that remain hidden and allows them to self-reveal.
i begin by situating the coronavirus in the context of pandemic crises to examine its various dimensions.
following this introduction, i argue that the current crisis has made humanity cognizant of disasters caused by human action, compelling humans to confront, and reflect on them.
as a result, the individual’s relationship with self, national culture, nature, other, god, and science has been greatly challenged.
these challenges could best be explained using philosophical conceptions of “boundary situation”,” recognition”, “gestell”, “other”, “the name of god”, and the “crisis of science”, respectively.
for methodical reasons however, i only attend to the relationship with self and the concept of “boundary situation”, coined by karl jaspers.
the main characteristics of “boundary situations”, antinomy and foundering, as well as four specific boundary situations, namely suffering, struggle, guilt and death are discussed to demonstrate that the coronavirus crisis has caused general situations to switch places with boundary situations.
under normal circumstances, boundary situations would be at the periphery of general situations.
in the current covid state, the general situation founded on awareness is at the periphery of the existential crisis in boundary situations.
it is therefore necessary that the encounter with this crisis shifts from the existentiell to the existential level and from stemming from human existence to general situations facing dasein.